Wincenty Rusiecki
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

14 lutego 1894

Data i miejsce śmierci

1 września 1939
Poznań

Przebieg służby
Lata służby

do 1939

Siły zbrojne

Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

45 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
32 Pułk Piechoty
19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa
PKU Jarocin
PKU Poznań Powiat
KRU Poznań Powiat

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
komendant PKU
komendant RU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Wincenty Rusiecki[1] (ur. 15 lutego 1894, zm. 1 września 1939 w Poznaniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii Polskiej we Francji[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1922 roku i 309. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].

10 lipca 1922 roku został zatwierdzony, jako pełniący obowiązki dowódcy batalionu 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem[4]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 19 lipca 1926 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza 45 pp[5][6]. Przesunięcie miało miejsce niecały miesiąc od katastrofy pod Powurskiem, której ofiarami byli między innymi żołnierze dowodzonego przez niego batalionu. 24 grudnia 1929 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W listopadzie 1928 roku został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy batalionu[7]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8][9].

W listopadzie 1933 roku został scharakteryzowany przez inspektora armii, generała dywizji Juliusza Rómmla, jako „oficer zamiłowany w służbie liniowej, duży praktyk-dowódca, na wojnie wybitny. Instruktor bardzo dobry, administrator i organizator dobry. Charakter żywy i ustalony, ruchliwy, dbały o podwładnych. Nadaje się na dowódcę pułku. Zdolności przeciętne. Opinia według skali Pana Marszałka: ponad przeciętny”. Pomimo pozytywnej opinii inspektora armii nie otrzymał dowództwa pułku, lecz latem 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin[10][11]. Po 1935 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Powiat[12]. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Poznań Powiat, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku[13].

Zginął pierwszego dnia wojny w czasie bombardowania Poznania przez Luftwaffe. Pochowany na cmentarzu Bohaterów Polskich w Poznaniu.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24, sprostowano imię i datę urodzenia z „Wiktor ur. 15.02.1894 r.” na „Wincenty ur. 14.02.1894 r.”.
  2. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  3. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 42, tu jako datę urodzenia podano 2 lutego 1893 roku.
  4. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 19 lipca 1926 roku, s. 224.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 61, 175.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 549.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.
  11. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 12.
  12. ↑ Opinie podpułkowników piechoty stan na 10 marca 1938 roku, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 127.
  13. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 978-83-7188-899-1, s. 12.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 812.
  15. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2028 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1547)
  16. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 75)
  17. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  18. ↑ Decyzja Naczelnika Państwa L. 3625.22 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 250)
  19. 1 2 Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1901 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 34, poz. 1752)

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.