σπέρνω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek σπέρνω, from Ancient Greek σπείρω (speírō) with metaplasm in the pattern of φέρω (phérō) > φέρνω (férno), or σύρω (súrō) > σέρνω (sérno, “drag”).[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspeɾ.no/
  • Hyphenation: σπέρ‧νω

Verb

σπέρνω • (spérno) (past έσπειρα, passive σπέρνομαι)

  1. to disperse seeds, sow, seed

Conjugation
σπέρνω   σπέρνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg σπέρνω σπείρω σπέρνομαι σπαρθώ
2 sg σπέρνεις σπείρεις σπέρνεσαι σπαρθείς
3 sg σπέρνει σπείρει σπέρνεται σπαρθεί
1 pl σπέρνουμε, [‑ομε] σπείρουμε, [‑ομε] σπερνόμαστε σπαρθούμε
2 pl σπέρνετε σπείρετε σπέρνεστε, σπερνόσαστε σπαρθείτε
3 pl σπέρνουν(ε) σπείρουν(ε) σπέρνονται σπαρθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έσπερνα έσπειρα σπερνόμουν(α) σπάρθηκα
2 sg έσπερνες έσπειρες σπερνόσουν(α) σπάρθηκες
3 sg έσπερνε έσπειρε σπερνόταν(ε) σπάρθηκε
1 pl σπέρναμε σπείραμε σπερνόμασταν, (‑όμαστε) σπαρθήκαμε
2 pl σπέρνατε σπείρατε σπερνόσασταν, (‑όσαστε) σπαρθήκατε
3 pl έσπερναν, σπέρναν(ε) έσπειραν, σπείραν(ε) σπέρνονταν, (σπερνόντουσαν) σπάρθηκαν, σπαρθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα σπέρνω ➤ θα σπείρω ➤ θα σπέρνομαι ➤ θα σπαρθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σπέρνεις, … θα σπείρεις, … θα σπέρνεσαι, … θα σπαρθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σπείρει
  έχω, έχεις, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … σπαρθεί
  είμαι, είσαι, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σπείρει
  είχα, είχες, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … σπαρθεί
  ήμουν, ήσουν, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σπείρει
  θα έχω, θα έχεις, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … σπαρθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σπέρνε σπείρε — σπάρσου
2 pl σπέρνετε σπείρτε σπέρνεστε σπαρθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ σπέρνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας σπείρει ➤ σπαρμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ σπείρει σπαρθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

See also
  • σπείρα f (speíra, “coil, spiral”)
    • συσπειρώνω (syspeiróno, “coil, join forces”)

References
  1. σπέρνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. σπέρνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.