πλήσσω

Ancient Greek

Alternative forms

πλήττω (plḗttō) — Attic
πλᾱ́σσω (plā́ssō) — Laconian, Doric

Etymology

From Proto-Hellenic *plā́ťťō, from Proto-Indo-European *pl(e)h₂kyeti, from *pleh₂k-, *pleh₂g- (“to strike”).

Cognate with πλᾱ́ζω (plā́zō, “to strike”) (with *-g-), Latin plangō, plēctō, plāga; Old Church Slavonic плакати (plakati), Dutch vloeken.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plɛ̌ːs.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈple̝s.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplis.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplis.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpli.so/

Verb

πλήσσω • (plḗssō)

to strike, smite
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1343
- 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 608
- 408 BCE, Euripides, Orestes 497
- 423 BCE, Euripides, The Suppliants 934
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.14
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 422
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 855
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.266
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.362
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.147
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.455
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.240
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 12.192
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.791
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.660
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.431
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 8.264
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 10.162
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.412
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 18.57
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 21.50
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 22.20
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 329a
1. (with accusative) to strike an object into motion
  - 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Aetia 3.1.37
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.504
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Nemean Ode 10.71
2. to stamp
  - 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 283
3. to sting
(figuratively, passive voice) to be stricken, defeated
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 31
- 472 BCE, Aeschylus, The Persians 1015
- 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 896
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.41
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.120
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.130
- 442 BCE, Sophocles, Antigone 819
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.108
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.38
1. to be emotionally stricken
  - 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 544
  - 300 CE – 500 CE, Hermesianax, Collected Works 7.42
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.5
  - 385 BCE – 380 BCE, Plato, Symposium 218a
2. (active voice, of wine) to overpower
  - 129 CE – 216 CE, Galen, Collected Works 15.672
  - 129 CE – 216 CE, Galen, Collected Works 18.568
  - 50 CE – 150 CE, Soranus, Collected Works 1.72
  - 50 CE – 150 CE, Soranus, Collected Works 2.59

