αθετώ

See also: ἀθετῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀθετῶ (athetô), contracted form of ἀθετέω (athetéō), from adjective ἄθετος (áthetos), from ἀ- (a-) privative + θετός (thetós, “placed”). (See the mediaeval θέτω (thétō) and the ancient τίθημι (títhēmi, “put”).) [1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.θeˈto/
  • Hyphenation: α‧θε‧τώ

Verb

αθετώ • (athetó) (past αθέτησα, passive αθετούμαι, p‑past αθετήθηκα, ppp αθετημένος)

  1. to break your word, break trust
  2. to violate
  3. to renege, go back on

Conjugation
αθετώ, αθετούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αθετώ αθετήσω αθετούμαι αθετηθώ
2 sg αθετείς αθετήσεις αθετείσαι αθετηθείς
3 sg αθετεί αθετήσει αθετείται αθετηθεί
1 pl αθετούμε αθετήσουμε, [-ομε] αθετούμαστε αθετηθούμε
2 pl αθετείτε αθετήσετε αθετείστε αθετηθείτε
3 pl αθετούν(ε) αθετήσουν(ε) αθετούνται αθετηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αθετούσα αθέτησα [αθετούμουν(α)] αθετήθηκα
2 sg αθετούσες αθέτησες [αθετούσουν(α)] αθετήθηκες
3 sg αθετούσε αθέτησε αθετούνταν, {αθετείτο} αθετήθηκε
1 pl αθετούσαμε αθετήσαμε αθετούμασταν, (‑ούμαστε) αθετηθήκαμε
2 pl αθετούσατε αθετήσατε [αθετούσασταν, (‑ούσαστε)] αθετηθήκατε
3 pl αθετούσαν(ε) αθέτησαν, αθετήσαν(ε) αθετούνταν, {αθετούντο} αθετήθηκαν, αθετηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αθετώ ➤ θα αθετήσω ➤ θα αθετούμαι ➤ θα αθετηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αθετείς, … θα αθετήσεις, … θα αθετείσαι, … θα αθετηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αθετήσει
  έχω, έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αθετηθεί
  είμαι, είσαι, … αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αθετήσει
  είχα, είχες, … αθετημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αθετηθεί
  ήμουν, ήσουν, … αθετημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αθετήσει
  θα έχω, θα έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αθετηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αθετημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αθέτησε — αθετήσου
2 pl αθετείτε αθετήστε αθετείστε αθετηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αθετώντας ➤ αθετούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αθετήσει ➤ αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αθετήσει αθετηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References
  1. αθετώ - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.