Wolnorodnikowa teoria starzenia się (ang. free-radical theory of aging, FRTA) — hipoteza mówiąca, iż proces starzenia się ma przyczynę w nagromadzeniu w komórkach organizmów zniszczeń spowodowanych działaniem niespecyficznych reakcji wolnych rodników powstających w toku metabolizmu. Przedstawił ją w 1956 roku amerykański gerontolog Denham Harman w artykule Aging: a theory based on free radical and radiation chemistry opublikowanym w czasopiśmie Journal of Gerontology[1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Bartosz: Druga twarz tlenu. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 286–287, 409, seria: Środowisko. ISBN 978-83-01-13847-9.
  2. ↑ Harman, D. Aging: a theory based on free radical and radiation chemistry. „Journal of Gerontology”. 11 (3), s. 298–300, 1956. PMID: 13332224.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.