| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
28 października 1970 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Richard Balducci |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Pierre Montazel |
| Scenografia |
Sydney Bettex |
| Kostiumy |
Jacques Cottin |
| Montaż |
Armand Psenny |
| Dystrybucja |
SNC |
| Przychody brutto |
36 500 000 $ |
| Poprzednik |
Żandarm się żeni (1968) |
| Kontynuacja |
Żandarm i kosmici (1979) |
Żandarm na emeryturze (fr. Le Gendarme en balade) – francusko-włoski kolorowy film komediowy z 1970, z Louisem de Funèsem w roli głównej. Czwarta część serii o żandarmie Ludovicu Cruchot.
Fabuła
Cała załoga posterunku żandarmerii w Saint-Tropez przechodzi na emeryturę, a w służbie zastępują ich młodsi koledzy. Cruchotowi ciężko przychodzi przymusowa bezczynność w luksusowej willi jego żony. Pewnego dnia odwiedzają go Gerber i Merlot. Ten ostatni przynosi informację o utracie pamięci przez Fougasse'a. Żandarmi postanawiają pomóc koledze, a jednocześnie znów włożyć mundury.
Obsada
- Louis de Funès jako st. wachm. Ludovic Cruchot
- Claude Gensac jako Josépha Lefrançois
- Michel Galabru jako chor. Jérôme Gerber
- Jean Lefebvre jako żand. Lucien Fougasse
- Christian Marin jako żand. Albert Merlot
- Guy Grosso jako żand. Tricard
- Michel Modo jako żand. Berlicot
- France Rumilly jako matka przełożona
Ekipa
- Reżyser: Jean Girault
- Scenarzyści: Jean Girault, Richard Balducci, Jacques Vilfrid
- Muzyka: Raymond Lefèvre
- Zdjęcia: Marc Fossard
- Scenografia: Sydney Bettex
W 2016 w budynku, w którym nagrywane było pięć pierwszych filmów z serii, otwarte zostało Muzeum Żandarmerii i Kina[1].
Przypisy
- ↑ Le musée de la Gendarmerie et du Cinéma de Saint-Tropez. saint-tropez.fr. [dostęp 2017-05-03]. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Żandarm na emeryturze w bazie IMDb (ang.)
- Żandarm na emeryturze w bazie Filmweb