Połogowe zapalenie sutka

Zapalenie w okresie połogu (mastitis puerperalis) stanowi około 95% przypadków zapalenia sutka. Rozwija się w 2-3 tygodnie od rozpoczęcia karmienia piersią i powstaje bądź jako zakażenie wstępujące po urazach (pęknięciach) w obrębie brodawki sutkowej bądź też jako zapalenie zastoinowe (niedostateczne opróżnianie piersi z pokarmu). W badaniu zwykle widoczne jest zaczerwienione i bolesne miejsce na skórze piersi. W bardziej zaawansowanych postaciach cała pierś jest obrzęknięta i zaczerwieniona. Szybko dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych pachowych, ewentualnie z towarzyszącą gorączką i dreszczami. W połogu istotne jest wczesne rozpoznanie, ponieważ w przypadku zaawansowanych zmian z powstaniem ropni konieczne jest szerokie nacięcie ropnia i sączkowanie. Najczęstszym patogenem wywołującym zapalenie piersi w połogu jest gronkowiec złocisty.

Wczesne zmiany leczy się hamując laktację (podając leki hamujące wydzielanie prolaktyny, np. bromokryptynę), stosując niesteroidowe leki przeciwzapalne, okłady ze zmrożonych liści kapusty (działające przeciwzapalnie i zmniejszające obrzęk) oraz antybiotyki. W bardziej zaawansowanych stadiach konieczne może być chirurgiczne zaopatrzenie zmian zapalnych (głównie ropni).

Jeśli zmiany nie wycofują się szybko po leczeniu wówczas należy wykonać badanie histopatologiczne w celu wykluczenia raka sutka (m.in. raka zapalnego – carcinoma inflammatorium)

Pozapołogowe zapalenie sutka

Zapalenie piersi poza okresem połogu (mastitis nonpuerperalis) rozwija się zdecydowanie rzadziej. U kobiet występują 2 szczyty zachorowań: poniżej 30. rż. (około 60%) i między 50. a 60. rż.

U młodych kobiet (poniżej 30. rż.) z reguły występuje okołoprzewodowe zapalenie sutka. Głównym czynnikiem ryzyka jest palenie papierosów^[1]. Tego typu zapalenia wywołane są zakażeniem bakteryjnym wstępującym, tzn. rozpoczynającym się w okolicy otoczki. Choroba objawia się bolesnością piersi (u kobiet niezwiązaną z cyklem płciowym), wciąganiem brodawki, wyciekiem z brodawki, guzem zapalnym lub ropniem wyczuwalnym pod otoczką, a także przetoką ropną. W leczeniu stosuje się antybiotyki aktywne wobec bakterii tlenowych i beztlenowych.

Częstszą przyczyną niepołogowego zapalenia sutka są zapalne powikłania zmian mastopatycznych.

Do innych przyczyn należą:

• stany hiperprolaktynemii
• zaburzenia czynności tarczycy
• działania niepożądane leków przeciwnadciśnieniowych
• stosowanie przez kobiety implantów silikonowych
• piercing sutków
• urazy
• zakażenie gruczołów łojowych i potowych
• (rzadko) gruźlica, kiła, promienica

Niepołogowe zapalenia sutka wykazują skłonność do nawrotów. Stosuje się leczenie przyczynowe, leki przeciwzapalne oraz antybiotyki. Gdy zmiany nie wycofują się szybko w trakcie leczeniu wówczas należy wykonać badanie histopatologiczne (także u mężczyzn) w celu wykluczenia raka sutka, a w przypadku zapalenia brodawki sutkowej – wykluczenia raka Pageta.

Noworodkowe zapalenie sutków

Zapalenie gruczołu sutkowego u noworodka (mastitis neonatorum) to zakażenie dotyczące gruczołów sutkowych obrzmiałych w wyniku działania hormonów matki podczas ciąży. Występuje rzadko, zwykle u noworodków donoszonych. Zdecydowanie częściej występuje u dziewczynek. U około 50% dzieci z noworodkowym zapaleniem sutków stwierdza się ropień sutka. W każdym przypadku zapalenia tego typu konieczne jest wczesne podanie antybiotyku pozajelitowo, celem uniknięcia zniszczenia tkanki gruczołu.

Ropień Montgomery’ego

Jest to szczególna postać zapalenia sutka. Zmiany dotyczą jednego z gruczołów Mongomery'ego znajdujących się na brodawce sutkowej. Wokół gruczołu powstaje czyrak, który zwykle przechodzi w ropień. Leczenie polega na chirurgicznym nacięciu zmiany i antybiotykoterapii.