μαντεύομαι
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /man.těu̯.o.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /manˈte.wo.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /manˈte.βo.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /manˈte.vo.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /manˈde.vo.me/
Verb
μᾰντεύομαι • (manteúomai)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μᾰντεύω | μᾰντεύεις | μᾰντεύει | μᾰντεύετον | μᾰντεύετον | μᾰντεύομεν | μᾰντεύετε | μᾰντεύουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | μᾰντεύω | μᾰντεύῃς | μᾰντεύῃ | μᾰντεύητον | μᾰντεύητον | μᾰντεύωμεν | μᾰντεύητε | μᾰντεύωσῐ(ν) | |||||
optative | μᾰντεύοιμῐ | μᾰντεύοις | μᾰντεύοι | μᾰντεύοιτον | μᾰντευοίτην | μᾰντεύοιμεν | μᾰντεύοιτε | μᾰντεύοιεν | |||||
imperative | μᾰ́ντευε | μᾰντευέτω | μᾰντεύετον | μᾰντευέτων | μᾰντεύετε | μᾰντευόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | μᾰντεύομαι | μᾰντεύῃ, μᾰντεύει |
μᾰντεύεται | μᾰντεύεσθον | μᾰντεύεσθον | μᾰντευόμεθᾰ | μᾰντεύεσθε | μᾰντεύονται | ||||
subjunctive | μᾰντεύωμαι | μᾰντεύῃ | μᾰντεύηται | μᾰντεύησθον | μᾰντεύησθον | μᾰντευώμεθᾰ | μᾰντεύησθε | μᾰντεύωνται | |||||
optative | μᾰντευοίμην | μᾰντεύοιο | μᾰντεύοιτο | μᾰντεύοισθον | μᾰντευοίσθην | μᾰντευοίμεθᾰ | μᾰντεύοισθε | μᾰντεύοιντο | |||||
imperative | μᾰντεύου | μᾰντευέσθω | μᾰντεύεσθον | μᾰντευέσθων | μᾰντεύεσθε | μᾰντευέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | μᾰντεύειν | μᾰντεύεσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰντεύων | μᾰντευόμενος | ||||||||||
f | μᾰντεύουσᾰ | μᾰντευομένη | |||||||||||
n | μᾰντεῦον | μᾰντευόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐμᾰ́ντευον, ἐμᾰντευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐμᾰ́ντευον | ἐμᾰ́ντευες | ἐμᾰ́ντευε(ν) | ἐμᾰντεύετον | ἐμᾰντευέτην | ἐμᾰντεύομεν | ἐμᾰντεύετε | ἐμᾰ́ντευον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐμᾰντευόμην | ἐμᾰντεύου | ἐμᾰντεύετο | ἐμᾰντεύεσθον | ἐμᾰντευέσθην | ἐμᾰντευόμεθᾰ | ἐμᾰντεύεσθε | ἐμᾰντεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: μᾰντεύσομαι, μᾰντευθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | μᾰντεύσομαι | μᾰντεύσῃ, μᾰντεύσει |
μᾰντεύσεται | μᾰντεύσεσθον | μᾰντεύσεσθον | μᾰντευσόμεθᾰ | μᾰντεύσεσθε | μᾰντεύσονται | ||||
optative | μᾰντευσοίμην | μᾰντεύσοιο | μᾰντεύσοιτο | μᾰντεύσοισθον | μᾰντευσοίσθην | μᾰντευσοίμεθᾰ | μᾰντεύσοισθε | μᾰντεύσοιντο | |||||
passive | indicative | μᾰντευθήσομαι | μᾰντευθήσῃ | μᾰντευθήσεται | μᾰντευθήσεσθον | μᾰντευθήσεσθον | μᾰντευθησόμεθᾰ | μᾰντευθήσεσθε | μᾰντευθήσονται | ||||
optative | μᾰντευθησοίμην | μᾰντευθήσοιο | μᾰντευθήσοιτο | μᾰντευθήσοισθον | μᾰντευθησοίσθην | μᾰντευθησοίμεθᾰ | μᾰντευθήσοισθε | μᾰντευθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | μᾰντεύσεσθαι | μᾰντευθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰντευσόμενος | μᾰντευθησόμενος | ||||||||||
f | μᾰντευσομένη | μᾰντευθησομένη | |||||||||||
n | μᾰντευσόμενον | μᾰντευθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐμᾰντευσᾰ́μην, ἐμᾰντεύθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐμᾰντευσᾰ́μην | ἐμᾰντεύσω | ἐμᾰντεύσᾰτο | ἐμᾰντεύσᾰσθον | ἐμᾰντευσᾰ́σθην | ἐμᾰντευσᾰ́μεθᾰ | ἐμᾰντεύσᾰσθε | ἐμᾰντεύσᾰντο | ||||
subjunctive | μαντεύσωμαι | μαντεύσῃ | μαντεύσηται | μαντεύσησθον | μαντεύσησθον | μαντευσώμεθᾰ | μαντεύσησθε | μαντεύσωνται | |||||
