Brama klasztoru | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Prowincja | |
Typ zakonu |
męski |
Materiał budowlany |
drewno, cegła, kamień |
Data budowy |
ok. 551 |
Położenie na mapie Chin | |
28°41′09″N 115°53′32″E/28,685808 115,892086 |
Youmin si (Klasztor Błogosławiący Ludzi; chiń. 佑民寺, pinyin Yòumín sì) – klasztor szkoły chan tradycji linji w Nanchang (南昌) (były Zhongling) w prowincji Jiangxi (江西). Miejsce powstania szkoły hongzhou mistrza Mazu Daoyi.
Historia klasztoru
Klasztor powstał w okresie panowania Yuzhanga (Yuzhang wang 豫章王, pan. 551-552) z Liangów. Do VIII wieku nosił nazwę Dafo si (Klasztor Wielkiego Buddy). Znajdował się w stolicy prefektury Hongzhou, blisko granic powiatów Nanchang i Xinjian. W 739 roku cesarz Xuanzong (玄宗, pan. 712-756) pod koniec okresu "kaiyuan" (開元, 713-741) stworzył sieć (przynajmniej po jednym w każdej prowincji) sponsorowanych przez państwo klasztorów, z których każdy nosił nazwę Kaiyuan. Niektóre były budowane, w innych przypadkach zmieniano po prostu nazwę klasztoru na Kaiyuan. W tym wypadku zmieniono nazwę na Kaiyuan (Otwarte Źródło)[1].
Pod koniec panowania dynastii Tang, klasztor uległ spaleniu. Po odbudowie jeszcze kilkakrotnie zmieniał nazwę. Na początku XII wieku został przemianowany na Nengren si. W latach 50. XV wieku nazwano go Youqing si. Jego obecna nazwa to Youmin si i pochodzi ona z okresu panowania cesarza Shunzhi (順治; 1643-1661) z dynastii Qing[1].
Kaiyuan był jednym z głównych klasztorów regionu. Jako oficjalny klasztor był w bliskich relacjach z lokalnymi władzami. Zapewne aby zostać jego opatem konieczne było poparcie władz prowincji.
Klasztor ten został najbardziej rozsławiony przez mistrza chan Mazu Daoyi (709-788), który przybył do niego około 770 roku i przebywał w nim przez prawie 20 ostatnich lat jego życia. Od nazwy miejsca, gdzie się znajdował, nazwano szkołę chan mistrza Mazu - hongzhou. Nauczanie Mazu przyciągało coraz więcej uczniów do Kaiyuan si, z których należy wymienić tak słynnych później mnichów jak Nanquan Puyuan (748-835), Fenzhou Wuye (761-823), Guizong Zhichang (bd), Xingshan Weikuan (755-817), Zhangjing Huaihui (756-815), Danxia Tianran (739-824), Dongsi Ruhui (744-823), Tianhuang Daowu (748-807) i Furong Taiyu (747-826)[2].
Pozycja Mazu w klasztorze była niezwykle silna. Gdy na początku lat 80. VIII wieku edykt imperialny nakazał mnichom powrót do klasztorów, gdzie zostali zarejestrowani, ówczesny gubernator Jianxi - Bao Fang (723-790) - pomógł Mazu ominąć rozkaz i pozostać w klasztorze Kaiyuan[1].
Po śmierci mistrza Mazu opatem klasztoru został jego uczeń Xitang Zhizang (738-817), który uprzednio prowadził społeczność mnisią na górze Gonggong, po odejściu Mazu do Kaiyuan si. Nie pozostawił po sobie znaczących spadkobierców, poza trzema mnichami z Korei, którymi byli Wŏnjŏk Toŭi, Chinggak Hongch'ŏk i Chŏgin Hyech'ŏl[3][4].
W IX wieku, przed rokiem 870, studiował w tym klasztorze przyszły mistrz chan Nanta Guangyong (850-938)[5].
W tym klasztorze ceremonię ordynacyjną przeszedł późniejszy mistrz chan Xuansha Shibei (835-908). Prowadził ją mistrz Winai Lingxun[6].
W drugiej połowie X wieku mnichem klasztoru był malarz Juran (巨然), specjalizujący się w południowych pejzażach (na południe od rzeki Jangcy).
W latach 60. XX wieku, podczas tzw. "rewolucji kulturalnej" młodzi aktywiści zniszczyli całkowicie klasztor. Po jakimś czasie, ze względu na znaczącą wartość historyczną i kulturalną klasztoru, postanowiono go odbudować. Prace ukończono w 1995 roku. Obecnie klasztor prezentuje się w dość niezwykłych kolorach jak na klasztor - jasnych żółciach i czerwieniach.
Klasztor jest w pełni funkcjonalny, rezydują w nim mnisi, przychodzą wierni. Nie ma więc tylko wartości muzealnej.
Nie wiadomo czy obecne miejsce, na którym znajduje się klasztor, jest miejscem jego powstania. Youmin si znajduje się w parku Bayi w północnej części miasta Nanchang.
Adres klasztoru
- No.181 Minde Road, Donghu District, Nanchang 330006, China
Bibliografia
- Mario Poceski: Ordinary Mind as the Way. The Hongzhou School and the Growth of Chan Buddhism. Oxford: Oxford University Press, 2007, s. 399–401. ISBN 978-0-19-531996-5.
- Andy Ferguson: Zen's Chinese Heritage. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 405–406. ISBN 0-86171-163-7.
Przypisy
- 1 2 3 Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. Str. 31
- ↑ Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. Str. 31, 32
- ↑ Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. Str. 47
- ↑ Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. Str. 49
- ↑ Andy Ferguson. Zen's Chinese Heritage. Str. 208
- ↑ Mario Poceski. Ordinary Mind as the Way. Str. 272
Galeria
- Brama
- Budda z brązu
- Budynek Niebiańskich Królów