Subantarktyka – region na półkuli południowej sąsiadujący od południa z Antarktyką. Obejmuje wyspy położone na południowym Oceanie Atlantyckim, Indyjskim i Spokojnym o chłodnym, wybitnie morskim klimacie subpolarnym.
Granice
Do subantarktyki należy obszar położony na północ od strefy konwergencji antarktycznej, w pasach "wyjących pięćdziesiątek" i "ryczących czterdziestek". Współczesna definicja, ustanawiająca równoleżnik 60°S jako północną granicę Oceanu Południowego i Antarktyki, sprawia, że obszar na południe od strefy konwergencji antarktycznej, ale na północ od tego równoleżnika, także jest zaliczany do subantarktyki.
Wyspy subantarktyczne
Do wysp subantarktycznych zalicza się[1]:
Fauna i flora
Zwierzęta subantarktyki reprezentują antarktyczną krainę zoogeograficzną. Są to zwierzęta morskie, spośród których na wyspach najczęściej spotykane są ptaki morskie oraz płetwonogie.
Rośliny wysp subantarktycznych należą do państwa holantarktycznego. Flora jest bardzo uboga, nie występują żadne drzewa. Rośliny tworzą specyficzną formację określaną jako tundra subantarktyczna[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wyspy subantarktyczne. [w:] Arctowski.pl [on-line]. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2013-05-27]. (pol.).
- ↑ New Zealand's subantarctic islands. Departament of Conservation / Te Papa Atawhai. [dostęp 2013-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-03)]. (ang.).
- ↑ Zbigniew Podbielkowski: Szata roślinna Ziemi. Tom VII. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz SC, 1997, s. 123-124, seria: Wielka encyklopedia geografii świata. ISBN 83-86600-87-X.
Linki zewnętrzne
- Stanisław Rakusa-Suszczewski: Polacy i subantarktyka. Sprawy Nauki, 2008-08-21. [dostęp 2013-05-27]. (pol.).