αγγαρεύω

See also: ἀγγαρεύω

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀγγαρεύω (angareúō), from Ancient Greek ἄγγαρος (ángaros).

Pronunciation

IPA^(key): /aŋ.ɡaˈɾe.vo/
Hyphenation: αγ‧γα‧ρεύ‧ω

Verb

αγγαρεύω • (angarévo) (past αγγάρεψα, passive αγγαρεύομαι)

to compel do work (especially unpaid work), enslave, requisition for work
(military) to assign fatigues duty

Conjugation

αγγαρεύω αγγαρεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αγγαρεύω	αγγαρέψω	αγγαρεύομαι	αγγαρευτώ
2 sg	αγγαρεύεις	αγγαρέψεις	αγγαρεύεσαι	αγγαρευτείς
3 sg	αγγαρεύει	αγγαρέψει	αγγαρεύεται	αγγαρευτεί

1 pl	αγγαρεύουμε, [‑ομε]	αγγαρέψουμε, [‑ομε]	αγγαρευόμαστε	αγγαρευτούμε
2 pl	αγγαρεύετε	αγγαρέψετε	αγγαρεύεστε, αγγαρευόσαστε	αγγαρευτείτε
3 pl	αγγαρεύουν(ε)	αγγαρέψουν(ε)	αγγαρεύονται	αγγαρευτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αγγάρευα	αγγάρεψα	αγγαρευόμουν(α)	αγγαρεύτηκα
2 sg	αγγάρευες	αγγάρεψες	αγγαρευόσουν(α)	αγγαρεύτηκες
3 sg	αγγάρευε	αγγάρεψε	αγγαρευόταν(ε)	αγγαρεύτηκε

1 pl	αγγαρεύαμε	αγγαρέψαμε	αγγαρευόμασταν, (‑όμαστε)	αγγαρευτήκαμε
2 pl	αγγαρεύατε	αγγαρέψατε	αγγαρευόσασταν, (‑όσαστε)	αγγαρευτήκατε
3 pl	αγγάρευαν, αγγαρεύαν(ε)	αγγάρεψαν, αγγαρέψαν(ε)	αγγαρεύονταν, (αγγαρευόντουσαν)	αγγαρεύτηκαν, αγγαρευτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αγγαρεύω ➤	θα αγγαρέψω ➤	θα αγγαρεύομαι ➤	θα αγγαρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αγγαρεύεις, …	θα αγγαρέψεις, …	θα αγγαρεύεσαι, …	θα αγγαρευτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αγγαρέψει έχω, έχεις, … αγγαρεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αγγαρευτεί είμαι, είσαι, … αγγαρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αγγαρέψει είχα, είχες, … αγγαρεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αγγαρευτεί ήμουν, ήσουν, … αγγαρεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αγγαρέψει θα έχω, θα έχεις, … αγγαρεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αγγαρευτεί θα είμαι, θα είσαι, … αγγαρεμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αγγάρευε	αγγάρεψε, αγγάρευ' ¹	—	αγγαρέψου
2 pl	αγγαρεύετε	αγγαρέψτε, αγγαρεύτε²	αγγαρεύεστε	αγγαρευτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αγγαρεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αγγαρέψει ➤		αγγαρεμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αγγαρέψει		αγγαρευτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. αγγάρευ' τον ("put him to work!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αγγαρεία f (angareía, “fatigues duty, jankers”)
αγγάρεμα n (angárema, “the imposition of drudgery”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.