| Daption capense[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
%252C_Kaikoura%252C_New_Zealand.jpg.webp) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Daption[2] | ||
| Gatunek |
warcabnik | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Warcabnik[5] (Daption capense) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Daption[5][6]. Występuje na oceanach półkuli południowej aż po Antarktydę. Żeruje, osiadając na wodzie i zanurzając głowę lub płytko nurkując.
- Wygląd
- Głowa i szyja czarne. Spód ciała biały. Grzbiet czarno-biały. Ogon biały w czarne plamy z czarnym zakończeniem.
- Rozmiary
- Długość ciała 38–40 cm, rozpiętość skrzydeł 81–91 cm, masa ciała 340–528 g[3].
- Zasięg, środowisko
- Otwarty ocean, wyspy i wybrzeża kontynentów południowych; zimę spędza nad wodą.
- Pożywienie
- Ryby, kałamarnice oraz inne morskie organizmy.
- Rozmnażanie
- Rozmnaża się w niewielkich koloniach na wybrzeżach i wyspach; gniazduje w zagłębieniach skał; składa 1 jajo, które wysiadują oboje rodzice.
Podgatunek australe w locie
- Podgatunki
- Wyróżnia się dwa podgatunki D. capense[3][5][6]:
- D. c. capense (Linnaeus, 1758) – warcabnik antarktyczny – Antarktyda i wyspy subantarktyczne od Georgii Południowej na wschód po Wyspę Heard
- D. c. australe Mathews, 1913 – warcabnik nowozelandzki – wody oceanów od strefy umiarkowanej po subantarktyczną pomiędzy Australazją i Antarktydą, lęgi na wyspach w rejonie Nowej Zelandii
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje warcabnika za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). W 2004 roku liczebność populacji szacowano na ponad 2 miliony osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[4].
Przypisy
- ↑ Daption capense, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Daption, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-11-25] (ang.).
- 1 2 3 Carboneras, C., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Cape Petrel (Daption capense). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- 1 2 Daption capense, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 3 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2021-10-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-20].
- 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-25]. (ang.).
Bibliografia
- Michael Wright: Świat ptaków : od antarktycznych pingwinów do afrykańskich papug. Ożarów Mazowiecki: Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk - Inwestycje, 2007. ISBN 83-7423-687-6.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Cape petrel. [w:] New Zealand Birds Online [on-line]. [dostęp 2020-02-25]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.