Zjednoczony Świat
Ilustracja
Kula szklana "Zjednoczony Świat" w agorze Parlamentu Europejskiego w Strasburgu
Państwo

 Francja

Miejscowość

Strasburg

Miejsce

Parlament Europejski

Typ obiektu

rzeźba

Projektant

Tomasz Urbanowicz

Fundator

Dolnośląska Izba Gospodarcza we Wrocławiu

Materiał

szkło artystyczne

Całkowita wysokość

1.80 m

Data budowy

1999

Data odsłonięcia

2004

Położenie na mapie Strasburga
Mapa konturowa Strasburga, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie regionu Grand Est
Mapa konturowa regionu Grand Est, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie Dolnego Renu
Mapa konturowa Dolnego Renu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Ziemia48°35′51,1″N 7°46′06,8″E/48,597528 7,768556

Zjednoczony Świat – rzeźba autorstwa wrocławskich twórców Tomasza Urbanowicza i Beaty Urbanowicz w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Strasburgu[1]. Szklana rzeźba ma średnicę 180 cm i symbolizuje ideę otwartości na dalsze rozszerzanie Unii Europejskiej, w celu stworzenia zjednoczonego świata[2].

Historia

Rzeźba powstała w roku 1999 jako część wystawy "Urbanowicz - Szkło" w Muzeum Architektury we Wrocławiu[3], prezentującej szklaną twórczość Beaty i Tomasza Urbanowiczów[4]. Następnie reprezentowała Polskę na międzynarodowej wystawie EXPO 2000 w Hanowerze, gdzie stanowiła część regionalnej prezentacji Dolnego Śląska[5]. Kula szklana została wyróżniona przez The Corning Museum of Glass w Nowym Jorku, jako jedno ze stu najwybitniejszych szklanych dzieł na świecie w magazynie New Glass Review 21[6]. Szklana kula, zwana też "Archikula", w 2003 roku prezentowana była na wystawie "Szklany Wszechświat" w ogrodach Ambasady RP w Pradze[7]. W kolejnym roku rzeźba wzięła udział w targach sztuki "ST'ART" w Strasburgu[8]. Od 2004 roku szklana kula stanowi element stały agory Parlamentu Europejskiego w Strasburgu[9][10][11], po akceptacji ze strony projektanta obiektu - Architecture-Studio z Paryża. Rzeźba jest darem Miasta Wrocławia dla Parlamentu Europejskiego, związanym ze wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej[12].

Artysta

Mam wielką satysfakcję, bo [budynek] zaprojektowali architekci z Architecture- Studio z Paryża, którzy uważali, że to skończone dzieło i nic nie można do niego dodać. Gdy powstał pomysł ustawienia kuli w samym centrum Agory, o dziwo byli entuzjastycznie nastawieni do tego projektu. Dodatkowo został wykonany krąg świetlny, stanowiący oprawę kuli, która okazała się brakującym dopełnieniem dzieła architektów.

Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem[13]

Publikacje

Przypisy

  1. 1 2 Jan Harasimowicz, Włodzimierz Suleja, Encyklopedia Wrocławia, Magdalena Fortuniak, Janina Gerard-Gierut, Anna Wawryszuk (red.), wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Sp. z o.o., 2006, s. 934, ISBN 83-7384-561-5.
  2. ↑ Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-04-17].
  3. 1 2 Leszek Maluga, Formy szklane w przestrzeni architektonicznej (nowe realizacje Urbanowiczów), „Archivolta”, 4(28)/2005, 2005, s. 70-73, ISSN 1506-5928.
  4. ↑ Muzeum Architektury we Wrocławiu [online], ma.wroc.pl [dostęp 2020-04-17].
  5. 1 2 Mirosław Durczak, W Hanowerze, Dolny Śląsk na EXPO 2000, [w:] Mirosław Durczak (red.), Region Dolny Śląsk nr 8/2000, Wydanie Milenijne, Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, „Region Dolny Śląsk” (8/2000), Wrocław: Stowarzyszenie na Recz Promocji Dolnego Śląska, 31 grudnia 2000, s. 27–29, ISSN 1506-2929 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  6. 1 2 New Glass Review 21, „New Glass Review”, Nowy Jork: The Corning Museum of Glass, 2000, s. 33, ISBN 0-87290-147-5, ISSN 0275-469X (ang. • niem.), Druk: Frechen, Niemcy.
  7. ↑ Wystawa „Szklany Wszechświat”, Ogrody Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Pradze [online], 2003 [dostęp 2020-03-31].
  8. ↑ BWA WROCLAW [online], starastrona.bwa.wroc.pl [dostęp 2020-04-17].
  9. 1 2 Ewa Wala, Szkło we współczesnej architekturze., Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2012, ISBN 978-83-7880-080-4 (pol.).
  10. 1 2 The Artists, [w:] Keith Cummings, Contemporary Kiln-formed Glass, London & Philadephia: A & C Black Publishers Ltd, 2009, ISBN 978-1-4081-0075-2 (ang.).
  11. 1 2 David Jones Llewellyn, The materials and processes suitable for the production of large scale three dimensional glass as exemplified in the work of Tomasz Urbanowicz [online], BA (Hons) Dissertation, University of Wales Trinity St. David, Swansea, 2016 [dostęp 2020-04-03] (pol.).
  12. ↑ Konrad Urbanowicz, 15 lat Polski w UE, 15 lat szklanej kuli w Parlamencie Europejskim – Archiglass [online], 1 maja 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
  13. ↑ Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem, [w:] Patrycja Fabiańska, Szkło w architekturze - Tomasz Urbanowicz, „Barwy Szkła”, 1 lipca 2013 (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.