προσέρχομαι

Ancient Greek

Etymology

From πρός (prós, “to, toward”) + ἔρχομαι (érkhomai, “to come, go”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sér.kʰo.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈser.kʰo.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈser.xo.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈser.xo.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈser.xo.me/

Verb

προσέρχομαι • (prosérkhomai)

to come or go to
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 285
- 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 1104
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 1.2.47
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 4.38
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 474
- 412 BCE, Euripides, Helen 1539
- 431 BCE, Euripides, Medea 68
- 431 BCE, Euripides, Medea 1205
- 438 BCE, Euripides, Alcestis 171
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.121
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1171
- 425 BCE, Euripides, Andromache 589, (compare Sophocles, Women of Trachis 1076)
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 289D
- 380 BCE, Plato, The Republic 327B
- 380 BCE, Plato, The Republic 493B
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.86
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.199
- 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 777
- 408 BCE, Euripides, Orestes 857
1. (in a hostile sense)
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 6.2.16
2. to surrender, capitulate
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.59
3. to come forward to speak
  - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 13
  - 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Collected Works 85.17
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Cato the Younger 12
  - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 257
  - 361 BCE – 291 BCE, Dinarchus, Collected Works 104.18
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Theocrines 30
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 6.3.3
4. to come in supplication
  - 155 CE – 235 CE, Cassius Dio, Collected Works 56.9
5. to be engaged in or with
  - 170 CE – 250 CE, Philostratus, Collected Works 109
  - 36 BCE – 30 BCE, Diodorus Siculus, Historical Library 1.95
6. (of things) to be added
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, On Generation and Corruption 1.5.24
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 1.18.17
to come in
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.144
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Collected Works 185.8
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.6.12

Inflection

Attic imperfect and future: see πρόσειμι (próseimi).

Present: προσέρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	προσέρχομαι	προσέρχῃ, προσέρχει	προσέρχεται	προσέρχεσθον	προσέρχεσθον	προσερχόμεθᾰ	προσέρχεσθε	προσέρχονται
	subjunctive	προσέρχωμαι	προσέρχῃ	προσέρχηται	προσέρχησθον	προσέρχησθον	προσερχώμεθᾰ	προσέρχησθε	προσέρχωνται
	optative	προσερχοίμην	προσέρχοιο	προσέρχοιτο	προσέρχοισθον	προσερχοίσθην	προσερχοίμεθᾰ	προσέρχοισθε	προσέρχοιντο
	imperative		προσέρχου	προσερχέσθω	προσέρχεσθον	προσερχέσθων		προσέρχεσθε	προσερχέσθων
						middle/passive
infinitive						προσέρχεσθαι
participle	m					προσερχόμενος
	f					προσερχομένη
	n					προσερχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προσηρχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	προσηρχόμην	προσήρχου	προσήρχετο	προσήρχεσθον	προσηρχέσθην	προσηρχόμεθᾰ	προσήρχεσθε	προσήρχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προσελεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προσελεύσομαι	προσελεύσῃ, προσελεύσει	προσελεύσεται	προσελεύσεσθον	προσελεύσεσθον	προσελευσόμεθᾰ	προσελεύσεσθε	προσελεύσονται
middle	optative	προσελευσοίμην	προσελεύσοιο	προσελεύσοιτο	προσελεύσοισθον	προσελευσοίσθην	προσελευσοίμεθᾰ	προσελεύσοισθε	προσελεύσοιντο
					middle
infinitive					προσελεύσεσθαι
participle	m				προσελευσόμενος
	f				προσελευσομένη
	n				προσελευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προσήλῠθον, προσηλῠθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσήλῠθον	προσήλῠθες	προσήλῠθε(ν)	προσηλῠ́θετον	προσηλῠθέτην	προσηλῠ́θομεν	προσηλῠ́θετε	προσήλῠθον
	subjunctive	προσελῠ́θω	προσελῠ́θῃς	προσελῠ́θῃ	προσελῠ́θητον	προσελῠ́θητον	προσελῠ́θωμεν	προσελῠ́θητε	προσελῠ́θωσῐ(ν)
	optative	προσελῠ́θοιμῐ	προσελῠ́θοις	προσελῠ́θοι	προσελῠ́θοιτον	προσελῠθοίτην	προσελῠ́θοιμεν	προσελῠ́θοιτε	προσελῠ́θοιεν
	imperative		προσέλῠθε	προσελῠθέτω	προσελῠ́θετον	προσελῠθέτων		προσελῠ́θετε	προσελῠθόντων
middle	indicative	προσηλῠθόμην	προσηλῠ́θου	προσηλῠ́θετο	προσηλῠ́θεσθον	προσηλῠθέσθην	προσηλῠθόμεθᾰ	προσηλῠ́θεσθε	προσηλῠ́θοντο
	subjunctive	προσελῠ́θωμαι	προσελῠ́θῃ	προσελῠ́θηται	προσελῠ́θησθον	προσελῠ́θησθον	προσελῠθώμεθᾰ	προσελῠ́θησθε	προσελῠ́θωνται
	optative	προσελῠθοίμην	προσελῠ́θοιο	προσελῠ́θοιτο	προσελῠ́θοισθον	προσελῠθοίσθην	προσελῠθοίμεθᾰ	προσελῠ́θοισθε	προσελῠ́θοιντο
	imperative		προσελῠθοῦ	προσελῠθέσθω	προσελῠ́θεσθον	προσελῠθέσθων		προσελῠ́θεσθε	προσελῠθέσθων
		active			middle
infinitive		προσελῠθεῖν			προσελῠθέσθαι
participle	m	προσελῠθών			προσελῠθόμενος
	f	προσελῠθοῦσᾰ			προσελῠθομένη
	n	προσελῠθόν			προσελῠθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πρόσηλθον, προσηλθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρόσηλθον	πρόσηλθες	πρόσηλθε(ν)	προσήλθετον	προσηλθέτην	προσήλθομεν	προσήλθετε	πρόσηλθον
	subjunctive	προσέλθω	προσέλθῃς	προσέλθῃ	προσέλθητον	προσέλθητον	προσέλθωμεν	προσέλθητε	προσέλθωσῐ(ν)
	optative	προσέλθοιμῐ	προσέλθοις	προσέλθοι	προσέλθοιτον	προσελθοίτην	προσέλθοιμεν	προσέλθοιτε	προσέλθοιεν
	imperative		πρόσελθε	προσελθέτω	προσέλθετον	προσελθέτων		προσέλθετε	προσελθόντων
middle	indicative	προσηλθόμην	προσήλθου	προσήλθετο	προσήλθεσθον	προσηλθέσθην	προσηλθόμεθᾰ	προσήλθεσθε	προσήλθοντο
	subjunctive	προσέλθωμαι	προσέλθῃ	προσέλθηται	προσέλθησθον	προσέλθησθον	προσελθώμεθᾰ	προσέλθησθε	προσέλθωνται
	optative	προσελθοίμην	προσέλθοιο	προσέλθοιτο	προσέλθοισθον	προσελθοίσθην	προσελθοίμεθᾰ	προσέλθοισθε	προσέλθοιντο
	imperative		προσελθοῦ	προσελθέσθω	προσέλθεσθον	προσελθέσθων		προσέλθεσθε	προσελθέσθων
		active			middle
infinitive		προσελθεῖν			προσελθέσθαι
participle	m	προσελθών			προσελθόμενος
	f	προσελθοῦσᾰ			προσελθομένη
	n	προσελθόν			προσελθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: προσέρχομαι (prosérchomai)

