Wojciech Kętrzyński
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1918
Warszawa

Data śmierci

2 lipca 1983

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 2 lipca 1983

Przynależność polityczna

Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi
Grób Wojciecha Kętrzyńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wojciech Kętrzyński (ur. 1 maja 1918 w Warszawie, zm. 2 lipca 1983) – polski dziennikarz, działacz społeczny i dyplomata, poseł na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1983).

Życiorys

Był wnukiem Wojciecha Kętrzyńskiego i synem Stanisława Kętrzyńskiego. W czasie wojny obronnej w 1939 walczył jako podchorąży 3 Pułku Strzelców Konnych z Wołkowyska, został ranny. W okresie okupacji niemieckiej należał do Armii Krajowej, był także zastępcą Komendanta Głównego Konfederacji Narodu Bolesława Piaseckiego[1]. W 1952 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w prasie katolickiej: „Dziś i Jutro”, „Słowie Powszechnym” oraz „Za i przeciw”. Był redaktorem naczelnym tych pism.

W wyborach do Sejmu II kadencji w styczniu 1957 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski w okręgu Nowe Miasto[2]. Po odwilży październikowej rozpoczął pracę w dyplomacji PRL – był konsulem generalnym w Montrealu, przedstawicielem PRL przy UNESCO (1965–1969)[3], a także radcą ds. kultury w ambasadzie w Paryżu. Jako konsul generalny przyczynił się do odzyskania przez Polskę tzw. skarbów wawelskich.

W 1976 powrócił do kraju i został wybrany w skład Zarządu Głównego Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego, zaś w 1980 został jego wiceprezesem. Objął jednocześnie redakcję pisma polonijnego „Hejnał Mariacki”, a w latach 1982–1983 był redaktorem naczelnym „Tygodnika Polskiego”.

W 1980 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu olsztyńskim z ramienia ChSS, który sprawował do śmierci. Zasiadał w Komisjach Kultury i Sztuki oraz Zdrowia i Kultury Fizycznej.

Działał w Towarzystwie Łączności z Polonią Zagraniczną „Polonia”[4]. Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, w 1954 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[5]. pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 72-4-5)[6]. Po jego śmierci Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne przyznawało nagrodę jego imienia, której laureatami byli m.in. Olgierd Terlecki, Jan Szczepański, Aleksander Gieysztor, Janusz Pajewski i arcybiskup prawosławny Pitirim[7].

Żonaty z Danutą Kętrzyńską.

Przypisy

  1. ↑ Zdzisław Rondo – absolwent SPRK w Grudziądzu szefem KN w Białej Podlaskiej, cwk.grudziadz.pl, 13 lipca 2010
  2. ↑ Bohdan Łukaszewicz, Raptularz miejski. Olsztyn 1945–2005, Olsztyn 2006, s. 160
  3. ↑ Polski Komitet do spraw UNESCO [online], unesco.pl, 2014, s. 82 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23].
  4. ↑ Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983, s. 156
  5. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 20 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481).
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ROBERT OSTROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  7. ↑ Wręczenie nagród im. Wojciecha Kętrzyńskiego, „Za i przeciw”, nr 21 (1618) z 22 maja 1988, s. 2

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.