Sine Wiry
Ilustracja
Wetlinka w rezerwacie Sine Wiry
rezerwat krajobrazowy
Typ

krajobrazów

Podtyp

krajobrazów naturalnych

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

gminy Cisna, Solina i Czarna

Mezoregion

Bieszczady Zachodnie

Data utworzenia

1987

Akt prawny

M.P. z 1988 r. nr 5, poz. 47

Powierzchnia

444,50 ha

Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sine Wiry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Sine Wiry”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Sine Wiry”
Ziemia49°15′40″N 22°25′54″E/49,261111 22,431667

Rezerwat przyrody Sine Wiryrezerwat przyrody położony na terenie gmin Cisna i Solina (powiat leski) oraz Czarna (powiat bieszczadzki), w województwie podkarpackim[1]. Jest zlokalizowany w granicach Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego[2], na terenie nadleśnictw Cisna i Baligród[3][4]. Został utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 29 grudnia 1987 r.

  • numer według rejestru wojewódzkiego: 31
  • powierzchnia: 444,50 ha[1] (akt powołujący podawał 450,49 ha)
  • dokument powołujący: M.P. 1988.5.47
  • rodzaj rezerwatu: krajobrazowy[1]
  • typ rezerwatu – krajobrazów
  • podtyp rezerwatu – krajobrazów naturalnych
  • typ ekosystemu – leśny i borowy
  • podtyp ekosystemu – lasów górskich i podgórskich[1]
  • przedmiot ochrony (według aktu powołującego): przełomowy odcinek rzeki Wetliny wraz z otaczającym ją zespołem leśnym, z fragmentami starodrzewu bukowo-jodłowego[1]

Rezerwat obejmuje 7-kilometrowy fragment przełomowej doliny Wetliny i Solinki z układem siedlisk roślinnych o zróżnicowanych gradientach wilgotności i żyzności. Występują tu bardzo bogate zbiorowiska leśne: grąd typowy Tilio-Carpinetum, buczyna karpacka, olszynka karpacka, kwaśna buczyna górska, jaworzyna górska z języcznikiem, żyzna jedlina, olszynka bagienna[3]. W rezerwacie znajdują się liczne stanowiska roślin i ostoi zwierząt, będące efektem specyficznego położenia i urozmaiconej rzeźby terenu. Spośród około 350 występujących w obrębie rezerwatu gatunków roślin naczyniowych[3], na szczególną uwagę zasługują: tojad wschodniokarpacki (Aconitum lasiocarpum), buławnik mieczolistny (Cephalanthera longifolia) oraz buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), zamieszczone w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin.

We wrześniu 1980 roku osunęło się zbocze Połomy tarasując rzekę Wetlinę, w wyniku czego powstało jeziorko, zwane Szmaragdowym, mające w 1987 roku 280 metrów długości i 20-45 metrów szerokości. W 1992 roku zmalało do 70 m[5]. Z biegiem lat uległo zamuleniu i obecnie praktycznie nie istnieje – pozostała po nim szeroka kamienista plaża[6].

Na terenie rezerwatu utworzono dwie ścieżki przyrodnicze[5].

Sine Wiry
Tablica państwowa z nazwą rezerwatu
Jeden z charakterystycznych dla rezerwatu koszy na śmieci umieszczony w wydrążonym pniu drzewa

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Rezerwat przyrody Sine Wiry. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-23].
  2. Rezerwat przyrody „Sine Wiry”. [w:] Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie. [dostęp 2018-08-16].
  3. 1 2 3 Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Cisna – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-05-23].
  4. Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Baligród – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-05-23].
  5. 1 2 Lucyna Beata Pściuk: Rezerwat „Sine Wiry”. [w:] Grupa Bieszczady [on-line]. [dostęp 2018-08-16].
  6. Sine Wiry. [w:] Zielone Podkarpacie [on-line]. [dostęp 2018-08-16].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.