Weselące się narody – ogólnoświatowa seria zgromadzeń religijnych o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy w roku 1946[1][2].

Kongres międzynarodowy w Cleveland

W dniach od 4 do 11 sierpnia kongres międzynarodowy odbył się w Cleveland, na Stadionie Miejskim i znajdującej się w pobliżu Hali Miejskiej[2]. Był to pierwszy kongres międzynarodowy zorganizowany w jednym mieście. Uczestniczyło w nim przeszło 80 tysięcy osób, w tym 302 delegatów z 32 krajów, a w pobliskim jeziorze ochrzczono 2602 osoby[3][4] (903 mężczyzn i 1699 kobiet)[2]. Wśród osób ochrzczonych na tym kongresie był również Arnoldo Castro – pierwszy Świadek Jehowy w Nikaragui, który po powrocie do Nikaragui podjął służbę pionierską[5].

Program był przeprowadzany w 3 sesjach: porannej, popołudniowej i wieczornej w 20 językach: angielskim, arabskim (112 uczestników), duńskim (700 obecnych), fińskim (134 uczestników), hiszpańskim (1009 uczestników), francuskim (525 uczestników), greckim (564 uczestników), litewskim (132 uczestników), niderlandzkim (193 uczestników), niemieckim (953 uczestników), norweskim (700 obecnych), ormiańskim (76 uczestników), polskim (1470 uczestników), portugalskim (78 uczestników), rosyjskim (272 uczestników), słowackim (840 uczestników), szwedzkim (700 obecnych), ukraińskim (800 uczestników), węgierskim (685 uczestników) i włoskim (574 uczestników). Przewodniczącym zgromadzenia był Grant Suiter[6][7].

Delegaci zostali zakwaterowani w hotelach oraz w specjalnie przygotowanym miasteczku kempingowym. Wynajęto też 38 pociągów, którymi zostali przywiezieni z różnych części Stanów Zjednoczonych. W czasie przerwy serwowano również posiłki[4]. Wśród zgromadzonych była też grupa Świadków Jehowy, którzy na krótko przedtem zostali zwolnieni z więzienia McNeil Island, gdzie odsiadywali wyroki za odmowę odbycia służby wojskowej[8].

Pozostałe kongresy

Inne oficjalne zgromadzenia zorganizowane przez Towarzystwo Strażnica odbyły się w różnych częściach świata.

Polska

22 września 1946 roku pierwszy po wojnie kongres ogólnokrajowy odbył się w (już nieistniejącej) Hali Targowej przy ul. Kościuszki w Katowicach. Obecnych było od 5320 do 5600 osób, w tym delegacje z całego kraju[9]. Uczestniczyło w nim od 5320 do 5600 osób. Program zachęcił Świadków Jehowy w Polsce do gorliwej i ujednoliconej działalności[10][11].

Trzy miesiące wcześniej, 9 i 10 czerwca 1946 roku we wsi Borówek odbyło się pierwsze powojenne nieoficjalne zgromadzenie z udziałem 1500 osób. Chrzest odbył się w sąsiedniej wsi Poperczyn, w rzece Żółkiewce. Przyjęło go 260 osób[10].

Belgia

W dniach od 4 do 6 października odbyło się – w dwóch językach – zgromadzenie w Cirque Royal w Brukseli dla 2000 obecnych[12].

Birma

Dwudniowe zgromadzenie zorganizowano również w Inzejn w Birmie, w którym uczestniczyło przeszło 100 osób[13].

Brazylia

W październiku w Teatrze Miejskim w São Paulo program zgromadzenia przedstawiono w języku portugalskim, angielskim, niemieckim, polskim, rosyjskim i węgierskim, a wysłuchało go 1700 osób[14][15][16][17].

Czechosłowacja

W dniach od 27 do 29 września 1946 roku odbyło się w Besedním du̇mu w Brnie pierwsze ogólnokrajowe zgromadzenie Świadków Jehowy w Czechosłowacji, w którym uczestniczyło 1700 osób, a 131 zostało ochrzczonych. Wśród uczestników zgromadzenia był Franz Zürcher z Berna w Szwajcarii, autor książki Krucjata przeciwko chrześcijaństwu, zawierającej raporty z niemieckich obozów koncentracyjnych, przemycone przez Świadków Jehowy, przebywających jeszcze na wolności w Niemczech w drugiej połowie lat 30. XX wieku[uwaga 1][18][19][20].

