αδικώ

See also: ἀδικῶ and ἀδίκῳ

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀδικῶ (adikô), contracted form of ἀδικέω (adikéō). For the modern senses, semantic loan from French faire injustice.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.ðiˈko/ compare to άδικο (ádiko)
  • Hyphenation: α‧δι‧κώ

Verb

αδικώ • (adikó) (past αδίκησα, passive αδικούμαι/αδικιέμαι, p‑past αδικήθηκα, ppp αδικημένος)

  1. to do injustice
  2. to be unjust, be unfair, wrong
  3. to be disadvantaged, not suited

Conjugation
αδικώ, αδικούμαι / αδικιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αδικώ αδικήσω αδικούμαι - αδικιέμαι1 αδικηθώ
2 sg αδικείς αδικήσεις αδικείσαι - αδικιέσαι αδικηθείς
3 sg αδικεί αδικήσει αδικείται - αδικιέται αδικηθεί
1 pl αδικούμε αδικήσουμε, [-ομε] αδικούμαστε - αδικιόμαστε αδικηθούμε
2 pl αδικείτε αδικήσετε αδικείστε - αδικιέστε, αδικιόσαστε αδικηθείτε
3 pl αδικούν(ε) αδικήσουν(ε) αδικούνται - αδικιούνται, αδικιόνται αδικηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αδικούσα αδίκησα [αδικούμουν(α)] - αδικιόμουν(α)1 αδικήθηκα
2 sg αδικούσες αδίκησες [αδικούσουν(α)] - αδικιόσουν(α) αδικήθηκες
3 sg αδικούσε αδίκησε αδικούνταν, {αδικείτο} - αδικιόταν(ε) αδικήθηκε
1 pl αδικούσαμε αδικήσαμε αδικούμασταν, (‑ούμαστε) - αδικιόμασταν, (‑ιόμαστε) αδικηθήκαμε
2 pl αδικούσατε αδικήσατε [αδικούσασταν, (‑ούσαστε)] - αδικιόσασταν, (‑ιόσαστε) αδικηθήκατε
3 pl αδικούσαν(ε) αδίκησαν, αδικήσαν(ε) αδικούνταν, {αδικούντο} - αδικιούνταν, (αδικιόντουσαν) αδικήθηκαν, αδικηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αδικώ ➤ θα αδικήσω ➤ θα αδικούμαι - αδικιέμαι ➤ θα αδικηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αδικείς, … θα αδικήσεις, … θα αδικείσαι - αδικιέσαι, … θα αδικηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αδικήσει
  έχω, έχεις, … αδικημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αδικηθεί
  είμαι, είσαι, … αδικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αδικήσει
  είχα, είχες, … αδικημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αδικηθεί
  ήμουν, ήσουν, … αδικημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αδικήσει
  θα έχω, θα έχεις, … αδικημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αδικηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αδικημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αδίκησε — αδικήσου
2 pl αδικείτε αδικήστε αδικείστε - αδικιέστε αδικηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αδικώντας ➤ αδικούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας αδικήσει ➤ αδικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αδικήσει αδικηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. The passive forms with -ιέμαι, -ιόμουν are less formal.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References
  1. αδικώ - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. αδικώ - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.