αναμειγνύω

See also: ἀναμειγνύω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀναμειγνύω or ἀναμιγνύω (anamignúō). Morphologically, from ανα- (“re-”) + μειγνύω from the ancient μείγνυμι (meígnumi), also spelt μίγνυμι (mígnumi).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.na.miˈɣni.o/
  • Hyphenation: α‧να‧μει‧γνύ‧ω

Verb

αναμειγνύω • (anameignýo) (past ανέμειξα, passive αναμειγνύομαι)

  1. to mix (paint, cement, etc)
    Synonym: ανακατεύω (anakatévo)
  2. to mix up with/in (scandal, crime, etc)

Conjugation
αναμειγνύω   αναμειγνύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αναμειγνύω αναμείξω αναμειγνύομαι αναμειχθώ2 3
2 sg αναμειγνύεις αναμείξεις αναμειγνύεσαι αναμειχθείς
3 sg αναμειγνύει αναμείξει αναμειγνύεται αναμειχθεί
1 pl αναμειγνύουμε, [‑ομε] αναμείξουμε, [‑ομε] αναμειγνυόμαστε αναμειχθούμε
2 pl αναμειγνύετε αναμείξετε αναμειγνύεστε, αναμειγνυόσαστε αναμειχθείτε
3 pl αναμειγνύουν(ε) αναμείξουν(ε) αναμειγνύονται αναμειχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αναμείγνυα ανέμειξα, ανάμειξα1 αναμειγνυόμουν(α) αναμείχθηκα2 3
2 sg αναμείγνυες ανέμειξες, ανάμειξες αναμειγνυόσουν(α) αναμείχθηκες
3 sg αναμείγνυε ανέμειξε, ανάμειξε αναμειγνυόταν(ε) αναμείχθηκε
1 pl αναμειγνύαμε αναμείξαμε αναμειγνυόμασταν, (‑όμαστε) αναμειχθήκαμε
2 pl αναμειγνύατε αναμείξατε αναμειγνυόσασταν, (‑όσαστε) αναμειχθήκατε
3 pl αναμείγνυαν, αναμειγνύαν(ε) ανέμειξαν, αναμείξαν(ε), ανάμειξαν αναμειγνύονταν, (αναμειγνυόντουσαν) αναμείχθηκαν, αναμειχθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αναμειγνύω ➤ θα αναμείξω ➤ θα αναμειγνύομαι ➤ θα αναμειχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναμειγνύεις, … θα αναμείξεις, … θα αναμειγνύεσαι, … θα αναμειχθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναμείξει
  έχω, έχεις, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αναμειχθεί
  είμαι, είσαι, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναμείξει
  είχα, είχες, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αναμειχθεί
  ήμουν, ήσουν, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναμείξει
  θα έχω, θα έχεις, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αναμειχθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αναμείγνυε ανάμειξε — αναμείξου
2 pl αναμειγνύετε αναμείξτε αναμειγνύεστε αναμειχθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αναμειγνύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αναμείξει ➤ αναμειγμένος, ‑η, ‑o
{αναμεμειγμένος, ‑η, ‑o}2 ➤
Nonfinite form➤ αναμείξει αναμειχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Frequently with the internal augment ανα+έ>ανέ-. Forms without the augment (ανά-) are colloquial and less common for this verb.
 2. The ancient past passive stem of μειγ- is μιχθ-, and for the participle: μιγ-. Hence, an etymological spelling with iota < ι > is proposed by some dictionaries for the corresponding modern forms.
 3. Passive forms with -χθ- are formal, suitable for this verb. Colloquial ‑χτ- is rare.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Alternative forms
  • ανάμεικτος (anámeiktos, “blended, mixed”)
  • ανάμειξη f (anámeixi, “mixture”)
  • αναμεμειγμένος (anamemeigménos, participle), αναμεμιγμένος (learned with reduplication)
  • and see: μειγνύω (meignýo, “mix”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.