Inflection

Present: πλήσσω, πλήσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλήσσω	πλήσσεις	πλήσσει	πλήσσετον	πλήσσετον	πλήσσομεν	πλήσσετε	πλήσσουσῐ(ν)
	subjunctive	πλήσσω	πλήσσῃς	πλήσσῃ	πλήσσητον	πλήσσητον	πλήσσωμεν	πλήσσητε	πλήσσωσῐ(ν)
	optative	πλήσσοιμῐ	πλήσσοις	πλήσσοι	πλήσσοιτον	πλησσοίτην	πλήσσοιμεν	πλήσσοιτε	πλήσσοιεν
	imperative		πλῆσσε	πλησσέτω	πλήσσετον	πλησσέτων		πλήσσετε	πλησσόντων
middle/ passive	indicative	πλήσσομαι	πλήσσῃ, πλήσσει	πλήσσεται	πλήσσεσθον	πλήσσεσθον	πλησσόμεθᾰ	πλήσσεσθε	πλήσσονται
	subjunctive	πλήσσωμαι	πλήσσῃ	πλήσσηται	πλήσσησθον	πλήσσησθον	πλησσώμεθᾰ	πλήσσησθε	πλήσσωνται
	optative	πλησσοίμην	πλήσσοιο	πλήσσοιτο	πλήσσοισθον	πλησσοίσθην	πλησσοίμεθᾰ	πλήσσοισθε	πλήσσοιντο
	imperative		πλήσσου	πλησσέσθω	πλήσσεσθον	πλησσέσθων		πλήσσεσθε	πλησσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλήσσειν				πλήσσεσθαι
participle	m	πλήσσων				πλησσόμενος
	f	πλήσσουσᾰ				πλησσομένη
	n	πλῆσσον				πλησσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: πλήττω, πλήττομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλήττω	πλήττεις	πλήττει	πλήττετον	πλήττετον	πλήττομεν	πλήττετε	πλήττουσῐ(ν)
	subjunctive	πλήττω	πλήττῃς	πλήττῃ	πλήττητον	πλήττητον	πλήττωμεν	πλήττητε	πλήττωσῐ(ν)
	optative	πλήττοιμῐ	πλήττοις	πλήττοι	πλήττοιτον	πληττοίτην	πλήττοιμεν	πλήττοιτε	πλήττοιεν
	imperative		πλῆττε	πληττέτω	πλήττετον	πληττέτων		πλήττετε	πληττόντων
middle/ passive	indicative	πλήττομαι	πλήττῃ, πλήττει	πλήττεται	πλήττεσθον	πλήττεσθον	πληττόμεθᾰ	πλήττεσθε	πλήττονται
	subjunctive	πλήττωμαι	πλήττῃ	πλήττηται	πλήττησθον	πλήττησθον	πληττώμεθᾰ	πλήττησθε	πλήττωνται
	optative	πληττοίμην	πλήττοιο	πλήττοιτο	πλήττοισθον	πληττοίσθην	πληττοίμεθᾰ	πλήττοισθε	πλήττοιντο
	imperative		πλήττου	πληττέσθω	πλήττεσθον	πληττέσθων		πλήττεσθε	πληττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλήττειν				πλήττεσθαι
participle	m	πλήττων				πληττόμενος
	f	πλήττουσᾰ				πληττομένη
	n	πλῆττον				πληττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπλησσον, ἐπλησσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπλησσον	ἔπλησσες	ἔπλησσε(ν)	ἐπλήσσετον	ἐπλησσέτην	ἐπλήσσομεν	ἐπλήσσετε	ἔπλησσον
middle/ passive	indicative	ἐπλησσόμην	ἐπλήσσου	ἐπλήσσετο	ἐπλήσσεσθον	ἐπλησσέσθην	ἐπλησσόμεθᾰ	ἐπλήσσεσθε	ἐπλήσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπληττον, ἐπληττόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπληττον	ἔπληττες	ἔπληττε(ν)	ἐπλήττετον	ἐπληττέτην	ἐπλήττομεν	ἐπλήττετε	ἔπληττον
middle/ passive	indicative	ἐπληττόμην	ἐπλήττου	ἐπλήττετο	ἐπλήττεσθον	ἐπληττέσθην	ἐπληττόμεθᾰ	ἐπλήττεσθε	ἐπλήττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πλήξω, πλήξομαι, πληγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλήξω	πλήξεις	πλήξει	πλήξετον	πλήξετον	πλήξομεν	πλήξετε	πλήξουσῐ(ν)
