ścignąć

Polish

Inherited from Old Polish ścignąć, from Proto-Slavic *stìgnǫti, from Proto-Indo-European *stigʰ-néw-ti ~ *stigʰ-n̥w-énti, nu-present of *steygʰ- (“to go, climb”). Cognate with Czech stihnout and Serbo-Croatian сти̏гнути.

ścignąć pf (imperfective ścigać)

Conjugation of ścignąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ścignąć
future tense	1^st	ścignę			ścigniemy
	2^nd	ścigniesz			ścigniecie
	3^rd	ścignie			ścigną
	impersonal	ścignie się
past tense	1^st	ścignąłem, -(e)m ścignął	ścignęłam, -(e)m ścignęła	ścignęłom, -(e)m ścignęło	ścignęliśmy, -(e)śmy ścignęli	ścignęłyśmy, -(e)śmy ścignęły
	2^nd	ścignąłeś, -(e)ś ścignął	ścignęłaś, -(e)ś ścignęła	ścignęłoś, -(e)ś ścignęło	ścignęliście, -(e)ście ścignęli	ścignęłyście, -(e)ście ścignęły
	3^rd	ścignął	ścignęła	ścignęło	ścignęli	ścignęły
	impersonal	ścignięto
conditional	1^st	ścignąłbym, bym ścignął	ścignęłabym, bym ścignęła	ścignęłobym, bym ścignęło	ścignęlibyśmy, byśmy ścignęli	ścignęłybyśmy, byśmy ścignęły
	2^nd	ścignąłbyś, byś ścignął	ścignęłabyś, byś ścignęła	ścignęłobyś, byś ścignęło	ścignęlibyście, byście ścignęli	ścignęłybyście, byście ścignęły
	3^rd	ścignąłby, by ścignął	ścignęłaby, by ścignęła	ścignęłoby, by ścignęło	ścignęliby, by ścignęli	ścignęłyby, by ścignęły
	impersonal	ścignięto by
imperative	1^st	niech ścignę			ścignijmy
	2^nd	ścignij			ścignijcie
	3^rd	niech ścignie			niech ścigną
passive adjectival participle		ścignięty	ścignięta	ścignięte	ścignięci	ścignięte
anterior adverbial participle		ścignąwszy
verbal noun		ścignięcie

verbs