προέρχομαι
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.ér.kʰo.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /proˈer.kʰo.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /proˈer.xo.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /proˈer.xo.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /proˈer.xo.me/
Verb
προέρχομαι • (proérkhomai) (deponent)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | προέρχομαι | προέρχῃ, προέρχει |
προέρχεται | προέρχεσθον | προέρχεσθον | προερχόμεθᾰ | προέρχεσθε | προέρχονται | ||||
subjunctive | προέρχωμαι | προέρχῃ | προέρχηται | προέρχησθον | προέρχησθον | προερχώμεθᾰ | προέρχησθε | προέρχωνται | |||||
optative | προερχοίμην | προέρχοιο | προέρχοιτο | προέρχοισθον | προερχοίσθην | προερχοίμεθᾰ | προέρχοισθε | προέρχοιντο | |||||
imperative | προέρχου | προερχέσθω | προέρχεσθον | προερχέσθων | προέρχεσθε | προερχέσθων | |||||||
infinitive | προέρχεσθαι | ||||||||||||
participle | m | προερχόμενος | |||||||||||
f | προερχομένη | ||||||||||||
n | προερχόμενον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: προηρχόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | προηρχόμην | προήρχου | προήρχετο | προήρχεσθον | προηρχέσθην | προηρχόμεθᾰ | προήρχεσθε | προήρχοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: πρόηλθον
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πρόηλθον | πρόηλθες | πρόηλθε(ν) | προήλθετον | προηλθέτην | προήλθομεν | προήλθετε | πρόηλθον | ||||
subjunctive | προέλθω | προέλθῃς | προέλθῃ | προέλθητον | προέλθητον | προέλθωμεν | προέλθητε | προέλθωσῐ(ν) | |||||
optative | προέλθοιμῐ | προέλθοις | προέλθοι | προέλθοιτον | προελθοίτην | προέλθοιμεν | προέλθοιτε | προέλθοιεν | |||||
imperative | πρόελθε | προελθέτω | προέλθετον | προελθέτων | προέλθετε | προελθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προελθεῖν | ||||||||||||
participle | m | προελθών | |||||||||||
f | προελθοῦσᾰ | ||||||||||||
n | προελθόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: προελήλῠθᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προελήλῠθᾰ | προελήλῠθᾰς | προελήλῠθε(ν) | προεληλῠ́θᾰτον | προεληλῠ́θᾰτον | προεληλῠ́θᾰμεν | προεληλῠ́θᾰτε | προεληλῠ́θᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προεληλῠ́θω | προεληλῠ́θῃς | προεληλῠ́θῃ | προεληλῠ́θητον | προεληλῠ́θητον | προεληλῠ́θωμεν | προεληλῠ́θητε | προεληλῠ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | προεληλῠ́θοιμῐ, προεληλῠθοίην |
προεληλῠ́θοις, προεληλῠθοίης |
προεληλῠ́θοι, προεληλῠθοίη |
προεληλῠ́θοιτον | προεληλῠθοίτην | προεληλῠ́θοιμεν | προεληλῠ́θοιτε | προεληλῠ́θοιεν | |||||
imperative | προελήλῠθε | προεληλῠθέτω | προεληλῠ́θετον | προεληλῠθέτων | προεληλῠ́θετε | προεληλῠθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προεληλῠθέναι | ||||||||||||
participle | m | προεληλῠθώς | |||||||||||
f | προεληλῠθυῖᾰ | ||||||||||||
n | προεληλῠθός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: προὐλήλῠθᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προὐλήλῠθᾰ | προὐλήλῠθᾰς | προὐλήλῠθε(ν) | προὐληλῠ́θᾰτον | προὐληλῠ́θᾰτον | προὐληλῠ́θᾰμεν | προὐληλῠ́θᾰτε | προὐληλῠ́θᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προὐληλῠ́θω | προὐληλῠ́θῃς | προὐληλῠ́θῃ | προὐληλῠ́θητον | προὐληλῠ́θητον | προὐληλῠ́θωμεν | προὐληλῠ́θητε | προὐληλῠ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | προὐληλῠ́θοιμῐ, προὐληλῠθοίην |
προὐληλῠ́θοις, προὐληλῠθοίης |
προὐληλῠ́θοι, προὐληλῠθοίη |
προὐληλῠ́θοιτον | προὐληλῠθοίτην | προὐληλῠ́θοιμεν | προὐληλῠ́θοιτε | προὐληλῠ́θοιεν | |||||
imperative | προὐλήλῠθε | προὐληλῠθέτω | προὐληλῠ́θετον | προὐληλῠθέτων | προὐληλῠ́θετε | προὐληλῠθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προὐληλῠθέναι | ||||||||||||
participle | m | προὐληλῠθώς | |||||||||||
f | προὐληλῠθυῖᾰ | ||||||||||||
n | προὐληλῠθός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Descendants
- Greek: προέρχομαι (proérchomai)
Further reading
- “προέρχομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “προέρχομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
Greek
Etymology
From Ancient Greek προέρχομαι (“arrive first, go before”). Morphologically, from προ- (“from”) + έρχομαι (“come”). The modern sense: semantic loan from French provenir.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /proˈerxome/
- Hyphenation: προ‧έρ‧χο‧μαι
Verb
Conjugation
προέρχομαι
Passive voice ➤ | ||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
1 sg | προέρχομαι | προέλθω, [προέρθω]1 |
2 sg | προέρχεσαι | προέλθεις, προέρθεις |
3 sg | προέρχεται | προέλθει, προέρθει |
1 pl | προερχόμαστε | προέλθουμε, προέρθουμε |
2 pl | προέρχεστε, {προέρχεσθε}, [προερχόσαστε] | προέλθετε, προέρθετε |
3 pl | προέρχονται | προέλθουν(ε), προέρθουν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
1 sg | προερχόμουν(α) | προήλθα, [προήρθα]1 |
2 sg | προερχόσουν(α) | προήλθες, προήρθες |
3 sg | προερχόταν(ε) | προήλθε, προήρθε |
1 pl | προερχόμασταν, (-όμαστε) | προήλθαμε, προήρθαμε |
2 pl | προερχόσασταν, (-όσαστε) | προήλθατε, προήρθατε |
3 pl | προέρχονταν, [προερχόντουσαν] | προήλθαν(ε), προήρθαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
1 sg | θα προέρχομαι ➤ | θα προέλθω / προέρθω ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προέρχεσαι, … | θα προέλθεις / προέρθεις, … |
Perfect aspect ➤ | ||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προέλθει / προέρθει | |
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προέλθει / προέρθει | |
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προέλθει / προέρθει | |
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | — |
2 pl | προέρχεστε | προέλθετε, [προέρθετε] |
Other forms | Passive voice | |
Present participle ➤ | προερχόμενος, η, ο ➤ | |
Perfect participle ➤ | — | |
Nonfinite form ➤ | προέλθει, προέρθει | |
Notes Appendix:Greek verbs |
1. the -ρθ- forms are colloquial and rare • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Related terms
- έρχομαι (érchomai, “to come”)
- προερχόμενος (proerchómenos, participle)
References
- προέρχομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.