active	optative	πλήξοιμῐ	πλήξοις	πλήξοι	πλήξοιτον	πληξοίτην	πλήξοιμεν	πλήξοιτε	πλήξοιεν
middle	indicative	πλήξομαι	πλήξῃ, πλήξει	πλήξεται	πλήξεσθον	πλήξεσθον	πληξόμεθᾰ	πλήξεσθε	πλήξονται
middle	optative	πληξοίμην	πλήξοιο	πλήξοιτο	πλήξοισθον	πληξοίσθην	πληξοίμεθᾰ	πλήξοισθε	πλήξοιντο
passive	indicative	πληγήσομαι	πληγήσῃ	πληγήσεται	πληγήσεσθον	πληγήσεσθον	πληγησόμεθᾰ	πληγήσεσθε	πληγήσονται
passive	optative	πληγησοίμην	πληγήσοιο	πληγήσοιτο	πληγήσοισθον	πληγησοίσθην	πληγησοίμεθᾰ	πληγήσοισθε	πληγήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πλήξειν			πλήξεσθαι		πληγήσεσθαι
participle	m	πλήξων			πληξόμενος		πληγησόμενος
	f	πλήξουσᾰ			πληξομένη		πληγησομένη
	n	πλῆξον			πληξόμενον		πληγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπληξᾰ, ἐπληξᾰ́μᾱν, ἐπλήγην (Laconian)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπληξᾰ	ἔπληξᾰς	ἔπληξε(ν)	ἐπλήξᾰτον	ἐπληξᾰ́τᾱν	ἐπλήξᾰμες	ἐπλήξᾰτε	ἔπληξᾰν
	subjunctive	πλήξω	πλήξῃς	πλήξῃ	πλήξητον	πλήξητον	πλήξωμες	πλήξητε	πληξέωντῐ
	optative	πλήξαιμῐ	πλήξαις	πλήξαι	πληξεῖτον	πληξείτᾱν	πληξεῖμες	πληξεῖτε	πληξεῖεν
	imperative		πλῆξον	πληξᾰ́τω	πλήξᾰτον	πληξᾰ́των		πλήξᾰτε	πληξᾰ́ντω
middle	indicative	ἐπληξᾰ́μᾱν	ἐπλήξω	ἐπλήξᾰτο	ἐπλήξᾰσθον	ἐπληξᾰ́σθᾱν	ἐπληξᾰ́μεθᾰ	ἐπλήξᾰσθε	ἐπλήξᾰντο
	subjunctive	πλήξωμαι	πλήξηαι	πλήξηται	πλήξησθον	πλήξησθον	πληξώμεθᾰ	πλήξησθε	πλήξωνται
	optative	πληξαίμᾱν	πλήξαιο	πλήξαιτο	πλήξαισθον	πληξαίσθᾱν	πληξαίμεθᾰ	πλήξαισθε	πλήξαιντο
	imperative		πλῆξαι	πληξᾰ́σθω	πλήξᾰσθον	πληξᾰ́σθων		πλήξᾰσθε	πληξᾰ́σθω
passive	indicative	ἐπλήγην	ἐπλήγης	ἐπλήγη	ἐπλήγητον	ἐπληγήτᾱν	ἐπλήγημες	ἐπλήγητε	ἔπληγεν
	subjunctive	πληγῶ	πληγῇς	πληγῇ	πληγῆτον	πληγῆτον	πληγῶμες	πληγῆτε	πληγῶσῐ(ν)
	optative	πληγείην	πληγείης	πληγείη	πληγεῖτον, πληγείητον	πληγείτην, πληγειήτᾱν	πληγεῖμεν, πληγείημες	πληγεῖτε, πληγείητε	πληγεῖεν, πληγείησᾰν
	imperative		πλήγηθῐ	πληγήτω	πλήγητον	πληγήτων		πλήγητε	πληγέντων
		active			middle		passive
infinitive		πληξῆμεν			πλήξᾰσθαι		πληγῆναι
participle	m	πλήξᾱς			πληξᾰ́μενος		πληγείς
	f	πληξῆσᾰ			πληξᾰμένᾱ		πληγεῖσᾰ
	n	πλῆξᾰν			πληξᾰ́μενον		πληγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πλῆξᾰ, πληξᾰ́μην, πλήγην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλῆξᾰ	πλῆξᾰς	πλῆξε(ν)	πλήξᾰτον	πληξᾰ́την	πλήξᾰμεν	πλήξᾰτε	πλῆξᾰν
	subjunctive	πλήξω, πλήξωμῐ	πλήξῃς, πλήξῃσθᾰ	πλήξῃ, πλήξῃσῐ	πλήξητον	πλήξητον	πλήξωμεν	πλήξητε	πλήξωσῐ(ν)
	optative	πλήξαιμῐ	πλήξαις, πλήξαισθᾰ, πλήξειᾰς	πλήξειε(ν), πλήξαι	πληξεῖτον	πληξείτην	πληξεῖμεν	πληξεῖτε	πληξεῖεν
	imperative		πλῆξον	πληξᾰ́τω	πλήξᾰτον	πληξᾰ́των		πλήξᾰτε	πληξᾰ́ντων
middle	indicative	πληξᾰ́μην	πλήξᾰο	πλήξᾰτο	πλήξᾰσθον	πληξᾰ́σθην	πληξᾰ́με(σ)θᾰ	πλήξᾰσθε	πλήξᾰντο
	subjunctive	πλήξωμαι	πλήξηαι	πλήξηται	πλήξησθον	πλήξησθον	πληξώμε(σ)θᾰ	πλήξησθε	πλήξωνται
