Wysoki Wierch
Високий Верх
Ilustracja
Wierzchołek widziany od północy
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Położenie

rejon stryjski, hromada Sławsko

Pasmo

Bieszczady Wschodnie (Grzbiet Wierchowiński)

Wysokość

1243 m n.p.m.

Wybitność

113 m

Położenie na mapie Bieszczadów Wschodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Wschodnich, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysoki Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysoki Wierch”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysoki Wierch”
Ziemia48°46′56″N 23°28′57″E/48,782222 23,482500

Wysoki Wierch[1] (ukr. Високий Верх, Wysokyj Werch) – szczyt górski w Bieszczadach Wschodnich zlokalizowany w rejonie stryjskim ukraińskiego obwodu lwowskiego.

Geografia

Wysoki Wierch wznosi się na wysokość 1243 m n.p.m.[2][3][4] (według innych danych 1242,8)[5] przy 113 m wybitności i 4,1 km izolacji[2][3][4]. Położony jest w środkowej części kilkunastokilometrowego grzbietu ciągnącego się od leżącego w głównym paśmie wododziałowym szczytu Czarna Repa na południu aż po Sławsko (ujście Rożanki do Oporu) na północy. Sąsiednie szczyty to słabo wyodrębniony Zworec (1211 m), Jaroszyszcze (987) i Kazanowiec (pow. 960 m) – w kierunku północnym – oraz Jalina (1171 m), Gniliszcze (1216) i Tołsty Żłób (1270 m) – w kierunku południowym. Grzbiet rozdziela dwie doliny: Rożanki na wschodzie (przewyższenie ok. 510 m) i Sławki na zachodzie (ok. 590 m). W każdej z nich u stóp Wysokiego Wierchu położona jest wieś – są to odpowiednio Rożanka Wyżna i Wołosianka[2][3].

Wierzchołek jest niezalesiony, na szczycie znajduje się maszt telefonii komórkowej[5]. Panorama obejmuje szczyty Bieszczadów Wschodnich – od północy po wschód Beskidów Skolskich (Trościan, Krzemieniec, Paraszka, Szeroka, Magura, Magij, Czarna Syhła). Dalej w kierunku południowym szeroko widoczne jest pasmo Gorganów (m.in. Mołoda, Grofa, Parenki, Popadia, Bratkowska Duża, Strymba, Negrowiec). Po stronie południowej widoczna jest grupa Czarnej Repy w Grzbiecie Wierchowińskim, a dalej na zachód cały grzbiet Połoniny Borżawskiej (Kuk, Magura Żydowska, Stoj, Wielki Wierch). Na zachodzie dostrzec można szczyty Połoniny Równej (Równa) oraz Bieszczadów Zachodnich (Wielka Rawka, Tarnica, Kińczyk Bukowski). Na północnym zachodzie widoczne są dalsze szczyty w Grzbiecie Wierchowińskim Bieszczadów Wschodnich (Jawornik Wielki, Pikuj, Zełemeny)[4].

Turystyka

Przez szczyt przebiega znakowany na czerwono pieszy szlak turystyczny ze Sławska na grzbiet Obnoga (odległość odpowiednio 7,6 km i 9,1 km)[2]. Tą samą trasą w okresie międzywojennym prowadził główny szlak wschodniobeskidzki PTT[1][6].

Na północno-zachodnich zboczach góry, w okolicy wierzchołka Zworec, znajduje się kompleks narciarski Zachar Berkut z wyciągiem krzesełkowym liczącym 2800 m i o łącznej długości tras przekraczającej 9000 m[7][8]. Na tym samym terenie w okresie letnim znajdują się trasy do uprawiania kolarstwa górskiego[2]. W okolicy możliwa jest także jazda na quadach i konna[8].

Przypisy

  1. 1 2 Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Sławsko (pas 53, słup 37), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1937 (pol.).
  2. 1 2 3 4 5 Wysoki Wierch (1242 m) [online], mapy.cz [dostęp 2023-09-15] (pol.).
  3. 1 2 3 Mapa [online], OpenTopoMap [dostęp 2023-09-15] (niem. • ang.).
  4. 1 2 3 Vysokyi Verkh [online], peakvisor.com [dostęp 2023-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-15] (ang.).
  5. 1 2 Гора Високий Верх (1242.8м, Сколівські Бескиди): карта [online], drymba.net [dostęp 2023-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-10] (ukr.).
  6. ↑ Henryk Gąsiorowski, Przewodnik po Beskidach Wschodnich, t. I, cz. 1: Bieszczady, Lwów – Warszawa: Książnica-Atlas, 1933, s. 196–198 (pol.).
  7. ↑ Високий Верх [online], slavsko.travel [dostęp 2023-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-26] (ukr.).
  8. 1 2 Гора Високий Верх [online], skole.com.ua [dostęp 2023-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-17] (ukr.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.