Ambasada RP w Pradze[1]
Velvyslanectví Polské republiky v České republice
Logo
Ilustracja
Siedziba ambasady
Państwo

 Czechy

Miasto wydzielone

 Praga

Data utworzenia

1993
(jako ambasada w Czechach)
1919
(jako ambasada w Czechosłowacji)

Ambasador

Mateusz Gniazdowski

Adres
Valdštejnská 8
118 01 Praga
Położenie na mapie Pragi
Mapa konturowa Pragi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ambasada RP w Czechach”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ambasada RP w Czechach”
Ziemia50°05′26,1269″N 14°24′25,0510″E/50,090591 14,406959
Strona internetowa
Siedziba Ambasady RP od strony Hradczan

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej z siedzibą w Pradze (cz. Polské velvyslanectví v České republice) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Czech.

Podział organizacyjny

  • Wydział Polityczno-Ekonomiczny
  • Wydział Konsularny i Polonii, ul. Truhlářská 13–15
  • Ataszat Obrony
  • Referat Administracyjno-Finansowy
  • Instytut Polski w Pradze, Malé náměstí 1
  • Szkolny Punkt Konsultacyjny im. Św. Jadwigi przy Ambasadzie RP w Pradze (Polská škola při Polském Velvyslanectví), ul. Boleslavova 1/250

Historia

Stosunki dyplomatyczne z Czechami nawiązano po odrodzeniu Rzeczypospolitej w 1919 r.

W okresie międzywojennym Polska utrzymywała sieć konsulatów w Czechosłowacji, m.in.

  • Bogumin, agencja konsularna (1920–1922)
  • Bratysława, konsulat (1925–1938), konsulat generalny (1938–1939), poselstwo (1939–)
  • Koszyce, konsulat (1918), wicekonsulat (1922–1924), agencja konsularna (1925–1928), wicekonsulat (1928–1931)
  • Ostrawa, konsulat (1921–1939)
  • Praga, konsulat (1918–1939), konsulat generalny (1939)
  • Sewlusz, agencja konsularna (1938–1939)
  • Użhorod, wicekonsulat (1928–1933), konsulat (1934–1938)

Do 29 marca 1990 przy Ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna Nr 5 MSW PRL.

Siedziba

W okresie międzywojennym poselstwo RP mieściło się w Pałacu Kinskich przy Staroměstské námestí 11 i 12 (1922–1934), w Pałacu Fürstenbergów przy Valdstyńskiej 10 (1934–1939). Konsulat ulokowano w Pałacu Portheima przy ul. Štefánikovej 68/12 w dzielnicy Praga-Smichov (1922), ul. Štefánikovej 46 (1927), w budynku „U černé růže” przy Na příkopě 12 (1932–1934), Jungmannovej 7 (1936–1939), Švédskej 40 (1939).

Od 1934 r. polskie przedstawicielstwo dzierżawi w Pradze wybudowany u podnóża Hradczan po 1580 pałac, który obecny kształt przybrał około 1600. Początkowo renesansowy, w latach 1743–1747 zyskał cechy obiektu barokowego (arch. Jan Blažej Santini-Aichel, František Maxmilián Kaňka, Kilián Ignác Dientzenhofer). Jego właścicielem od 1714 był hrabia z Vrbna, następnie od połowy XVIII wieku hrabia Václav Kazimír Netolicki z Eisenbergu (Netolický palác), w latach 1822–1920 rodzina Fürstenberg. Stąd do dzisiaj używana nazwa (Fürstenberský palác). Jej protoplasta – książę Karl Egon II był właścicielem huty żelaza w Nižborze, członkiem Królewskiej Akademii Nauk, wsparł też finansowo utworzenie Muzeum Narodowego w Pradze (Národní muzeum). W piwnicy prowadził sprzedaż wyrobów metalowych wyprodukowanych przez swoją hutę. W 1958 r. obiekt uznano za zabytek[2]. W okresie międzywojennym mieściło się w nim Ministerstwo Opieki Społecznej, a następnie polskie poselstwo (1934–1939). W okresie II wojny światowej w pałacu mieścił się Zarząd Majątku Fürstenbergów. W 1945 r. poselstwo pomieszczono najpierw w hotelu Ambassador przy pl. Wacława 840/5, następnie w tymże roku w przedwojennej siedzibie urzędu w pałacu Fürstenbergów, gdzie mieści się do dnia dzisiejszego[3].

Prowadzone są negocjacje na temat uregulowania stanu właścicielskiego pałacu[4].

Do pałacu przylega też przekształcony w XVII wieku z dotychczasowych winnic Wielki ogród Fürstenbergów (Velká Fürstenberská zahrada), o powierzchni 1,5 ha, w znacznej części publicznie udostępniony.

W okresie PRL cały szereg komórek ambasady mieściło się też przy pl. Wacława, np. Wydział Konsularny i Biuro Radcy Handlowego przy Václavské náměstí 49, a Polski Ośrodek Kultury i Informacji (Polské informační a kulturní středisko) przy Václavské náměstí 19.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 17 sierpnia 2021 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2021 r. poz. 809).
  2. ↑ Error 404 – page not found [online], www.soupispamatek.cz [dostęp 2021-04-17].
  3. ↑ Květa Křížová, Janusz Szyndler: Fürstenberský palác: velvyslanectví Polské republiky v Praze, Academia Praha 2000.
  4. ↑ Pavlína Heřmánková: Schwarzenberg: Poláci by měli mít možnost koupit Fürstenberský palác, mediafax.cz z 6 sierpnia 2010, [w:] .
  5. ↑ Hotel w Pradze placu Wacława
  6. ↑ przy pl. Loretánskim 3 w Pradze
  7. ↑ Dom przy ul. Na Příkopě
  8. ↑ Siedziba w Pradze przy pl. Wacława
  9. ↑ Pałac przy ul. Štefánikovej 68/12 w Pradze

Bibliografia

  • Květa Křížová, Janusz Szyndler: Fürstenberský palác: velvyslanectví Polské republiky v Praze, Academia, Praha 2000, s. 94, ISBN 80-200-0811-X, 9788020008114
  • Jerzy Bestry, Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej w Czechosłowacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 221, ISBN 83-229-2669-3, OCLC 69287294.
  • Wojciech Skóra, Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry i działalność, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2006, s. 953, ISBN 83-7441-410-3, ISBN 978-83-7441-410-4, OCLC 169574100.
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
  • Józef Szymeczek (opr.): Konsulaty RP w przedwojennej Czechosłowacji, Zwrot nr 3/2008, s. 9, [w:]

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.