Podział ziarniaków
Tworzenie się skupisk ziarenkowców: a – paciorkowce, b – dwoinki, c – tetrady, d – pakietowce, e – gronkowce.
Ziarniaki, ziarenkowce (łac. coccus, l.mn. cocci; z gr. kokkos – jagoda) – komórki bakteryjne o kształcie kulistym. Mogą występować jako pojedyncze komórki lub w charakterystycznych skupiskach, które często wykorzystuje się w ich identyfikacji[1]. Formy takich skupisk są następujące:
- dwoinki (diplococcus) dwie połączone komórki, np. dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae);
- paciorkowce (streptococcus) tworzą łańcuszek komórek powstały wskutek podziałów kolejnych komórek w tej samej płaszczyźnie, np. Streptococcus pyogenes, Lactococcus, dwoinka zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae), Enterococcus;
- gronkowce (staphylococcus), tworzą skupiska o kształcie grona w wyniku nieregularnego podziału komórek w wielu różnych płaszczyznach, np. gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus);
- pakietowce (sarcina) skupiska ośmiu komórek w kształcie sześcianów, powstających w wyniku podziałów w trzech płaszczyznach, np. Sarcina ventriculi;
- tetrady to grupy czterech komórek powstałych przez regularny podział w dwóch płaszczyznach, np. Micrococcus[1].
Ziarniaki mogą należeć zarówno do bakterii gramujemnych (np. rodzina Neisseriaceae), jak i gramdodatnich (np. rodziny Staphylococcaceae, Streptococcaceae, Micrococcaceae). W niektórych stadiach życiowych, np. pod postacią spor, bakterie mogą przybierać inny kształt niż formy wegetatywne.
Zobacz też
Przypisy
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.