Aleksandr Łuzin | |
Biskup władywostocki | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1884 |
Data śmierci |
1937 |
Biskup władywostocki | |
Okres sprawowania |
1930–1932 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1912 |
Diakonat |
1912 |
Prezbiterat |
1912 |
Chirotonia biskupia |
12 kwietnia 1922 |
Data konsekracji |
12 kwietnia 1922 |
---|---|
Konsekrator |
Warsonofiusz, imię świeckie Aleksandr Władimirowicz Łuzin[1] (ur. 18 lutego?/1 marca 1884 w Orenburgu, zm. 1937) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1912 ukończył Kazańską Akademię Duchowną, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych. W tym samym roku złożył wieczyste śluby mnisze, następnie został wyświęcony na hieromnicha i zatrudniony w Akademii w charakterze p.o. docenta w katedrze historii Cerkwi i studiów nad sektami, jak również nadzorcy kursów misyjnych w Kazaniu. Przed 1918 obronił dysertację magisterską w dziedzinie teologii. Od jesieni 1918 żył w monasterze Przemienienia Pańskiego w Kazaniu. W 1922 zmuszony do opuszczenia Kazania, od 1922 do 1925 przebywał na zsyłce w Kraju Turuchańskim. 12 kwietnia 1922 przyjął chirotonię biskupią z tytułem biskupa spasskiego, wikariusza eparchii kazańskiej.
W latach 1927–1929 ponownie zesłany do Kraju Narymskiego. 24 kwietnia 1929 objął katedrę irkucką, zaś w 1930 został przeniesiony do eparchii władywostockiej. 25 maja 1931 został aresztowany we Władywostoku i razem z biskupem chabarowskim Pantelejmonem oskarżony o prowadzenie działalności kontrrewolucyjnej. Skazany na 10 lat łagrów, pracował przy budowie Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. W 1937 skazany na karę śmierci za prowadzenie „propagandy kontrrewolucyjnej” (duchowny w obozie nie zaprzestał głoszenia wiary). W tym samym roku stracony.
Przypisy
- ↑ Варсонофий (Лузин). [dostęp 2003-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-16)].