	optative	πληξαίμην	πλήξαιο	πλήξαιτο	πλήξαισθον	πληξαίσθην	πληξαίμε(σ)θᾰ	πλήξαισθε	πληξαίᾰτο
	imperative		πλῆξαι	πληξᾰ́σθω	πλήξᾰσθον	πληξᾰ́σθων		πλήξᾰσθε	πληξᾰ́σθων
passive	indicative	πλήγην	πλήγης	πλήγη	πλήγητον	πληγήτην	πλήγημεν	πλήγητε	πλήγησᾰν, πλῆγεν
	subjunctive	πληγῶ	πληγῇς	πληγῇ	πληγῆτον	πληγῆτον	πληγῶμεν	πληγῆτε	πληγῶσῐ(ν)
	optative	πληγείην	πληγείης	πληγείη	πληγεῖτον, πληγείητον	πληγείτην, πληγειήτην	πληγεῖμεν, πληγείημεν	πληγεῖτε, πληγείητε	πλήγειεν, πληγείησᾰν
	imperative		πλήγηθῐ	πληγήτω	πλήγητον	πληγήτων		πλήγητε	πληγέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλῆξαι/πληξᾰ́μεν/πληξᾰμέναι			πλήξᾰσθαι		πληγῆναι/πληγήμεναι
participle	m	πλήξᾱς			πληξᾰ́μενος		πληγείς
	f	πλήξᾱσᾰ			πληξᾰμένη		πληγεῖσᾰ
	n	πλῆξᾰν			πληξᾰ́μενον		πληγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πλᾶξᾰ, πλᾱξᾰ́μᾱν, πλᾱ́γην (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾶξᾰ	πλᾶξᾰς	πλᾶξε(ν)	πλᾱ́ξᾰτον	πλᾱξᾰ́τᾱν	πλᾱ́ξᾰμες	πλᾱ́ξᾰτε	πλᾶξᾰν
	subjunctive	πλᾱ́ξω	πλᾱ́ξῃς	πλᾱ́ξῃ	πλᾱ́ξητον	πλᾱ́ξητον	πλᾱ́ξωμες	πλᾱ́ξητε	πλᾱξέωντῐ
	optative	πλᾱ́ξαιμῐ	πλᾱ́ξαις	πλᾱ́ξαι	πλᾱξεῖτον	πλᾱξείτᾱν	πλᾱξεῖμες	πλᾱξεῖτε	πλᾱξεῖεν
	imperative		πλᾶξον	πλᾱξᾰ́τω	πλᾱ́ξᾰτον	πλᾱξᾰ́των		πλᾱ́ξᾰτε	πλᾱξᾰ́ντω
middle	indicative	πλᾱξᾰ́μᾱν	πλᾱ́ξω	πλᾱ́ξᾰτο	πλᾱ́ξᾰσθον	πλᾱξᾰ́σθᾱν	πλᾱξᾰ́μεθᾰ	πλᾱ́ξᾰσθε	πλᾱ́ξᾰντο
	subjunctive	πλᾱ́ξωμαι	πλᾱ́ξηαι	πλᾱ́ξηται	πλᾱ́ξησθον	πλᾱ́ξησθον	πλᾱξώμεθᾰ	πλᾱ́ξησθε	πλᾱ́ξωνται
	optative	πλᾱξαίμᾱν	πλᾱ́ξαιο	πλᾱ́ξαιτο	πλᾱ́ξαισθον	πλᾱξαίσθᾱν	πλᾱξαίμεθᾰ	πλᾱ́ξαισθε	πλᾱ́ξαιντο
	imperative		πλᾶξαι	πλᾱξᾰ́σθω	πλᾱ́ξᾰσθον	πλᾱξᾰ́σθων		πλᾱ́ξᾰσθε	πλᾱξᾰ́σθων
passive	indicative	πλᾱ́γην	πλᾱ́γης	πλᾱ́γη	πλᾱ́γητον	πλᾱγήτᾱν	πλᾱ́γημες	πλᾱ́γητε	πλᾶγεν
	subjunctive	πλᾱγῶ	πλᾱγῇς	πλᾱγῇ	πλᾱγῆτον	πλᾱγῆτον	πλᾱγῶμες	πλᾱγῆτε	πλᾱγῶσῐ(ν)
	optative	πλᾱγείην	πλᾱγείης	πλᾱγείη	πλᾱγεῖτον, πλᾱγείητον	πλᾱγείτην, πλᾱγειήτᾱν	πλᾱγεῖμεν, πλᾱγείημες	πλᾱγεῖτε, πλᾱγείητε	πλᾱγεῖεν, πλᾱγείησᾰν
	imperative		πλᾱ́γηθῐ	πλᾱγήτω	πλᾱ́γητον	πλᾱγήτων		πλᾱ́γητε	πλᾱγέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλᾱξῆμεν			πλᾱ́ξᾰσθαι		πλᾱγῆναι
participle	m	πλᾱ́ξᾱς			πλᾱξᾰ́μενος		πλᾱγείς
	f	πλᾱ́ξᾱσᾰ			πλᾱξᾰμένᾱ		πλᾱγεῖσᾰ
	n	πλᾶξᾰν			πλᾱξᾰ́μενον		πλᾱγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπέπληγον, ἐπεπληγόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέπληγον	ἐπέπληγες	ἐπέπληγε(ν)	ἐπεπλήγετον	ἐπεπληγέτην	ἐπεπλήγομεν	ἐπεπλήγετε	ἐπέπληγον
	subjunctive	πεπλήγω, πεπλήγωμῐ	πεπλήγῃς, πεπλήγῃσθᾰ	πεπλήγῃ, πεπλήγῃσῐ	πεπλήγητον	πεπλήγητον	πεπλήγωμεν	πεπλήγητε	πεπλήγωσῐ(ν)
	optative	πεπλήγοιμῐ	πεπλήγοις/πεπλήγοισθᾰ	πεπλήγοι	πεπληγεῖτον	πεπληγείτην	πεπληγεῖμεν	πεπληγεῖτε	πεπληγεῖεν
	imperative		πέπληγε	πεπληγέτω	πεπλήγετον	πεπληγέτων		πεπλήγετε	πεπληγόντων
middle	indicative	ἐπεπληγόμην	ἐπεπλήγεο	ἐπεπλήγετο	ἐπεπλήγεσθον	ἐπεπληγέσθην	ἐπεπληγόμε(σ)θᾰ	ἐπεπλήγεσθε	ἐπεπλήγοντο
