αντισταθμίζω

Greek

Verb

αντισταθμίζω • (antistathmízo) (past αντιστάθμισα, passive αντισταθμίζομαι)

to counterbalance, make to balance
(finance) to make to balance (a budget or balance sheet)

Conjugation

αντισταθμίζω αντισταθμίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αντισταθμίζω	αντισταθμίσω	αντισταθμίζομαι	αντισταθμιστώ
2 sg	αντισταθμίζεις	αντισταθμίσεις	αντισταθμίζεσαι	αντισταθμιστείς
3 sg	αντισταθμίζει	αντισταθμίσει	αντισταθμίζεται	αντισταθμιστεί

1 pl	αντισταθμίζουμε, [‑ομε]	αντισταθμίσουμε, [‑ομε]	αντισταθμιζόμαστε	αντισταθμιστούμε
2 pl	αντισταθμίζετε	αντισταθμίσετε	αντισταθμίζεστε, αντισταθμιζόσαστε	αντισταθμιστείτε
3 pl	αντισταθμίζουν(ε)	αντισταθμίσουν(ε)	αντισταθμίζονται	αντισταθμιστούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αντιστάθμιζα	αντιστάθμισα	αντισταθμιζόμουν(α)	αντισταθμίστηκα
2 sg	αντιστάθμιζες	αντιστάθμισες	αντισταθμιζόσουν(α)	αντισταθμίστηκες
3 sg	αντιστάθμιζε	αντιστάθμισε	αντισταθμιζόταν(ε)	αντισταθμίστηκε

1 pl	αντισταθμίζαμε	αντισταθμίσαμε	αντισταθμιζόμασταν, (‑όμαστε)	αντισταθμιστήκαμε
2 pl	αντισταθμίζατε	αντισταθμίσατε	αντισταθμιζόσασταν, (‑όσαστε)	αντισταθμιστήκατε
3 pl	αντιστάθμιζαν, αντισταθμίζαν(ε)	αντιστάθμισαν, αντισταθμίσαν(ε)	αντισταθμίζονταν, (αντισταθμιζόντουσαν)	αντισταθμίστηκαν, αντισταθμιστήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αντισταθμίζω ➤	θα αντισταθμίσω ➤	θα αντισταθμίζομαι ➤	θα αντισταθμιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αντισταθμίζεις, …	θα αντισταθμίσεις, …	θα αντισταθμίζεσαι, …	θα αντισταθμιστείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αντισταθμίσει έχω, έχεις, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αντισταθμιστεί είμαι, είσαι, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αντισταθμίσει είχα, είχες, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αντισταθμιστεί ήμουν, ήσουν, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμίσει θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμιστεί θα είμαι, θα είσαι, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αντιστάθμιζε	αντιστάθμισε	—	αντισταθμίσου
2 pl	αντισταθμίζετε	αντισταθμίστε	αντισταθμίζεστε	αντισταθμιστείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αντισταθμίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αντισταθμίσει ➤		αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αντισταθμίσει		αντισταθμιστεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αντιστάθμιση f (antistáthmisi, “counterbalance”)
αντιστάθμισμα n (antistáthmisma, “compensation”)
αντισταθμισμός m (antistathmismós, “compensation”)
αντισταθμιστής m (antistathmistís, “compensator, equaliser”)
αντισταθμιστικός (antistathmistikós, “counterbalancing, compensatory”, adjective)
ισοσκελίζω (isoskelízo, “to balance”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.