αλληλοσυγκρούομαι

Greek

Etymology

αλληλο- (allilo-, “inter-”) +‎ συγκρούομαι (sygkroúomai, “collide”) or αλληλο- (allilo-, “inter- (mutual)”) +‎ συγ- (-συν-) (syg- (-syn-), “cο- (together)”) +‎ κρούω (kroúo, “to hit”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.li.lo.siŋ.ˈɡru.o.me/
  • Hyphenation: αλ‧λη‧λο‧συ‧γκρού‧ο‧μαι

Verb

αλληλοσυγκρούομαι • (allilosygkroúomai) deponent (past αλληλοσυγκρούστηκα) found in the plural

  1. (reciprocal, usually in the plural) to collide with each other
  2. (reciprocal, usually in the plural) to conflict mutually

Usage notes
  • Usually found in plural forms.

Conjugation
αλληλοσυγκρούομαι   (deponent: passive forms only - usually in the plural)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg αλληλοσυγκρούομαι αλληλοσυγκρουστώ
2 sg αλληλοσυγκρούεσαι αλληλοσυγκρουστείς
3 sg αλληλοσυγκρούεται αλληλοσυγκρουστεί
1 pl αλληλοσυγκρουόμαστε αλληλοσυγκρουστούμε
2 pl αλληλοσυγκρούεστε, αλληλοσυγκρουόσαστε αλληλοσυγκρουστείτε
3 pl αλληλοσυγκρούονται αλληλοσυγκρουστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg αλληλοσυγκρουόμουν(α) αλληλοσυγκρούστηκα
2 sg αλληλοσυγκρουόσουν(α) αλληλοσυγκρούστηκες
3 sg αλληλοσυγκρουόταν(ε) αλληλοσυγκρούστηκε
1 pl αλληλοσυγκρουόμασταν, (‑όμαστε) αλληλοσυγκρουστήκαμε
2 pl αλληλοσυγκρουόσασταν, (‑όσαστε) αλληλοσυγκρουστήκατε
3 pl αλληλοσυγκρούονταν, (αλληλοσυγκρουόντουσαν) αλληλοσυγκρούστηκαν, αλληλοσυγκρουστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα αλληλοσυγκρούομαι ➤ θα αλληλοσυγκρουστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αλληλοσυγκρούεσαι, … θα αλληλοσυγκρουστείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αλληλοσυγκρουστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αλληλοσυγκρουστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αλληλοσυγκρουστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — —
2 pl αλληλοσυγκρούεστε αλληλοσυγκρουστείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   αλληλοσυγκρουόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤   —
Nonfinite form ➤   αλληλοσυγκρουστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • Usually found in plural.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.