Weslake Research and Development – brytyjska firma produkująca silniki oraz części zamienne do silników, założona przez Harry'ego Weslake'a.
Historia
Firma została założona przez Harry'ego Weslake'a, który specjalizował się w głowicach cylindrów. Weslake walnie przyczynił się do modyfikacji dolnozaworowych silników Standard, używanych później w samochodach Jaguar. Weslake zaprojektował także głowice cylindrów do dolnozaworowych silników Morris serii A, stosowanych w Morrisach 1000 oraz Morrisach Mini. Brał udział w projekcie każdego silnika Jaguara, aż do wersji V12 z początku lat 70., zaprojektował także silnik Vanwall R4 używany w Formule 1 w roku 1958, który opierał się na silniku używanym w motocyklu Norton. Vanwall w 1958 roku zdobył tytuł mistrza świata konstruktorów[1].
W roku 1965 ogłoszono nowe przepisy Formuły 1. Korzystając z tego, Dan Gurney przekonał firmę Weslake do zbudowania trzylitrowego, 48-zaworowego silnika V12, który został zaprojektowany przez byłego projektanta BRM, Aubreya Woodsa. Silnik napędzał Eagle'a T1G i zadebiutował w Grand Prix Włoch 1966, ale początkowo miał niedostatki mocy. Silnik był jednak rozwijany zimą i Gurney wygrał wyścig Race of Champions na torze Brands Hatch. Mimo że silnik był dość zawodny, to Gurney wygrał Grand Prix Belgii i był trzeci w Grand Prix Kanady[2]. Silnik był rozwijany po sezonie, osiągając w 1968 roku moc 400 KM przy 10 250 rpm[3]. Po sezonie 1968 Gurney zakończył współpracę z Weslake i skoncentrował się na budowie samochodów IndyCar[2].
W 1975 roku Weslake przy współpracy z Donem Goddenem skonstruował pierwsze silniki do motocykli żużlowych. W 1976 roku używający motocykla z silnikiem Weslake Peter Collins pokonał Jawy i został mistrzem świata. Mimo że Harry Weslake zmarł w 1978 roku, to silniki Weslake były używane w sporcie żużlowym do roku 1983[4].
Obecnie firma Weslake jest podzielona na trzy oddziały. Weslake Air Services projektuje silniki używane w sterowcach i samolotach lekkich. Weslake Factory koncentruje się z kolei na wyspecjalizowanych projektach silników powietrznych[1]. Weslake Motor Heritage produkuje natomiast części zamienne do silników samochodowych.
Wyniki w Formule 1
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Samochód | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1966 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||
Anglo American Racers | Eagle Mk1 | Weslake Type 58 | Dan Gurney | - | - | - | - | - | - | NU | NU | - | 0 (4) | 12 | 0 | NS | ||||
Bob Bondurant | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | 0 (3) | 14 | |||||||||
1967 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||
Anglo American Racers | Eagle Mk1 | Weslake Type 58 | Dan Gurney | - | NU | NU | 1 | NU | NU | NU | 3 | NU | NU | NU | 13 | 8 | 13 | 7 | ||
Richie Ginther | - | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | |||||||
Bruce McLaren | - | - | - | - | NU | NU | NU | - | - | - | - | 0 (3) | 14 | |||||||
Ludovico Scarfiotti | - | - | - | - | - | - | - | - | NU | - | - | 0 (1) | 21 | |||||||
1968 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | ||||||||||||||||
Anglo American Racers | Eagle Mk1 | Weslake Type 58 | Dan Gurney | NU | - | NU | - | - | - | NU | 9 | NU | - | - | - | 0 (3) | 21 | 0 | 12 |
Przypisy
- 1 2 Weslake history. weslake.co.uk. [dostęp 2013-06-02]. (ang.).
- 1 2 ENGINES: GURNEY WESLAKE. grandprix.com. [dostęp 2013-06-02]. (ang.).
- ↑ Weslake. allf1.info. [dostęp 2013-06-02]. (ang.).
- ↑ silniki weslake. speedway.hg.pl. [dostęp 2013-06-02]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Weslake Motor Heritage (ang.)
- Weslake Air Services (ang.)