References

“προσέρχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“προσέρχομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
προσέρχομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G4334 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
προσέρχομαι in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Etymology

From Ancient Greek προσέρχομαι. Morphologically, from προσ- (“toward”) +‎ έρχομαι (“come”).

Pronunciation

IPA^(key): /proˈserxome/
Hyphenation: προ‧σέρ‧χο‧μαι
Old Hyphenation: προσ‧έρ‧χο‧μαι

Verb

προσέρχομαι • (prosérchomai) deponent (past προσήλθα/προσήρθα)

to arrive, show up (formal)
Ο μάρτυρας δεν προσήλθε στο δικαστήριο.
O mártyras den prosílthe sto dikastírio.
The witness did not come to court.

Conjugation

προσέρχομαι

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	προσέρχομαι	προσέλθω, [προσέρθω]¹
2 sg	προσέρχεσαι	προσέλθεις, προσέρθεις
3 sg	προσέρχεται	προσέλθει, προσέρθει

1 pl	προσερχόμαστε	προσέλθουμε, προσέρθουμε
2 pl	προσέρχεστε, [προσερχόσαστε]	προσέλθετε, προσέρθετε
3 pl	προσέρχονται	προσέλθουν(ε), προσέρθουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	προσερχόμουν(α)	προσήλθα, [προσήρθα]¹
2 sg	προσερχόσουν(α)	προσήλθες, προσήρθες
3 sg	προσερχόταν(ε)	προσήλθε, προσήρθε

1 pl	προσερχόμασταν, (-όμαστε)	προσήλθαμε, προσήρθαμε
2 pl	προσερχόσασταν, (-όσαστε)	προσήλθατε, προσήρθατε
3 pl	προσέρχονταν, (προσερχόντουσαν)	προσήλθαν(ε), προσήρθαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα προσέρχομαι ➤	θα προσέλθω / προσέρθω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προσέρχεσαι, …	θα προσέλθεις / προσέρθεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προσέλθει / προσέρθει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προσέλθει / προσέρθει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προσέλθει / προσέρθει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	[πρόσελθε]
2 pl	προσέρχεστε	προσέλθετε, [προσέρθετε]

Other forms	Passive voice
Present participle ➤	προσερχόμενος, η, ο ➤
Perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	προσέλθει, προσέρθει


Notes Appendix:Greek verbs	1. the -ρθ- forms are colloquial and rare • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Notes Appendix:Greek verbs

Related terms

έρχομαι (érchomai, “to come”)
προσερχόμενος (proserchómenos, participle)

References

προσέρχομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.