optative | μαντευσαίμην | μαντεύσαιο | μαντεύσαιτο | μαντεύσαισθον | μαντευσαίσθην | μαντευσαίμεθᾰ | μαντεύσαισθε | μαντεύσαιντο | |||||
imperative | μάντευσαι | μαντευσᾰ́σθω | μαντεύσᾰσθον | μαντευσᾰ́σθων | μαντεύσᾰσθε | μαντευσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐμᾰντεύθην | ἐμᾰντεύθης | ἐμᾰντεύθη | ἐμᾰντεύθητον | ἐμᾰντευθήτην | ἐμᾰντεύθημεν | ἐμᾰντεύθητε | ἐμᾰντεύθησᾰν | ||||
subjunctive | μᾰντευθῶ | μᾰντευθῇς | μᾰντευθῇ | μᾰντευθῆτον | μᾰντευθῆτον | μᾰντευθῶμεν | μᾰντευθῆτε | μᾰντευθῶσῐ(ν) | |||||
optative | μᾰντευθείην | μᾰντευθείης | μᾰντευθείη | μᾰντευθεῖτον, μᾰντευθείητον |
μᾰντευθείτην, μᾰντευθειήτην |
μᾰντευθεῖμεν, μᾰντευθείημεν |
μᾰντευθεῖτε, μᾰντευθείητε |
μᾰντευθεῖεν, μᾰντευθείησᾰν | |||||
imperative | μᾰντεύθητῐ | μᾰντευθήτω | μᾰντεύθητον | μᾰντευθήτων | μᾰντεύθητε | μᾰντευθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | μαντεύσᾰσθαι | μᾰντευθῆναι | |||||||||||
participle | m | μαντευσᾰ́μενος | μᾰντευθείς | ||||||||||
f | μαντευσᾰμένη | μᾰντευθεῖσᾰ | |||||||||||
n | μαντευσᾰ́μενον | μᾰντευθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: μεμᾰ́ντευμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | μεμᾰ́ντευμαι | μεμᾰ́ντευσαι | μεμᾰ́ντευται | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰντεύμεθᾰ | μεμᾰ́ντευσθε | μεμᾰ́ντευνται | ||||
subjunctive | μεμᾰντευμένος ὦ | μεμᾰντευμένος ᾖς | μεμᾰντευμένος ᾖ | μεμᾰντευμένω ἦτον | μεμᾰντευμένω ἦτον | μεμᾰντευμένοι ὦμεν | μεμᾰντευμένοι ἦτε | μεμᾰντευμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | μεμᾰντευμένος εἴην | μεμᾰντευμένος εἴης | μεμᾰντευμένος εἴη | μεμᾰντευμένω εἴητον/εἶτον | μεμᾰντευμένω εἰήτην/εἴτην | μεμᾰντευμένοι εἴημεν/εἶμεν | μεμᾰντευμένοι εἴητε/εἶτε | μεμᾰντευμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | μεμᾰ́ντευσο | μεμᾰντεύσθω | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰντεύσθων | μεμᾰ́ντευσθε | μεμᾰντεύσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | μεμᾰντεῦσθαι | ||||||||||||
participle | m | μεμᾰντευμένος | |||||||||||
f | μεμᾰντευμένη | ||||||||||||
n | μεμᾰντευμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- θριάομαι (thriáomai)
Derived terms
- ἀνᾰμᾰντεύομαι (anamanteúomai)
- ἀντιμᾰντεύομαι (antimanteúomai)
- ἀπομᾰντεύομαι (apomanteúomai)
- δῐᾰμᾰντεύομαι (diamanteúomai)
- ἐπιμᾰντεύομαι (epimanteúomai)
- κᾰτᾰμᾰντεύομαι (katamanteúomai)
- προμᾰντεύομαι (promanteúomai)
- ὑπομᾰντεύομαι (hupomanteúomai)
Related terms
- ἀμάντευτος (amánteutos)
- μᾰντείᾱ (manteíā)
- μάντευμᾰ (mánteuma)
- μᾰντευτέον (manteutéon)
- μᾰντευτής (manteutḗs)
- μᾰντευτικός (manteutikós)
- μᾰντευτός (manteutós)
- πολυμάντευτος (polumánteutos)
References
- “μαντεύομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “μαντεύομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “μαντεύομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- μαντεύομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- μαντεύομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “μαντεύομαι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3132 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /manˈde.vo.me/
- Hyphenation: μα‧ντεύ‧ο‧μαι
Verb
μαντεύομαι • (mantévomai) passive (past μαντεύτηκα, active μαντεύω)
Conjugation
- for this verb's full conjugation see the active form
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.