Κωνσταντινουπολίτης
Ancient Greek
Etymology
From Κωνστᾰντῑνούπολῐς (Kōnstantīnoúpolis, “Constantinople”) + -ῑ́της (-ī́tēs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kɔːns.tan.tiː.nuː.po.lǐː.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kons.tan.ti.nu.poˈli.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kons.tan.ti.nu.poˈli.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kons.tan.ti.nu.poˈli.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kons.tan.di.nu.poˈli.tis/
Noun
Κωνστᾰντῑνουπολῑ́της • (Kōnstantīnoupolī́tēs) m (genitive Κωνστᾰντῑνουπολῑ́του); first declension
- an inhabitant of Constantinople; a Constantinopolitan
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Κωνστᾰντῑνουπολῑ́της ho Kōnstantīnoupolī́tēs |
τὼ Κωνστᾰντῑνουπολῑ́τᾱ tṑ Kōnstantīnoupolī́tā |
οἱ Κωνστᾰντῑνουπολῖται hoi Kōnstantīnoupolîtai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Κωνστᾰντῑνουπολῑ́του toû Kōnstantīnoupolī́tou |
τοῖν Κωνστᾰντῑνουπολῑ́ταιν toîn Kōnstantīnoupolī́tain |
τῶν Κωνστᾰντῑνουπολῑτῶν tôn Kōnstantīnoupolītôn | ||||||||||
| Dative | τῷ Κωνστᾰντῑνουπολῑ́τῃ tôi Kōnstantīnoupolī́tēi |
τοῖν Κωνστᾰντῑνουπολῑ́ταιν toîn Kōnstantīnoupolī́tain |
τοῖς Κωνστᾰντῑνουπολῑ́ταις toîs Kōnstantīnoupolī́tais | ||||||||||
| Accusative | τὸν Κωνστᾰντῑνουπολῑ́την tòn Kōnstantīnoupolī́tēn |
τὼ Κωνστᾰντῑνουπολῑ́τᾱ tṑ Kōnstantīnoupolī́tā |
τοὺς Κωνστᾰντῑνουπολῑ́τᾱς toùs Kōnstantīnoupolī́tās | ||||||||||
| Vocative | Κωνστᾰντῑνουπολῖτᾰ Kōnstantīnoupolîta |
Κωνστᾰντῑνουπολῑ́τᾱ Kōnstantīnoupolī́tā |
Κωνστᾰντῑνουπολῖται Kōnstantīnoupolîtai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- English: Constantinopolitan
- Greek: Κωνσταντινουπολίτης (Konstantinoupolítis)
References
- Κωνσταντινουπολίτης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
Greek
Noun
Κωνσταντινουπολίτης • (Konstantinoupolítis) m (plural Κωνσταντινουπολίτες, feminine Κωνσταντινουπολίτισσα)
- Constantinopolitan (a native of Constantinople)
Declension
declension of Κωνσταντινουπολίτης
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | Κωνσταντινουπολίτης • | Κωνσταντινουπολίτες • |
| genitive | Κωνσταντινουπολίτη • | Κωνσταντινουπολιτών • |
| accusative | Κωνσταντινουπολίτη • | Κωνσταντινουπολίτες • |
| vocative | Κωνσταντινουπολίτη • | Κωνσταντινουπολίτες • |
Related terms
- see: Κωνσταντινούπολη f (Konstantinoúpoli, “Constantinople”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.