Plakat wyborczy Hackela z 1994 | |
Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1942 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, menedżer, samorządowiec, politolog |
Stanowisko |
poseł do Bundestagu (1980–1985), poseł do Parlamentu Europejskiego (1985–1989) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Wolfgang Hackel (ur. 27 listopada 1942 w Horní Libchavie, wówczas Oberlieblich) – niemiecki polityk, menedżer, samorządowiec i politolog, od 1980 do 1985 deputowany Bundestagu, od 1985 do 1989 poseł do Parlamentu Europejskiego.
Życiorys
Syn farmaceuty. W 1963 zdał egzamin maturalny, następnie studiował ekonomię i politologię na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim, uzyskując w 1969 magisterium. Na tej uczelni odbył studia podyplomowe i rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki, a w 1978 obronił doktorat poświęcony perspektywom politycznym członków Junge Union. W latach 1974–1978 pozostawał dyrektorem zarządzającym w związku średnich firm (Verband „Mittelständische Unternehmen”), od 1976 do 1978 pracował również jako dziennikarz. Później był partnerem w różnych spółkach[1].
W 1966 włączył się w działalność polityczną w ramach Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Działał w partyjnej młodzieżówce Junge Union, był m.in. jej rzecznikiem prasowym w Berlinie i doradcą zarządu krajowego. W 1975 wybrano go radnym Izby Deputowanych w Berlinie, znalazł się także we władzach dzielnicy Neukölln. W latach 1980–1985 zasiadał w Bundestagu[1][2].
W 1984 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego, mandat uzyskał 1 grudnia 1985 w miejsce Gero Pfenniga. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, należał do Komisji Budżetowej, Delegacji ds. stosunków z Kanadą oraz Delegacji ds. stosunków ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich[3]. Od 1990 do 1994 był radnym w Poczdamie, zaś od 1994 do 2004 zasiadał w landtagu Brandenburgii. W tym gremium był m.in. szefem komisji budżetowej i liderem frakcji CDU[4]. Od października 1999 do października 2000 należał do władz kraju związkowego jako minister edukacji, badań naukowych i kultury[1] (zrezygnował z powodu łączenia zbyt wielu zajęć biznesowych z polityką[5][6]). Został honorowym przewodniczącym CDU w okręgu Poczdam-Mittelmark.
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Krzyżem Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1990).
Życie prywatne
Jest żonaty, ma syna i córkę. Wyznaje katolicyzm[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Biogram na stronie brandenburskiego centrum edukacji politycznej. politische-bildung-brandenburg.de. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 stycznia 2008)]. (niem.).
- ↑ Die Mitglieder des deutschen Bundestages 1. – 13. Wahlperiode. bundestag.de. s. 164. [dostęp 2019-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-20)]. (niem.).
- ↑ Wolfgang Hackel. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-11-06].
- ↑ Andrea Beyerlein: Wolfgang Hackel ist der neue Chef der CDU-Opposition im Landtag. berliner-zeitung.de, 9 września 1997. [dostęp 2019-11-06]. (niem.).
- ↑ Andrea Beyerlein: Streit um Nebentätigkeiten von Kulturminister Hackel. berliner-zeitung.de, 27 lipca 2000. [dostęp 2019-11-06]. (niem.).
- ↑ Stolpe bedauert Rücktritt von Minister Hackel. brandenburg.de, 5 października 2000. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2005)]. (niem.).