αθέτηση

Greek

Noun

αθέτηση • (athétisi) f (plural αθετήσεις)

  1. breach, breaking of faith
  2. trespass

Declension
declension of αθέτηση
case     \     number singular plural
nominative αθέτηση • αθετήσεις •
genitive αθέτησης • αθετήσεων •
accusative αθέτηση • αθετήσεις •
vocative αθέτηση • αθετήσεις •
Older or formal genitive singular: αθετήσεως •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.