Wyżnia Poślednia Przełączka
Ilustracja
Wyżnia Poślednia Przełączka (widoczna poniżej Pośledniej Turni, na lewo od niej)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Zębata Turnia, Poślednia Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyżnia Poślednia Przełączka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyżnia Poślednia Przełączka”
Ziemia49°11′45,8″N 20°12′33,5″E/49,196056 20,209306

Wyżnia Poślednia Przełączka (słow. Jordánova štrbina, niem. Jordánscharte, węg. Jordán-rés[1]) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej bocznej grani odchodzącej od Wyżniego Baraniego Zwornika. Znajduje się pomiędzy Poślednią Turnią na południowym wschodzie a Zębatą Turnią na północnym zachodzie. Spod przełęczy do Doliny Pięciu Stawów Spiskich opada Żleb Breuera. Żleb ten znajduje się pomiędzy południowo-zachodnią ścianą Pośledniej Turni a Zębatymi Kopiniakami w żebrach Zębatej Turni[2].

Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dostępna jest jedynie dla taterników. Najdogodniejszą drogą taternicką jest początkowy odcinek Drogi Jordána na Łomnicę, wiodący od Schroniska Téryego przez Klimkowy Żleb, Pośredni Zębaty Przechód w masywie Zębatej Turni i górną część Żlebu Breuera. Od Wyżniej Pośledniej Przełączki Droga Jordána prowadzi dalej trawersem w kierunku Łomnicy. Możliwe jest też wejście na Wyżnią Poślednią Przełączkę żlebem pnącym się z drugiej strony grani – z Miedzianej Kotliny, odgałęzienia Doliny Dzikiej[2].

Nazewnictwo

Polska nazwa Wyżniej Pośledniej Przełączki pochodzi od Pośledniej Turni, pod którą się znajduje. Nazwy słowacka, niemiecka i węgierska zostały nadane na cześć węgierskiego taternika Károlya Jordána[1].

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

  • Paul Habel, Ludwig Noack i Johann Breuer, 4 sierpnia 1899 r. – letnie,
  • Gerhardt Haffner, Alfred Schmidt i Matthias Nitsch, 7 stycznia 1935 r. – zimowe[2].

Przypisy

  1. 1 2 Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. 1 2 3 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 36–39.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.