ἥμισυς

See also: ήμισυς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛ̌ː.mi.sys/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)e̝.mi.sys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.mi.sys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.mi.sys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.mi.sis/

Adjective

ἥμῐσυς • (hḗmisus) m (feminine ἡμίσεια, neuter ἥμισυ); first/third declension

half

Inflection

First and third declension of ἥμῐσῠς; ἡμῐ́σειᾰ; ἥμῐσῠ (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἥμῐσῠς hḗmisus	ἡμῐ́σειᾰ hēmíseia	ἥμῐσῠ hḗmisu	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐσείᾱ hēmiseíā	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐ́σεις hēmíseis	ἡμῐ́σειαι hēmíseiai	ἡμῐ́ση / ἡμῐ́σεᾰ hēmísē / hēmísea
Genitive	ἡμῐ́σους / ἡμῐ́σεος hēmísous / hēmíseos	ἡμῐσείᾱς hēmiseíās	ἡμῐ́σους / ἡμῐ́σεος hēmísous / hēmíseos	ἡμῐσέοιν hēmiséoin	ἡμῐσείαιν hēmiseíain	ἡμῐσέοιν hēmiséoin	ἡμῐσέων hēmiséōn	ἡμῐσειῶν hēmiseiôn	ἡμῐσέων hēmiséōn
Dative	ἡμῐ́σει hēmísei	ἡμῐσείᾳ hēmiseíāi	ἡμῐ́σει hēmísei	ἡμῐσέοιν hēmiséoin	ἡμῐσείαιν hēmiseíain	ἡμῐσέοιν hēmiséoin	ἡμῐ́σεσῐ / ἡμῐ́σεσῐν hēmísesi(n)	ἡμῐσείαις hēmiseíais	ἡμῐ́σεσῐ / ἡμῐ́σεσῐν hēmísesi(n)
Accusative	ἥμῐσῠν hḗmisun	ἡμῐ́σειᾰν hēmíseian	ἥμῐσῠ hḗmisu	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐσείᾱ hēmiseíā	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐ́σεις hēmíseis	ἡμῐσείᾱς hēmiseíās	ἡμῐ́ση / ἡμῐ́σεᾰ hēmísē / hēmísea
Vocative	ἥμῐσῠ hḗmisu	ἡμῐ́σειᾰ hēmíseia	ἥμῐσῠ hḗmisu	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐσείᾱ hēmiseíā	ἡμῐ́σεε hēmísee	ἡμῐ́σεις hēmíseis	ἡμῐ́σειαι hēmíseiai	ἡμῐ́ση / ἡμῐ́σεᾰ hēmísē / hēmísea
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἡμῐσέως hēmiséōs			ἡμῐσῠ́τερος hēmisúteros			ἡμῐσῠ́τᾰτος hēmisútatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This is one of the three adjectives in -ύς, -εῖα, -ύ, along with θῆλυς (thêlus) and πρέσβυς (présbus), to have a recessive accent.

Descendants

Byzantine Greek: ἥμισος (hḗmisos)
- Greek: μισός (misós)
Greek: ημι- (imi-), ήμισυς (ímisys)