Zgarb rogaty
Centrotus cornutus
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Imago
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

sześcionogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

cykadokształtne

Nadrodzina

Membracoidea

Rodzina

zgarbowate

Rodzaj

Centrotus

Gatunek

zgarb rogaty

Zgarb rogaty (Centrotus cornutus) – gatunek pluskwiaka z rodziny zgarbowatych (Membracidae), owad o bardzo charakterystycznej budowie ciała.

Opis

Larwa
Imago, widok od frontu

Ciało długości 7-8 mm, ciemnobrunatne, pokryte białawymi włoskami. Bardzo charakterystyczne silnie rozrośnięte przedplecze z 3 wyrostkami (garbami). Owad posiada aparat gębowy kłująco-ssący[1], za pomocą którego odżywia się, wysysając soki z roślin.

Pokarm

Spotykany jest na roślinach z rodzajów Cirsium, Carduus, Urtica (larwy) oraz Populus, Quercus, Rubus (osobniki dorosłe)[2]. Jako szkodnik nie ma dużego znaczenia.

Biologia

Samica składa po kilka jaj na łodydze roślin zielnych. Wylęgające się larwy żerują na tych roślinach. Osobniki dorosłe pobierają pokarm z roślin krzewiastych i drzewiastych[3]. Składanie jaj przez samicę zgarba rogatego ma miejsce w końcu czerwca i na początku lipca. W temperaturze 20±1 °C embriogeneza u tego owada trwa średnio 30 dni, a rozwój pierwszych larw 36±2,4 dni. Ontogeneza zgarba rogatego mieści się w zakresie 15,5±4-6 miesięcy, ponieważ larwy zimują dwukrotnie: najpierw trzecie, a później piąte stadium larwalne. Za przyczynę wydłużonego cyklu życiowego owada uważa się rosnącą konkurencję wewnątrzgatunkową, co zwiększa prawdopodobieństwo życia w przegęszczonej populacji[4].


Występowanie

Zgarb rogaty występuje w całej Europie, Azji Mniejszej, na Zakaukaziu, w Kazachstanie oraz w zachodniej i środkowej Syberii[5].

Ciekawostki

Niektóre gatunki z rodziny zgarbowatych charakteryzują się ciekawymi zachowaniami behawioralnymi, jak opieka rodzicielska nad jajami i nimfami czy porozumiewanie się przy pomocy sygnałów akustycznych. Nie dotyczy to jednak rodzimych zgarbów rogatych[6].

Przypisy

  1. ↑ Pławiszczikow N. 1957. Klucz do oznaczania owadów. PWRiL. Warszawa: 139.
  2. ↑ Świerczewski D, Stroiński A. 2011. The frist records of the Nearctic treehopper Sictocephala bisonia in Poland (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracidae) with some comments on this potential post. Polish Journal of Entomology/Polskie Pismo Entomologiczne 80: 13-22.
  3. ↑ Arzone A. 1971. Illustration of the biological cycle of Centrotus cornutus L. in Piedmont (Hem. Hom. Membracidae). Annali della Facolta di Scienze Agrarie della Universita degli Studi di Torin 6: 283-322.
  4. ↑ Mueller 1984. On the voltinism (generation sequence) of the treehopper Centrotus cornutus (L.) (Homoptera Auchenorrhyncha: Membracidae) and on the anidation of pluriannual insects. Zool. Jahrb. (anat. Ontog. Tiere) 111: 321-337.
  5. ↑ Źródło: Fauna Europea
  6. ↑ Dietrich C.H., Mckamey S. H., Deitz L. L. 2001. Morphology-based phylogeny of the treehopper family, Membracidae (Hemiptera: Cicadomorpha: Membracoidea). Systematic Entomology 26: 213-239.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.