Wielkie wakacje
Les Grandes Vacances
ilustracja
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1966[1]

Data premiery

1 grudnia 1967
2 listopada 1971 (Polska)

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

francuski, angielski

Czas trwania

105 min

Reżyseria

Jean Girault

Scenariusz

Jacques Vilfrid

Główne role

Louis de Funès
Ferdy Mayne
Claude Gensac
Maurice Risch
Francois Leccia

Muzyka

Raymond Lefevre

Zdjęcia

Marcel Grignon

Wytwórnia

Les Films Copernic[1]
Fida Cinematografica[1]

Dystrybucja

Valoria Films
Fida Cinematografica

Wielkie wakacje – francuski film komediowy z 1967 z udziałem Louisa de Funèsa.


Fabuła

Znerwicowany dyrektor gimnazjum, Charles Bosquier (Louis de Funès), ma poważne kłopoty wychowawcze ze swoim starszym synem, Philippem. Philippe oblał maturę z angielskiego, a dla ambitnego ojca niepowodzenia syna w nauce to plama na honorze. Pan Bosquier postanawia więc raz na zawsze rozwiązać ten problem i wysyła syna do Anglii, by tam w końcu nauczył się języka. W ramach wymiany do Francji ma natomiast przyjechać Shirley (Martine Kelly) – córka producenta szkockiej whisky, Mac Farrela (Ferdy Mayne).

Próby narzucenia własnej woli natrafiają jednak na zdecydowany opór ze strony upartego młodzieńca i Philippe na przekór ojcu postanawia pokrzyżować jego wakacyjne plany względem swojej osoby. Nie ma zamiaru wyjechać do Anglii, bo o wiele bardziej podoba mu się spływ łodzią po Sekwanie do portu w Hawrze. Na swoje miejsce do Anglii wysyła natomiast przyjaciela Michonneta (Maurice Risch). Bosquier odkrywa jednak spisek i udaje się na poszukiwanie przekornego syna.

Obsada

  • Louis de Funès: Charles Bosquier, dyrektor gimnazjum
  • Martine Kelly: Shirley Mac Farrell
  • Claude Gensac: Isabelle Bosquier, żona
  • Ferdy Mayne: Mac Farrell, producent whisky, ojciec Shirley
  • Olivier de Funès: Gérard Bosquier
  • François Leccia: Philippe Bosquier
  • Maurice Risch: Michonnet
  • Jean-Pierre Bertrand: Christian, kolega Philippe’a
  • René Bouloc: Bargin, mechanik, uczeń gimnazjum
  • Jacques Dublin: Claude, kolega Philippe’a
  • Dominique Maurin: Michel, kolega Philippe’a
  • Max Montavon: Morizot, profesor
  • Dominique Davray: Rose, właścicielka baru
  • Jacques Dynam: Mr Croizac, rozwoziciel węgla
  • Emile Prudhomme: Mimile, akordeonista
  • Guy Grosso: Chastenet, profesor
  • Carlo Nell: profesor
  • Daniel Bellus: uczeń gimnazjum
  • Colin Drake: Jenkins, lokaj Mac Farrella
  • Jean Droze: Benoît, ogrodnik
  • Mario David: pechowy kierowca samochodu

Odbiór

Był to największy przebój kasowy we Francji sezonu 1968/1969 i wówczas najbardziej dochodowy film z Louisem de Funèsem[1].

Joanna Guze na łamach „Filmu” dała neutralną recenzję. Napisała, że film posługuje się wypróbowanymi schematami charakteryzującymi inne filmy z udziałem de Funèsa, którego typ komedii sprawdza się tylko jednorazowo: „Jego największą [filmu] jest to, że można go oglądać nie bez satysfakcji, choć nieco innego rodzaju niż przewidzieli autorzy tego przeboju kina francuskiego: jedne kinematografie Pan Bóg karze niemożnościa zrobienia komedii filmowej, inne komediami z Louis de Funèsem. Tak czy inaczej, każdy ma za swoje”[2].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Idziemy do kina. „Film”. 42, s. 15, 1971-10-17. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
  2. ↑ Joanna Guze. Ten kochany Funès. „Film”. 48, s. 5, 1971-11-28. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.