Wilczomlecz lancetowaty | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
wilczomlecz | ||
Nazwa systematyczna | |||
Euphorbia L. Sp. Pl. 450. 1753 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Euphorbia antiquorum L.[3] | |||
Synonimy | |||
|
Wilczomlecz (Euphorbia L.) – rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych, liczący około 2000 gatunków[4]. Jest to jeden z najbardziej zróżnicowanych rodzajów w obrębie okrytonasiennych, zarówno jeśli idzie o liczbę gatunków, jak i różnorodność budowy roślin[5]. Rośliny te rozpowszechnione są na całym świecie, w bardzo różnorodnych siedliskach, ale najbardziej zróżnicowane są na suchych obszarach w strefie międzyzwrotnikowej, zwłaszcza w Afryce[6][5]. W Europie występuje dziko 105 gatunków[7], w Polsce ponad 20[8].
Wilczomlecze mają długą tradycję wykorzystywania leczniczego na różnych obszarach[9]. Do popularnych roślin ozdobnych należą wilczomlecz nadobny, zwany poinsecją i gwiazdą betlejemską E. pulcherrima, wilczomlecz obrzeżony E. marginata, wilczomlecz okazały E. milii[9], wilczomlecz trójżebrowy E. trigona, E. fulgens[7] i liczne inne, zwłaszcza sukulenty[6]. Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło insektycydów, toksyn wykorzystywanych do trucia ryb[7]. Bez większych sukcesów próbowano wykorzystywać je jako źródło kauczuku, potencjalne znaczenie użytkowe mogą mieć oleje roślinne zawarte w nasionach[6].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny jednoroczne, byliny (w tym geofity), sukulenty, pnącza[5], krzewy i drzewa, zwykle niewielkie, do 15 m[10], aczkolwiek E. abyssinica osiąga nawet 30 m[7]. Rośliny nagie lub pokryte nierozgałęzionymi włoskami[5][6]. Pędy często cierniste[7].
- Liście
- Skrętoległe, czasem naprzeciwległe i w okółkach[7]. Zarówno zimozielone jak i opadające zimą. Pojedyncze, czasem silnie zredukowane. Przylistki obecne lub nie, trwałe lub opadające. U części gatunków liście są ogonkowe, u innych siedzące. Blaszka pojedyncza, całobrzega, karbowana lub piłkowana, często tylko z żyłką centralną wyraźnie widoczną[5].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan zwany cyjacjum, pełniący rolę pojedynczego kwiatu. Cyjacja zebrane są zwykle w szczytową, wieloramienną wierzchotkę, z okółkiem liści u nasady, kwiaty są bardzo zredukowane i składają się tylko z 1 pręcika i 1 słupka[11].
- Owoce
- Trójkomorowe torebki z pojedynczymi nasionami w każdej komorze, bardzo późno pękają, czasem ze zmięśniałym mezokarpem – wówczas owoce są pestkowcami[5][7]. Nasiona różnego kształtu (kuliste, walcowate, piramidalne, buteleczkowate), z osnówką lub bez[5].
Biologia i ekologia
Rośliny trujące. Wszystkie gatunki wytwarzają biały, ostry i trujący sok mleczny (zawiera kwas euforbinowy, euforbinę, związki cyjanogenne), który może spowodować zapalenia skóry, pęcherze i owrzodzenia, a sok niektórych gatunków po dostaniu się do oka może powodować czasową ślepotę[3].
Kwiaty zapylane są najczęściej przez owady, u części gatunków przez kolibry[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (2001...)[2]
Rodzaj wilczomlecz należy do podrodziny Euphorbioideae, rodziny wilczomleczowatych, która jest rodziną siostrzaną dla bukietnicowatych (Rafflesiaceae), zaliczaną do obszernego rzędu malpigiowców (Malpighiales) i wraz z nim do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych.
- Gatunki flory Polski[8]
Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej[8], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej The Plants of the World (jeśli jest inna)[4]
- wilczomlecz austriacki Euphorbia austriaca A. Kern.
- wilczomlecz błękitnawy Euphorbia characias Host. – gatunek uprawiany
- wilczomlecz błotny Euphorbia palustris L.
- wilczomlecz błyszczący Euphorbia lucida Waldst. & Kit.
- wilczomlecz drobny Euphorbia exigua L. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz grecki Euphorbia taurinensis All. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz groszkowy Euphorbia lathyris L. – gatunek uprawiany
- wilczomlecz karpacki Euphorbia carpatica Woł.
- wilczomlecz kątowy Euphorbia angulata Jacq.
- wilczomlecz lancetowaty Euphorbia esula L.
- wilczomlecz migdałolistny Euphorbia amygdaloides L.
- wilczomlecz miotlasty Euphorbia virgultosa Klokov ≡ Euphorbia saratoi Ardoino – gatunek o niejasnym statusie
- wilczomlecz obrotny Euphorbia helioscopia L. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz obrzeżony, w. białobrzegi Euphorbia marginata Pursh – gatunek uprawiany
- wilczomlecz ogrodowy Euphorbia peplus L. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz plamisty Euphorbia maculata L. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz pstry Euphorbia epithymoides L. – gatunek o niejasnym statusie we florze Polski
- wilczomlecz rozesłany Euphorbia humifusa Willd. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz rózgowaty Euphorbia virgata Wakdst. & Kit. – gatunek o niejasnym statusie
- wilczomlecz sierpowaty Euphorbia falcata L. – antropofit zadomowiony
- wilczomlecz słodki Euphorbia dulcis L.
- wilczomlecz sosnka Euphorbia cyparissias L.
- wilczomlecz szerokolistny Euphorbia platyphyllos L. – gatunek o niejasnym statusie
- wilczomlecz sztywny Euphorbia serrulata Thuill.
- wilczomlecz wołyński Euphorbia volhynica Besser ex Szafer, Kulcz. & Pawł. ≡ Euphorbia illirica Lam. – efemerofit
- wilczomlecz włosisty Euphorbia villosa Waldst. & Kit. ex Willd. ≡ Euphorbia illirica Lam.
- wilczomlecz Seguiera Euphorbia seguieriana Neck. – efemerofit
Błędnie podany z Polski został wilczomlecz rdestolistny Euphorbia polygonifolia L.[8]
- Inne gatunki
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- 1 2 Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-26] (ang.).
- 1 2 Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-01-10].
- 1 2 Euphorbia L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-08-03].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Paul E. Berry, Ricarda Riina, Jess A. Peirson, Ya Yang, Victor W. Steinmann, Dmitry V. Geltman, Jeffery J. Morawetz, Natalia I. Cacho: Euphorbia Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-08-03].
- 1 2 3 4 Jin-shuang Ma, Michael G. Gilbert: Euphorbia Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-08-03].
- 1 2 3 4 5 6 7 David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 351-352, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- 1 2 3 4 Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 79-80, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- 1 2 Rośliny kwiatowe. 1, Warszawa: Muza, 1998, s. 413-414, ISBN 83-7079-778-4, OCLC 749836232 .
- ↑ Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 169. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- BioLib: 61936
- EoL: 20197
- Flora of China: 112355
- GBIF: 3063749
- identyfikator iNaturalist: 51822
- IPNI: 327729-2
- ITIS: 28032
- NCBI: 3990
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:327729-2
- Tela Botanica: 101790
- identyfikator Tropicos: 40007100
- USDA PLANTS: EUPHO
- identyfikator taksonu Fossilworks: 319873