Niemcy

Plakietka kongresowa z 1946 w kształcie fioletowego trójkąta
(Norymberga, 28–30 września 1946)

W Norymberdze Świadkowie Jehowy w Niemczech uzyskali zgodę na wykorzystanie na zgromadzenie byłego hitlerowskiego placu defilad – Zeppelinwiese. Kongres odbył się w dniach od 28 do 30 września. W drugim dniu zjazdu Erich Frost, który spędził wiele lat w hitlerowskich obozach koncentracyjnych, wygłosił wykład publiczny „Chrześcijanie w piecu ognistym”. Oprócz 6000 Świadków Jehowy przemówienia tego wysłuchało 3000 mieszkańców miasta. Ostatni dzień zgromadzenia zbiegł się z terminem ogłoszenia wyroków w norymberskim procesie zbrodniarzy wojennych. Amerykańskie władze wojskowe zapowiedziały wprowadzenie na ten dzień godziny policyjnej, ale ze względu na postawę Świadków Jehowy wobec hitlerowskich prześladowań umożliwiono im kontynuowanie kongresu.

Przewodniczący zgromadzenia oświadczył: „Za cenę przeżycia tego dnia, który jest zaledwie przedsmakiem triumfu ludu Bożego nad wrogami w bitwie Armagedonu, warto było przesiedzieć 9 lat w obozie koncentracyjnym”. Wypowiedź ta była często cytowana przez prasę międzynarodową[6][21].

W kongresie zorganizowanym w Magdeburgu uczestniczyło 6000 osób[22].

W Niemczech zorganizowano również kongresy w Offenburgu (5–7 października; 620 obecnych), Kaiserslautern (850 obecnych) i Hamburgu (12–14 października; 4000 obecnych), Mühlheim (2500 obecnych) i Bielefeld (19–21 października; 2000 obecnych); Berlinie (2, 3 listopada; 2000 obecnych), Halle (9, 10 listopada; 1000 obecnych), Görlitz (16, 17 listopada; 1800 obecnych) oraz w Lipsku (7, 8 grudnia)[23].

Norwegia

We wrześniu i październiku w kongresach, które odbyły się w Oslo, Bergen i Trondheim, uczestniczyło ogółem 3011 osób, a 52 ochrzczono. Liczba głosicieli w Norwegii wynosiła wówczas 766 osób[24].

Panama

Po raz pierwszy kongres odbył się w Panamie[25] oraz Surinamie[26].

Rumunia

W pierwszym ogólnokrajowym zgromadzeniu w Rumunii, zorganizowanym w dniach 28 i 29 września w Arenale Romale w Bukareszcie uczestniczyło 15 tysięcy osób, wśród nich prokurator generalny kraju i rumuński sekretarz ministra spraw wewnętrznych, oficerowie policji oraz grupa księży prawosławnych. Inni duchowni planowali w pobliżu eksplozję beczek z benzyną. Z pomocą policji udało się udaremnić ten plan. Ponad 1000 delegatów przyjechało na kongres specjalnym pociągiem. Wielu z delegatów miało ze sobą okolicznościowe afisze informujące o zgromadzeniu. Podczas programu ogłoszono, że czasopismo „Strażnica” w języku rumuńskim i węgierskim znowu będzie się ukazywać jako dwutygodnik, a wśród zgromadzonych rozprowadzono 1000 egzemplarzy pierwszego numeru[27][28][20][29][30].

Węgry

Ogólnokrajowe zgromadzenie z udziałem 600 osób odbyło się w Nyíregyházie na Węgrzech[31][32].

Pozostałe kraje

Większe zgromadzenia odbyły się m.in. również w Manili[33], Montrealu[7], Johannesburgu[34], w krajach karaibskich[1] (San Juan w Portoryko[35]; Trynidad i Tobago[36][37] oraz Barbados[37]) oraz w innych krajach.

Publikacje

Dodatkowo w języku hiszpańskim wydano Konkordancję do Biblii Świętej (opartej na przekładzie ‘Version Moderna’)[4].

