μίγνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

μείγνυμι (meígnumi), μιγνύω (mignúō), μείγνυω (meígnuō)

Etymology

From Proto-Indo-European *meyǵ-, *meyḱ- (“to mix”) + -νῡμι (-nūmi). Cognates include Welsh mysgu (“to mix”), Latin misceō (“mix”), Old Church Slavonic мѣшати (měšati, “to mix”) (Russian мешать (mešatʹ)), Lithuanian maišyti (“to mix”), Sanskrit मिश्र (miśra, “mixed”), and Old English *mixian, miscian (“to blend, mix, combine”) (English mix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mǐː.ɡnyː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmi.ɡny.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmi.ɣny.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmi.ɣny.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmi.ɣni.mi/

Verb

μῑ́γνῡμῐ • (mī́gnūmi)

(active voice)
1. to mix, mix up, mingle
2. to join, bring together
  1. to join battle hand to hand
  2. to bring into connection with, to make acquainted
(passive voice, with future middle)
1. to be mixed up with, mingled among
  1. to be brought into contact with
  2. to mix in fight
  3. to have sex with

Inflection

Present: μῑ́γνῡμῐ, μῑ́γνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῑ́γνῡμῐ	μῑ́γνῡς	μῑ́γνῡσῐ(ν)	μῑ́γνῠτον	μῑ́γνῠτον	μῑ́γνῠμεν	μῑ́γνῠτε	μῑγνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μῑγνῠ́ω	μῑγνῠ́ῃς	μῑγνῠ́ῃ	μῑγνῠ́ητον	μῑγνῠ́ητον	μῑγνῠ́ωμεν	μῑγνῠ́ητε	μῑγνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	μῑγνῠ́οιμῐ	μῑγνῠ́οις	μῑγνῠ́οι	μῑγνῠ́οιτον	μῑγνῠοίτην	μῑγνῠ́οιμεν	μῑγνῠ́οιτε	μῑγνῠ́οιεν
	imperative		μῑ́γνῡ	μῑγνῠ́τω	μῑ́γνῠτον	μῑγνῠ́των		μῑ́γνῠτε	μῑγνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	μῑ́γνῠμαι	μῑ́γνῠσαι	μῑ́γνῠται	μῑ́γνῠσθον	μῑ́γνῠσθον	μῑγνῠ́μεθα	μῑ́γνῠσθε	μῑ́γνῠνται
	subjunctive	μῑγνῠ́ωμαι	μῑγνῠ́ῃ	μῑγνῠ́ηται	μῑγνῠ́ησθον	μῑγνῠ́ησθον	μῑγνῠώμεθᾰ	μῑγνῠ́ησθε	μῑγνῠ́ωνται
	optative	μῑγνῠοίμην	μῑγνῠ́οιο	μῑγνῠ́οιτο	μῑγνῠ́οισθον	μῑγνῠοίσθην	μῑγνῠοίμεθᾰ	μῑγνῠ́οισθε	μῑγνῠ́οιντο
	imperative		μῑ́γνῠσο	μῑγνῠ́σθω	μῑ́γνῠσθον	μῑγνῠ́σθων		μῑ́γνῠσθε	μῑγνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		μῑγνῠ́ναι				μῑ́γνῠσθαι
participle	m	μῑγνῡ́ς				μῑγνῠ́μενος
	f	μῑγνῦσᾰ				μῑγνῠμένη
