σκαίρω

Ancient Greek

Etymology

Unclear. LIV connects Welsh cerdded (“to walk”), suggesting a derivation from Proto-Indo-European *sker- (“to jump”), however this is not ascertained. Moreover, the semantic connection is quite weak.

Pronunciation
 

Verb

σκαίρω • (skaírō)

  1. to frisk, frolic, skip, dance

Conjugation
   Present: σκαίρω, σκαίρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκαίρω σκαίρεις σκαίρει σκαίρετον σκαίρετον σκαίρομεν σκαίρετε σκαίρουσῐ(ν)
subjunctive σκαίρω σκαίρῃς σκαίρῃ σκαίρητον σκαίρητον σκαίρωμεν σκαίρητε σκαίρωσῐ(ν)
optative σκαίροιμῐ σκαίροις σκαίροι σκαίροιτον σκαιροίτην σκαίροιμεν σκαίροιτε σκαίροιεν
imperative   σκαῖρε σκαιρέτω σκαίρετον σκαιρέτων   σκαίρετε σκαιρόντων
middle/
passive		 indicative σκαίρομαι σκαίρῃ,
σκαίρει		 σκαίρεται σκαίρεσθον σκαίρεσθον σκαιρόμεθᾰ σκαίρεσθε σκαίρονται
subjunctive σκαίρωμαι σκαίρῃ σκαίρηται σκαίρησθον σκαίρησθον σκαιρώμεθᾰ σκαίρησθε σκαίρωνται
optative σκαιροίμην σκαίροιο σκαίροιτο σκαίροισθον σκαιροίσθην σκαιροίμεθᾰ σκαίροισθε σκαίροιντο
imperative   σκαίρου σκαιρέσθω σκαίρεσθον σκαιρέσθων   σκαίρεσθε σκαιρέσθων
active middle/passive
infinitive σκαίρειν σκαίρεσθαι
participle m σκαίρων σκαιρόμενος
f σκαίρουσᾰ σκαιρομένη
n σκαῖρον σκαιρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσκαιρον, ἐσκαιρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσκαιρον ἔσκαιρες ἔσκαιρε(ν) ἐσκαίρετον ἐσκαιρέτην ἐσκαίρομεν ἐσκαίρετε ἔσκαιρον
middle/
passive		 indicative ἐσκαιρόμην ἐσκαίρου ἐσκαίρετο ἐσκαίρεσθον ἐσκαιρέσθην ἐσκαιρόμεθᾰ ἐσκαίρεσθε ἐσκαίροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀνᾰσκαίρω (anaskaírō)
  • δῐᾰσκαίρω (diaskaírō)
  • σκᾰρθμός (skarthmós)
  • σκᾰ́ρος (skáros)
  • σκῐρτᾰ́ω (skirtáō)
  • ὑποσκαίρω (huposkaírō)

Further reading
  • “σκαίρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “σκαίρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “σκαίρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • σκαίρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • σκαίρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.