Ważne punkty programu

  • Wykład publiczny: Książę Pokoju (opublikowany również w postaci broszury)[41].
  • Rezolucja: Przyjęto specjalną rezolucję dotyczącą ogłaszania biblijnego orędzia o panującym od roku 1914 Królestwie Bożym, którego władcą jest Książę Pokoju, Jezus Chrystus oraz o tym, że jest to jedyny rząd powszechnego pokoju, bezpieczeństwa i sprawiedliwości[41].
  • Petycja: Wystosowano petycję do prezydenta Stanów Zjednoczonych Harry’ego Trumana, zawierającą prośbę o ułaskawienie około 4300 Świadków Jehowy skazanych i uwięzionych za chrześcijańską neutralność[4].

Jednym z głównych punktów programu był wykład „Zadania związane z odbudową i rozbudową”, w którym – na kongresie w Cleveland – Nathan H. Knorr poinformował o planowanej rozbudowie drukarni Biura Głównego i domu Betel oraz rozszerzaniu działalności misjonarskiej Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. Zaraz po tym zgromadzeniu Nathan H. Knorr oraz Milton G. Henschel wyruszyli w podróż dookoła świata, by przystąpić do realizacji zapowiedzianych przedsięwzięć[43][2].

W przemówieniu „Wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego” Nathan H. Knorr ogłosił wydanie nowej książki „Wyposażony do wszelkiego dzieła dobrego!”, która miała posłużyć za podręcznik w szkole służby kaznodziejskiej prowadzonej w zborach. Ponadto udostępniono książkę „Niech Bóg będzie prawdziwy”, która w latach 1946–1968 była podstawowym podręcznikiem do prowadzenia przez Świadków Jehowy bezpłatnych studiów biblijnych z osobami, które poznawały zasady ich religii[2].

Na kongresie ogłoszono wydanie pierwszego numeru czasopisma „Przebudźcie się!”, które od 6 października 1937 nosiło nazwę „Pociecha”, a wcześniej „Złoty Wiek”[44][6][2].

W czasie programu pokazano też, jak ma przebiegać zebrania zborowe (studium Strażnicy i zajęcia teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej). Wystąpiła także orkiestra złożona ze 160 muzyków, wolontariuszy[2].

Na kongresie międzynarodowym w Cleveland przekazano sprawozdania z prowadzonej działalności na Alasce, w Argentynie, Australii, Austrii, Brazylii, Danii, Dominikanie, Finlandii, Grecji, na Hawajach, Holandii, Hondurasie, Indiach, Irlandii, na Jamajce, Kanadzie, Kostaryce, na Kubie, Meksyku, na Nowej Fundlandii, w Nikaragui, Norwegii, Paragwaju, Południowej Afryce, Portoryko, w Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Szwecji, Tajlandii, Wielkiej Brytanii oraz w Europie, Afryce, obu Amerykach i Oceanii[45].

W czasie trwania serii kongresów i po ich zakończeniu, w roku 1946 w języku angielskim wydano Report of the „Glad Nations” Theocratic Assembly[4] (Sprawozdanie z teokratycznego zgromadzenia pod hasłem „Weselące się narody”)[2].

Kampania informacyjna

W miastach kongresowych zorganizowano kampanię informacyjną, polegającą na rozpowszechnianiu specjalnych zaproszeń na zgromadzenia. Przedpołudnia od pierwszego do trzeciego i piątego dnia programu międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską[45].

Uwagi

  1. ↑ Książka ta została opublikowana w 1938 roku w języku niemieckim, francuskim i polskim. Opisywała przeżycia niemieckich Świadków Jehowy, którzy nie poparli nazizmu.