	subjunctive	πεπλήγωμαι	πεπλήγηαι	πεπλήγηται	πεπλήγησθον	πεπλήγησθον	πεπληγώμε(σ)θᾰ	πεπλήγησθε	πεπλήγωνται
	optative	πεπληγοίμην	πεπλήγοιο	πεπλήγοιτο	πεπλήγοισθον	πεπληγοίσθην	πεπληγοίμε(σ)θᾰ	πεπλήγοισθε	πεπληγοίᾰτο
	imperative		πεπλήγεο	πεπληγέσθω	πεπλήγεσθον	πεπληγέσθων		πεπλήγεσθε	πεπληγέσθων
		active			middle
infinitive		πεπληγεῖν/πεπληγέμεν(αι)			πεπληγέσθαι
participle	m	πεπληγών			πεπληγόμενος
	f	πεπληγοῦσᾰ			πεπληγομένη
	n	πεπληγόν			πεπληγόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπλήχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπλήχθην	ἐπλήχθης	ἐπλήχθη	ἐπλήχθητον	ἐπληχθήτην	ἐπλήχθημεν	ἐπλήχθητε	ἐπλήχθησᾰν
	subjunctive	πληχθῶ	πληχθῇς	πληχθῇ	πληχθῆτον	πληχθῆτον	πληχθῶμεν	πληχθῆτε	πληχθῶσῐ(ν)
	optative	πληχθείην	πληχθείης	πληχθείη	πληχθεῖτον, πληχθείητον	πληχθείτην, πληχθειήτην	πληχθεῖμεν, πληχθείημεν	πληχθεῖτε, πληχθείητε	πληχθεῖεν, πληχθείησᾰν
	imperative		πλήχθητῐ	πληχθήτω	πλήχθητον	πληχθήτων		πλήχθητε	πληχθέντων
							passive
infinitive							πληχθῆναι
participle	m						πληχθείς
	f						πληχθεῖσᾰ
	n						πληχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπληγᾰ, πέπληγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπληγᾰ	πέπληγᾰς	πέπληγε(ν)	πεπλήγᾰτον	πεπλήγᾰτον	πεπλήγᾰμεν	πεπλήγᾰτε	πεπλήγᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπλήγω	πεπλήγῃς	πεπλήγῃ	πεπλήγητον	πεπλήγητον	πεπλήγωμεν	πεπλήγητε	πεπλήγωσῐ(ν)
	optative	πεπλήγοιμῐ, πεπληγοίην	πεπλήγοις, πεπληγοίης	πεπλήγοι, πεπληγοίη	πεπλήγοιτον	πεπληγοίτην	πεπλήγοιμεν	πεπλήγοιτε	πεπλήγοιεν
	imperative		πέπληγε	πεπληγέτω	πεπλήγετον	πεπληγέτων		πεπλήγετε	πεπληγόντων
middle/ passive	indicative	πέπληγμαι	πέπληξαι	πέπληκται	πέπληχθον	πέπληχθον	πεπλήγμεθᾰ	πέπληχθε	πεπλήγᾰται
	subjunctive	πεπληγμένος ὦ	πεπληγμένος ᾖς	πεπληγμένος ᾖ	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένοι ὦμεν	πεπληγμένοι ἦτε	πεπληγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπληγμένος εἴην	πεπληγμένος εἴης	πεπληγμένος εἴη	πεπληγμένω εἴητον/εἶτον	πεπληγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπληγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπληγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπληγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπληξο	πεπλήχθω	πέπληχθον	πεπλήχθων		πέπληχθε	πεπλήχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπληγέναι				πεπλῆχθαι
participle	m	πεπληγώς				πεπληγμένος
	f	πεπληγυῖᾰ				πεπληγμένη
	n	πεπληγός				πεπληγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπληχᾰ, πέπληγμαι (later)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπληχᾰ	πέπληχᾰς	πέπληχε(ν)	πεπλήχᾰτον	πεπλήχᾰτον	πεπλήχᾰμεν	πεπλήχᾰτε	πεπλήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπλήχω	πεπλήχῃς	πεπλήχῃ	πεπλήχητον	πεπλήχητον	πεπλήχωμεν	πεπλήχητε	πεπλήχωσῐ(ν)