	n	μῑγνῠ́ν				μῑγνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: μῑ́γνῡν, μῑγνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῑ́γνῡν	μῑ́γνῡς	μῑ́γνῡ	μῑ́γνῠτον	μῑγνῠ́την	μῑ́γνῠμεν	μῑ́γνῠτε	μῑ́γνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	μῑγνῠ́μην	μῑ́γνῠσο	μῑ́γνῠτο	μῑ́γνῠσθον	μῑγνῠ́σθην	μῑγνῠ́μεθᾰ	μῑ́γνῠσθε	μῑ́γνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: μῑ́ξω, μῑ́ξομαι, μῑχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μῑ́ξω	μῑ́ξεις	μῑ́ξει	μῑ́ξετον	μῑ́ξετον	μῑ́ξομεν	μῑ́ξετε	μῑ́ξουσῐ(ν)
active	optative	μῑ́ξοιμῐ	μῑ́ξοις	μῑ́ξοι	μῑ́ξοιτον	μῑξοίτην	μῑ́ξοιμεν	μῑ́ξοιτε	μῑ́ξοιεν
middle	indicative	μῑ́ξομαι	μῑ́ξῃ, μῑ́ξει	μῑ́ξεται	μῑ́ξεσθον	μῑ́ξεσθον	μῑξόμεθᾰ	μῑ́ξεσθε	μῑ́ξονται
middle	optative	μῑξοίμην	μῑ́ξοιο	μῑ́ξοιτο	μῑ́ξοισθον	μῑξοίσθην	μῑξοίμεθᾰ	μῑ́ξοισθε	μῑ́ξοιντο
passive	indicative	μῑχθήσομαι	μῑχθήσῃ	μῑχθήσεται	μῑχθήσεσθον	μῑχθήσεσθον	μῑχθησόμεθᾰ	μῑχθήσεσθε	μῑχθήσονται
passive	optative	μῑχθησοίμην	μῑχθήσοιο	μῑχθήσοιτο	μῑχθήσοισθον	μῑχθησοίσθην	μῑχθησοίμεθᾰ	μῑχθήσοισθε	μῑχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μῑ́ξειν			μῑ́ξεσθαι		μῑχθήσεσθαι
participle	m	μῑ́ξων			μῑξόμενος		μῑχθησόμενος
	f	μῑ́ξουσᾰ			μῑξομένη		μῑχθησομένη
	n	μῖξον			μῑξόμενον		μῑχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔμῑξᾰ, ἐμῑξᾰ́μην, ἐμῑ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμῑξᾰ	ἔμῑξᾰς	ἔμῑξε(ν)	ἐμῑ́ξᾰτον	ἐμῑξᾰ́την	ἐμῑ́ξᾰμεν	ἐμῑ́ξᾰτε	ἔμῑξᾰν
	subjunctive	μῑ́ξω	μῑ́ξῃς	μῑ́ξῃ	μῑ́ξητον	μῑ́ξητον	μῑ́ξωμεν	μῑ́ξητε	μῑ́ξωσῐ(ν)
	optative	μῑ́ξαιμῐ	μῑ́ξειᾰς, μῑ́ξαις	μῑ́ξειε(ν), μῑ́ξαι	μῑ́ξαιτον	μῑξαίτην	μῑ́ξαιμεν	μῑ́ξαιτε	μῑ́ξειᾰν, μῑ́ξαιεν
	imperative		μῖξον	μῑξᾰ́τω	μῑ́ξᾰτον	μῑξᾰ́των		μῑ́ξᾰτε	μῑξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμῑξᾰ́μην	ἐμῑ́ξω	ἐμῑ́ξᾰτο	ἐμῑ́ξᾰσθον	ἐμῑξᾰ́σθην	ἐμῑξᾰ́μεθᾰ	ἐμῑ́ξᾰσθε	ἐμῑ́ξᾰντο
	subjunctive	μῑ́ξωμαι	μῑ́ξῃ	μῑ́ξηται	μῑ́ξησθον	μῑ́ξησθον	μῑξώμεθᾰ	μῑ́ξησθε	μῑ́ξωνται
	optative	μῑξαίμην	μῑ́ξαιο	μῑ́ξαιτο	μῑ́ξαισθον	μῑξαίσθην	μῑξαίμεθᾰ	μῑ́ξαισθε	μῑ́ξαιντο
	imperative		μῖξαι	μῑξᾰ́σθω	μῑ́ξᾰσθον	μῑξᾰ́σθων		μῑ́ξᾰσθε	μῑξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμῑ́χθην	ἐμῑ́χθης	ἐμῑ́χθη	ἐμῑ́χθητον	ἐμῑχθήτην	ἐμῑ́χθημεν	ἐμῑ́χθητε	ἐμῑ́χθησᾰν
	subjunctive	μῑχθῶ	μῑχθῇς	μῑχθῇ	μῑχθῆτον	μῑχθῆτον	μῑχθῶμεν	μῑχθῆτε	μῑχθῶσῐ(ν)
	optative	μῑχθείην	μῑχθείης	μῑχθείη	μῑχθεῖτον, μῑχθείητον	μῑχθείτην, μῑχθειήτην	μῑχθεῖμεν, μῑχθείημεν	μῑχθεῖτε, μῑχθείητε	μῑχθεῖεν, μῑχθείησᾰν
