απομονώνω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.po.moˈno.no/
- Hyphenation: α‧πο‧μο‧νώ‧νω
Verb
απομονώνω • (apomonóno) (past απομόνωσα, passive απομονώνομαι)
Conjugation
απομονώνω απομονώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απομονώνω | απομονώσω | απομονώνομαι | απομονωθώ |
| 2 sg | απομονώνεις | απομονώσεις | απομονώνεσαι | απομονωθείς |
| 3 sg | απομονώνει | απομονώσει | απομονώνεται | απομονωθεί |
| 1 pl | απομονώνουμε, [‑ομε] | απομονώσουμε, [‑ομε] | απομονωνόμαστε | απομονωθούμε |
| 2 pl | απομονώνετε | απομονώσετε | απομονώνεστε, απομονωνόσαστε | απομονωθείτε |
| 3 pl | απομονώνουν(ε) | απομονώσουν(ε) | απομονώνονται | απομονωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απομόνωνα | απομόνωσα | απομονωνόμουν(α) | απομονώθηκα |
| 2 sg | απομόνωνες | απομόνωσες | απομονωνόσουν(α) | απομονώθηκες |
| 3 sg | απομόνωνε | απομόνωσε | απομονωνόταν(ε) | απομονώθηκε |
| 1 pl | απομονώναμε | απομονώσαμε | απομονωνόμασταν, (‑όμαστε) | απομονωθήκαμε |
| 2 pl | απομονώνατε | απομονώσατε | απομονωνόσασταν, (‑όσαστε) | απομονωθήκατε |
| 3 pl | απομόνωναν, απομονώναν(ε) | απομόνωσαν, απομονώσαν(ε) | απομονώνονταν, (απομονωνόντουσαν) | απομονώθηκαν, απομονωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα απομονώνω ➤ | θα απομονώσω ➤ | θα απομονώνομαι ➤ | θα απομονωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απομονώνεις, … | θα απομονώσεις, … | θα απομονώνεσαι, … | θα απομονωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απομονώσει έχω, έχεις, … απομονωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … απομονωθεί είμαι, είσαι, … απομονωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απομονώσει είχα, είχες, … απομονωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … απομονωθεί ήμουν, ήσουν, … απομονωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απομονώσει θα έχω, θα έχεις, … απομονωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … απομονωθεί θα είμαι, θα είσαι, … απομονωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απομόνωνε | απομόνωσε | — | απομονώσου |
| 2 pl | απομονώνετε | απομονώστε | απομονώνεστε | απομονωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απομονώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απομονώσει ➤ | απομονωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | απομονώσει | απομονωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- απομόναχος (apomónachos, “completely alone”, adjective)
- απομονωμένος (apomonoménos, “isolated”, participle)
- απομόνωση f (apomónosi, “isolation; solitary confinement”)
- απομονωτήριο n (apomonotírio, “isolation ward, solitary cell”)
- απομονωτικός (apomonotikós, “isolating”, adjective)
- απομονωτισμός m (apomonotismós, “isolationism”)
- μονώνω (monóno)
- and see: μόνος (mónos, “alone, one”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.