	optative	πεπλήχοιμῐ, πεπληχοίην	πεπλήχοις, πεπληχοίης	πεπλήχοι, πεπληχοίη	πεπλήχοιτον	πεπληχοίτην	πεπλήχοιμεν	πεπλήχοιτε	πεπλήχοιεν
	imperative		πέπληχε	πεπληχέτω	πεπλήχετον	πεπληχέτων		πεπλήχετε	πεπληχόντων
middle/ passive	indicative	πέπληγμαι	πέπληξαι	πέπληκται	πέπληχθον	πέπληχθον	πεπλήγμεθᾰ	πέπληχθε	πεπλήχᾰται
	subjunctive	πεπληγμένος ὦ	πεπληγμένος ᾖς	πεπληγμένος ᾖ	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένω ἦτον	πεπληγμένοι ὦμεν	πεπληγμένοι ἦτε	πεπληγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπληγμένος εἴην	πεπληγμένος εἴης	πεπληγμένος εἴη	πεπληγμένω εἴητον/εἶτον	πεπληγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπληγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπληγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπληγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπληξο	πεπλήχθω	πέπληχθον	πεπλήχθων		πέπληχθε	πεπλήχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπληχέναι				πεπλῆχθαι
participle	m	πεπληχώς				πεπληγμένος
	f	πεπληχυῖᾰ				πεπληγμένη
	n	πεπληχός				πεπληγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἁλίπληκτος (halíplēktos)
ἀμφίπληκτος (amphíplēktos)
ἀνειδωλόπληκτος (aneidōlóplēktos)
ἀντῐπλήσσ (antiplḗss)
ἀξῑνόπληκτος (axīnóplēktos)
ἄπληκτος (áplēktos)
ἀποπλήσσω (apoplḗssō)
ἀπριγδόπληκτος (aprigdóplēktos)
ἀστερόπληκτος (asteróplēktos)
ἀστρᾰπόπληκτος (astrapóplēktos)
δορίπληκτος (doríplēktos)
δύσπληκτος (dúsplēktos)
δῐᾰπλήσσω (diaplḗssō)
ἐκπλήσσω (ekplḗssō)
ἐμπλήσσω (emplḗssō)
ἐπῐπλήσσω (epiplḗssō)
εὔπληκτος (eúplēktos)
ἡλόπληκτος (hēlóplēktos)
θεόπληκτος (theóplēktos)
θηριόπληκτος (thērióplēktos)
θᾰλασσόπληκτος (thalassóplēktos)
κᾰτᾰπλήσσω (kataplḗssō)
νοόπληκτος (noóplēktos)
ὀνειρόπληκτος (oneiróplēktos)
ὀξύπληκτος (oxúplēktos)
πάμπληκτος (pámplēktos)
πλήξιππος (plḗxippos)
προπλήσσω (proplḗssō)
προσπλήσσω (prosplḗssō)
πᾰρᾰπλήσσω (paraplḗssō)
σῐδηρόπληκτος (sidēróplēktos)
σῠμπλήσσομαι (sumplḗssomai)
ὑποπλήσσω (hupoplḗssō)
φρενόπληκτος (phrenóplēktos)
φᾰλαγγιόπληκτος (phalangióplēktos)
χαλκόπληκτος (khalkóplēktos)
χερόπληκτος (kheróplēktos)

Related terms

πλήγᾰνον (plḗganon)
πληγάς (plēgás)
πληγή (plēgḗ)
πλῆγμᾰ (plêgma)
πληγμός (plēgmós)
πλήγνῡμῐ (plḗgnūmi)
πληγοειδής (plēgoeidḗs)
πληκτέον (plēktéon)
πληκτήρ (plēktḗr)
πλήκτης (plḗktēs)
πληκτίζομαι (plēktízomai)
πληκτῐκός (plēktikós)
πληκτισμός (plēktismós)
πληκτός (plēktós)
πλῆκτρον (plêktron)
πλῆξῐς (plêxis)

References

“πλήσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“πλήσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“πλήσσω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
πλήσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
πλήσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G4141 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.