Wiwera
Viverra
Linnaeus, 1758[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – wiwera malajska (V. tangalunga)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Infrarząd

Viverroidea

Rodzina

wiwerowate

Podrodzina

wiwery

Rodzaj

wiwera

Typ nomenklatoryczny

Viverra zibetha Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

9 gatunków (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Wiwera[4] (Viverra) – rodzaj ssaków z podrodziny wiwer (Viverrinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Chińska Republika Ludowa, Indie, Nepal, Mjanma, Laos, Wietnam, Kambodża, Tajlandia, Malezja, Filipiny i Indonezja)[5][6][7].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 54–85 cm, długość ogona 26–49,8 cm, długość ucha 2,5–5,2 cm, długość tylnej stopy 8,2–15 cm; masa ciała 3–9 kg[6][8].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w 10 wydaniu publikacji własnego autorstwa poświęconej systematyce zwierząt[1]. Linneusz wymienił pięć gatunków – Viverra ichneumon Linnaeus, 1758, Viverra memphitis Linnaeus, 1758 (nomen dubium), Viverra putorius Linnaeus, 1758, Viverra zibetha Linnaeus, 1758 i Viverra genetta Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest Viverra zibetha Linnaeus, 1758 (wiwera indyjska).

Etymologia

  • Viverra (Vivera): łac. viverra ‘fretka’[9].
  • Moschothera: gr. μοσχος moskhos ‘piżmo’[10]; θηρ thēr, θηρος thēros ‘bestia, zwierzę’[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Viverra civettina Blyth, 1862.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][4]:

Opisano również gatunki wymarłe[13];

Uwaga

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Viverra Linnaeus, 1758.

Przypisy

  1. 1 2 C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 43. (łac.).
  2. J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 301, 1821. (ang.).
  3. R.I. Pocock. The civet-cats of Asia. „The Journal of the Bombay Natural History Society”. 36 (2), s. 441, 1933. (ang.).
  4. 1 2 W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 142. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  5. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410–412. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  6. 1 2 A.P. Jennings & G. Veron: Family Viverridae (Civets, Genets and Oyans). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 211–212. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Viverra. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-12].
  8. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 653–654. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 707, 1904. (ang.).
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 159.
  11. Jaeger 1959 ↓, s. 262.
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
  13. J.S. Zijlstra, Viverra Linnaeus, 1758, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-15] (ang.).
  14. P.N. Bose. Undescribed fossil Carnivora from the Sivalik Hills in the collection of the British Museum. „The Quarterly journal of the Geological Society of London”. 36 (1-4), s. 131, 1880. (ang.).
  15. L. Rook & B. Martínez Navarro. Viverra howelli n. sp., a new viverrid (Carnivora, Mammalia) from the Baccinello-Cinigiano Basin (latest Miocene, Italy). „Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia”. 110 (3), s. 720, 2004. DOI: 10.13130/2039-4942/5836. (ang.).
  16. R. Lydekker. The Fauna of Kurnool Caves. „Palaeontologica Indica”. Series C. 4 (2), s. 31, 1886. (ang.).
  17. K.N. Prasad. The vertebrate fauna from the Siwalik Beds of Haritalyangar, Himachal Pradesh, India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. New series. 39, s. 20, 1968. (ang.).
  18. C.J.J. Depéret. Description géologique du bassin tertiaire du Roussillon. „Annales des sciences géologiques”. 17, s. 137, 1885. (fr.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.