Wacław Eytner

Data i miejsce urodzenia	5 marca 1922 Warszawa
Data i miejsce śmierci	20 lipca 1977 Warszawa
Zawód, zajęcie	architekt
Odznaczenia

Grób rodziny Eytnerów na cmentarzu Powązkowskim

Wacław Eytner (ur. 5 marca 1922 w Warszawie, zm. 20 lipca 1977 tamże) – polski architekt.

Życiorys

W 1939 ukończył warszawskie Gimnazjum im. Władysława IV, naukę kontynuował w działającej podczas okupacji Miejskiej Szkole Budowlanej.

Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, równocześnie od 1945 pracował w Biurze Odbudowy Stolicy. Od 1 czerwca 1947 przeszedł do Zakładu Urbanistyki Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, ale już 1 grudnia tego roku podjął pracę w Zjednoczonych Pracowniach Architektonicznych. Od marca 1949 był związany z Centralnym Biurem Projektowym i Stołecznym Biurem Odbudowy ZOR (Zespół I Pracowni Architektonicznej), które w 1950 przekształcono w „Miastoprojekt-Stolica Północ”. W tym samym roku ukończył studia.

W styczniu 1956 ogłoszono konkurs na realizację zabudowy północnej części osiedla Muranów, wówczas Wacław Eytner został powołany na generalnego projektanta tej części miasta, cztery lata później został kierownikiem pracowni. Należał do SARP, działał w sekcji Budownictwa Osiedlowego. W 1959 i w 1960 budynki zaprojektowane przez Wacława Eytnera (ul. Zamenhofa 10 i Niska 11) wygrywały w konkursach „Życia Warszawy” na najlepszy dom mieszkalny (tzw. Mister Warszawy).

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 75, rząd III, grób 1)^[1].

Wybrane realizacje

• Osiedle Muranów Północny w Warszawie (zespół 25 budynków);
• bloki Rzeszowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej przy ulicy Langiewicza/Zofii Chrzanowskiej w Rzeszowie;
• ośrodek wczasowy Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w Krynicy Morskiej;
• budynki przemysłowe PP Mody Polskiej w Warszawie;
• Osiedle Północ II w Koszalinie (zespół 8 budynków);
• Osiedle Czerniakowska Wschodnia;

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Srebrną Odznaką SARP
• Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy
• Nagroda KBUA III stopnia za projekt i realizację budynku 602 na Muranowie (ul. Zamenhofa 10)
• Odznaka „Milionera”

Przypisy

Bibliografia

• Ilustrowany Kalendarz Warszawski "Stolica" 1962 s. 61;
• Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund "Atlas Architektury Warszawy" Wyd. Arkady Warszawa 1977 s. 170,;
• Lech Chmielewski "Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie" Wyd. Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita Warszawa 1986 ISBN 83-85028-56-0 s. 55;
• Fragmenty stuletniej historii 1899-1999, w stulecie Organizacji Warszawskich Architektów, Wyd. OW SARP Warszawa 2000 ISBN 83-901-976-6-9 s. 172.