Wetlina (Wetlinka)
Ilustracja
Wetlina w rezerwacie Sine Wiry
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

województwo podkarpackie
powiat leski

Rzeka
Źródło
Miejsce Przełęcz Wyżna
Wysokość

ok. 840 m n.p.m.

Współrzędne

49°08′30″N 22°32′30″E/49,141667 22,541667

Ujście
Recypient Solinka
Miejsce

Polanki

Wysokość

ok. 480 m n.p.m.

Współrzędne

49°15′56″N 22°23′58″E/49,265556 22,399444

Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Wetlina (Wetlinka) – rzeka w Bieszczadach Zachodnich; prawy, największy dopływ Solinki.

Wetlina ma źródła pod Przełęczą Wyżną (ok. 840 m n.p.m.), w górnym odcinku (powyżej wsi Wetlina) płynie przez Bieszczadzki Park Narodowy, a dalej przez Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy. W dolnym biegu, aż do ujścia, objęta jest rezerwatem Sine Wiry. Odcinek od źródła do ujścia Górnej Solinki bywa nazywany Wetlinka; niektóre źródła nazwę tę rozszerzają nawet na całą rzekę.

Wodospad w Starym Siole

Od źródła płynie na zachód pomiędzy pasmami Połoniny Wetlińskiej oraz Działu. Następnie wpływa do miejscowości Wetlina, gdzie z lewej strony wpada do niej Górna Solinka. Skręca na północny zachód i przepływa przez wsie: Wetlina, gdzie w części zwanej Stare Sioło tworzy kilkumetrowy wodospad, oraz Smerek, oddzielając swą doliną pasmo graniczne od masywu Połoniny Wetlińskiej i Smereka. Potem zmienia kierunek na północny, wpływając pomiędzy masyw Smereka i opadający z niego na północ grzbiet Siwarnej, a grupę Falowej i Czereniny. Płynie tak przez Kalnicę, nieistniejące już: Jaworzec, Ług a także Zawój i osiąga rezerwat Sine Wiry. Niegdyś istniało tutaj Szmaragdowe Jeziorko powstałe w 1980 r. w wyniku zejścia osuwiska ze stoku Połomy, obecnie już zamulone[1][2]. Skręcając ostatecznie na zachód, uchodzi do Solinki w pobliżu miejscowości Polanki (ok. 480 m n.p.m.). Wetlina, w miejscu ujścia prowadzi więcej wody, jednak ze względu na charakter koryta przyjmuje się Solinkę za ciek główny.

W widłach Wetlinki i jej dopływu – potoku Kalnica stwierdzono występowanie rzadkiego w Polsce gatunku paproci nerecznica grzebieniasta[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Hydrografia Bieszczadów [online], bieszczady.pl, 29 stycznia 2003 [zarchiwizowane z adresu 2016-12-28].
  2. ↑ www.twojebieszczady.pl
  3. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Bibliografia

  • Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.