Przypisy

  1. 1 2 Watchtower, Glad Nations Theokratic Assembly of Jehovah´s Witnesses, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 października 1946, s. 291–297 (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 Watchtower, 75. rocznica pierwszego dużego kongresu międzynarodowego [online], jw.org, 2 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-04].
  3. ↑ Watchtower, Moje ofiarne usługiwanie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 marca 2002, s. 20–23.
  4. 1 2 3 4 5 Convention Reports: 1946, Report of the „Glad Nations” Theocratic Assembly [online] [dostęp 2018-10-31] (ang.).
  5. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2003, Watchtower, 2003, s. 70.
  6. 1 2 3 Watchtower, Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1995, s. 97–99, 268–270, 588.
  7. 1 2 Watchtower, Jehovah’s Witnesses in Divine Purpose, Watchtower, 1959, s. 222, 239, 240 (ang.).
  8. ↑ Watchtower, Jakże cenna jest Twoja przyjaźń, Boże!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 1986, s. 21–26.
  9. ↑ Polska gości Świadków Jehowy, „Przebudźcie się!”, 8 stycznia 1990, s. 21.
  10. 1 2 Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1994, Watchtower, 1994, s. 213.
  11. ↑ Polska gości Świadków Jehowy, „Przebudźcie się!”, 8 stycznia 1990, s. 21.
  12. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1984, Watchtower, 1984, s. 107 (ang.).
  13. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2013, Watchtower, 2013, s. 94.
  14. ↑ Watchtower, Jehowa pobłogosławił moje zdecydowanie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 października 1990, s. 26–29.
  15. ↑ Watchtower, Sił dodawało mi zaufanie do Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lutego 1997, s. 20–23.
  16. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1973, Watchtower, 1973, s. 69 (ang.).
  17. ↑ Watchtower, Wytrwałość przysparza radości, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lipca 2006, s. 8–12.
  18. ↑ Watchtower, Próby wiary w Słowacji, „Przebudźcie się!”, 22 grudnia 2002, s. 19–23.
  19. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1972, Watchtower, 1972, s. 138 (ang.).
  20. 1 2 Watchtower, Świadkowie Jehowy – historia żywej wiary, część 2: Niech zajaśnieje światło [online], jw.org, 2011 [dostęp 2016-01-18].
  21. ↑ Watchtower, Działalność świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych, Watchtower, 1974, s. 66, 71.
  22. ↑ Watchtower, Deliverance from Totalitarian Inquisition through Faith in God, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 kwietnia 1961, s. 245–249 (ang.).
  23. ↑ Kongresse der Zeugen Jehovas von 1946–1959 [online] [dostęp 2016-01-16] (niem.).
  24. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2012, Watchtower, 2012, s. 129.
  25. ↑ 1949 Yearbook of Jehovah’s Witnesses, Watchtower, 1949, s. 206–209 (ang.).
  26. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1990, Watchtower, 1990, s. 231, 232 (ang.).
  27. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2006, Watchtower, 2006, s. 106.
  28. ↑ Watchtower, Jehowa zmienia czasy i pory w Rumunii, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 czerwca 1993, s. 23–25.
  29. ↑ Watchtower, Nasza historia [online], jw2017.org, 1 października 2016 [dostęp 2017-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-03].
  30. ↑ Watchtower, 75 rocznica pierwszego ogólnokrajowego zgromadzenia w Rumunii [online], jw.org, 21 września 2021 [dostęp 2021-09-21].
  31. ↑ Watchtower, Jehova Tanúi Magyarországon, Watchtower, 1996, s. 6 (węg.).
  32. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1996, Watchtower, 1996, s. 95.
  33. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1978, Watchtower, 1978, s. 114 (ang.).
  34. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1976, Watchtower, 1976, s. 164 (ang.).
  35. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, Watchtower, 1987, s. 77 (ang.).
  36. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, Watchtower, 1987, s. 231, 232 (ang.).
  37. 1 2 Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1989, Watchtower, 1989, s. 172 (ang.).
  38. ↑ Watchtower, Przebudźcie się! [online], jw.org.
  39. ↑ Equipped for Every Good Work [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-26] (ang.).
  40. ↑ Let God Be True [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-26] (ang.).
  41. 1 2 3 The Prince of Peace [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-18] (ang.).
  42. ↑ Be Glad, Ye Nations [online] [dostęp 2016-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-11] (ang.).
  43. ↑ Watchtower, Jehowa zgromadza swój radosny lud, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 września 2012, s. 28–32.
  44. ↑ Watchtower, Królestwo Boże panuje!, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 2014, s. 97–99, 268–270, 588.
  45. 1 2 1946 „Glad Nations” Theocratic Assembly [online], pcsgraphics.net [dostęp 2016-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-16] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.