Mozaika z wczesnochrześcijańskiej świątyni w Butrincie

Wina albańskiewina produkowane w Albanii.

Wśród krajów europejskich Albania wyróżnia się wyjątkowo długą tradycją produkcji wina. Pierwsze informacje o produkcji wina na obszarze dawnej Ilirii pochodzą z VIII w. p.n.e. O winie pochodzącym z ziem dzisiejszej Albanii pisał Pliniusz, opisując je jako „bardzo słodkie” i wyraziste w smaku[1]. O winie albańskim pisze także Horacy w Odzie do Phyllisa. Edward Wigglesworth określa wino albańskie jako jedno z najlepszych w czasach rzymskich – jeśli tylko dobrze dojrzało stanowiło wzorcowy przykład doskonałego wina wytrawnego[2].

Uprawa winorośli wokół domu stanowiła dla Albańczyków podstawę do produkcji zarówno wina, jak i rakiji. Sprzyjał temu zarówno klimat, jak i ukształtowanie terenu. Na terenie Albanii wyróżniamy cztery regiony produkcji wina:

  • zachodni obszar nizinny (Durrës, Vlosh)
  • centralny region górzysty (Pulës)
  • wschodnie obszary górskie (Përmet, Leskovik)
  • północne obszary wysokogórskie (Kallmet)

Intensywny okres produkcji wina w Albanii przypadł na okres międzywojenny. Rozwój winiarstwa zahamowała epidemia filoksery, która w 1933 zniszczyła większość winnic w tym kraju. Po zakończeniu II wojny światowej winnice w Albanii pokrywały obszar 2767 ha. Po roku 1944 większość winnic została upaństwowiona, a wino stało się jednym z ważnych produktów eksportowych. Głównym odbiorcą win albańskich był Związek Radziecki[3]. W tym okresie powierzchnia winnic sięgała 17 000 ha. Po upadku państwowych winnic w początkach lat 90. uruchomiono nowe, głównie z pomocą imigrantów z Włoch. W 2009 wyprodukowano w Albanii 17 500 ton wina. Powierzchnia winnic w 2009 nie przekraczała 10 000 ha.

Wino Shesh i Zi rozlewane w Tiranie

W Albanii dominują obecnie szczepy: mavrud, dimiat, merlot i cabernet sauvignon. Do najlepszych gatunków win należą: Debine, Kallmet, Mareshnik, Mjaltez, Serine, Shesh i Bardhe. Produkowane są głównie w okolicach Beratu, Korczy i Kallmetu.

Winnica w Cerkovine

Wina albańskie w relacjach podróżników

Miejscowe wino roczne zdaje się być rarytasem. Wyrabiane w znacznych ilościach, przechowywane w beczkach, w miastach. Przed wypiciem mieszają je z sokiem z pinii, rodzynek i limetki i rozcieńczają wodą[4]..

Przypisy

  1. Benjamin Parsons, The wine question settled: in accordance with the inductions of science, and the facts of history, Oxford 1841, s. 64.
  2. Edward Wigglesworth, Encyclopædia Americana: a popular dictionary of arts, sciences, literature, history, politics, and biography, brought down to the present time; including a copious collection of original articles in American biography; on the basis of the seventh edition of the German Conversations-Lexicon, tom 13, Philadelhpia 1840, s. 217.
  3. Andrew Maynard, Table Wines: The Technology of Their Production, Tom 2, University of California Press 1970, s. 43.
  4. John Cam Hobhouse, A Journey Through Albania, and Other Provinces of Turkey in Europe and Asia, tom 1, London 1825, s. 91.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.