μισο-

Inherited from Byzantine Greek μισο- (miso-), from μισός (misós, “half”), from the ancient ἥμισυς (hḗmisus).

μισο- • (miso-)

1. half-, semi-

   ‎μισο- (miso-) + ‎σκοτάδι (skotádi, “darkness”) → ‎μισοσκόταδο (misoskótado, “half-light”)

   ‎μισο- (miso-) + ‎φεγγάρι (fengári, “moon”) → ‎μισοφέγγαρο (misoféngaro, “half-moon”)

• μισό- (misó-)
• μισ- (mis-)
• sometimes, as variant of μεσο- (meso-, “middle”)

sense: half
Category:Greek terms prefixed with μισο- (half) and μισό-

Learned borrowing from Ancient Greek μισο- (miso-), from μισέω (miséō, “I hate”). Also see the modern μισώ (misó).

μισο- • (miso-)

1. miso-, hating

   ‎μισο- (miso-) + ‎γυνή (gyní, “woman (ancient)”) → ‎μισογύνης (misogýnis, “misogynist”)

   ‎μισο- (miso-) + ‎άνθρωπος (ánthropos, “human being”) → ‎μισάνθρωπος (misánthropos, “misanthrope”)

• μισ- (mis-)

sense: hate

• μισο- - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.