	imperative		μῑ́χθητῐ	μῑχθήτω	μῑ́χθητον	μῑχθήτων		μῑ́χθητε	μῑχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μῖξαι			μῑ́ξᾰσθαι		μῑχθῆναι
participle	m	μῑ́ξᾱς			μῑξᾰ́μενος		μῑχθείς
	f	μῑ́ξᾱσᾰ			μῑξᾰμένη		μῑχθεῖσᾰ
	n	μῖξᾰν			μῑξᾰ́μενον		μῑχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμῑ́γην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐμῑ́γην	ἐμῑ́γης	ἐμῑ́γη	ἐμῑ́γητον	ἐμῑγήτην	ἐμῑ́γημεν	ἐμῑ́γητε	ἐμῑ́γησᾰν, ἔμῑγεν
	subjunctive	μῑγῶ	μῑγῇς	μῑγῇ	μῑγῆτον	μῑγῆτον	μῑγῶμεν	μῑγῆτε	μῑγῶσῐ(ν)
	optative	μῑγείην	μῑγείης	μῑγείη	μῑγεῖτον, μῑγείητον	μῑγείτην, μῑγειήτην	μῑγεῖμεν, μῑγείημεν	μῑγεῖτε, μῑγείητε	μῑ́γειεν, μῑγείησᾰν
	imperative		μῑ́γηθῐ	μῑγήτω	μῑ́γητον	μῑγήτων		μῑ́γητε	μῑγέντων
							passive
infinitive							μῑγῆναι/μῑγήμεναι
participle	m						μῑγείς
	f						μῑγεῖσᾰ
	n						μῑγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: μῑ́γην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	μῑ́γην	μῑ́γης	μῑ́γη	μῑ́γητον	μῑγήτην	μῑ́γημεν	μῑ́γητε	μῑ́γησᾰν, μῖγεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μέμῐχᾰ, μέμῐγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέμῐχᾰ	μέμῐχᾰς	μέμῐχε(ν)	μεμῐ́χᾰτον	μεμῐ́χᾰτον	μεμῐ́χᾰμεν	μεμῐ́χᾰτε	μεμῐ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμῐ́χω	μεμῐ́χῃς	μεμῐ́χῃ	μεμῐ́χητον	μεμῐ́χητον	μεμῐ́χωμεν	μεμῐ́χητε	μεμῐ́χωσῐ(ν)
	optative	μεμῐ́χοιμῐ, μεμῐχοίην	μεμῐ́χοις, μεμῐχοίης	μεμῐ́χοι, μεμῐχοίη	μεμῐ́χοιτον	μεμῐχοίτην	μεμῐ́χοιμεν	μεμῐ́χοιτε	μεμῐ́χοιεν
	imperative		μέμῐχε	μεμῐχέτω	μεμῐ́χετον	μεμῐχέτων		μεμῐ́χετε	μεμῐχόντων
middle/ passive	indicative	μέμῐγμαι	μέμῐξαι	μέμῐκται	μέμῐχθον	μέμῐχθον	μεμῐ́γμεθᾰ	μέμῐχθε	μεμῐ́γᾰται
	subjunctive	μεμῐγμένος ὦ	μεμῐγμένος ᾖς	μεμῐγμένος ᾖ	μεμῐγμένω ἦτον	μεμῐγμένω ἦτον	μεμῐγμένοι ὦμεν	μεμῐγμένοι ἦτε	μεμῐγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμῐγμένος εἴην	μεμῐγμένος εἴης	μεμῐγμένος εἴη	μεμῐγμένω εἴητον/εἶτον	μεμῐγμένω εἰήτην/εἴτην	μεμῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμῐγμένοι εἴητε/εἶτε	μεμῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μέμῐξο	μεμῐ́χθω	μέμῐχθον	μεμῐ́χθων		μέμῐχθε	μεμῐ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμῐχέναι				μεμῐ́χθαι
participle	m	μεμῐχώς				μεμῐγμένος
	f	μεμῐχυῖᾰ				μεμῐγμένη
	n	μεμῐχός				μεμῐγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

μίσγω (mísgō)

Derived terms

ἐπιμείγνῡμι (epimeígnūmi)
προσμείγνῡμι (prosmeígnūmi)
συμμείγνῡμι (summeígnūmi)