μαντεύω

Greek

Etymology

Inherited from Hellenistic Koine Greek μαντεύω (manteúō), from mediopassive Ancient Greek μαντεύομαι (manteúomai, “forebode, consult an oracle”).

Pronunciation
  • IPA(key): /manˈde.vo/
  • Hyphenation: μα‧ντεύ‧ω

Verb

μαντεύω • (mantévo) (past μάντεψα, passive μαντεύομαι)

  1. to prophesy, foretell, predict
  2. to guess

Conjugation
μαντεύω   μαντεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg μαντεύω μαντέψω μαντεύομαι μαντευτώ
2 sg μαντεύεις μαντέψεις μαντεύεσαι μαντευτείς
3 sg μαντεύει μαντέψει μαντεύεται μαντευτεί
1 pl μαντεύουμε, [‑ομε] μαντέψουμε, [‑ομε] μαντευόμαστε μαντευτούμε
2 pl μαντεύετε μαντέψετε μαντεύεστε, μαντευόσαστε μαντευτείτε
3 pl μαντεύουν(ε) μαντέψουν(ε) μαντεύονται μαντευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg μάντευα μάντεψα μαντευόμουν(α) μαντεύτηκα
2 sg μάντευες μάντεψες μαντευόσουν(α) μαντεύτηκες
3 sg μάντευε μάντεψε μαντευόταν(ε) μαντεύτηκε
1 pl μαντεύαμε μαντέψαμε μαντευόμασταν, (‑όμαστε) μαντευτήκαμε
2 pl μαντεύατε μαντέψατε μαντευόσασταν, (‑όσαστε) μαντευτήκατε
3 pl μάντευαν, μαντεύαν(ε) μάντεψαν, μαντέψαν(ε) μαντεύονταν, (μαντευόντουσαν) μαντεύτηκαν, μαντευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα μαντεύω ➤ θα μαντέψω ➤ θα μαντεύομαι ➤ θα μαντευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μαντεύεις, … θα μαντέψεις, … θα μαντεύεσαι, … θα μαντευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μαντέψει   έχω, έχεις, … μαντευτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μαντέψει   είχα, είχες, … μαντευτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μαντέψει   θα έχω, θα έχεις, … μαντευτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg μάντευε μάντεψε, μάντευ' 1 — μαντέψου
2 pl μαντεύετε μαντέψτε, μαντεύτε2 μαντεύεστε μαντευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ μαντεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας μαντέψει ➤ [μαντεμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤ μαντέψει μαντευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. μάντευ' το ("guess it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(guess): εικάζω (eikázo)

  • αμάντευτος (amánteftos, “unguessed”)
  • μαντεία f (manteía, “divination”) & compounds
  • μάντεμα n (mántema, “divination; guessing”)
  • μαντεψιά f (mantepsiá, “random guessing”)
  • παραμάντεμα n (paramántema, “riddle”) (vernacular)
  • προμαντεύω (promantévo, “foretell”)
  • and see: μάντης n (mántis, “caress”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.