Wacław Święcicki
Data i miejsce urodzenia

26 września 1848
Warszawa

Data śmierci

26 października 1900

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

działacz socjalistyczny

Grób działacza socjalistycznego i poety Wacława Święcickiego na Starych Powązkach w Warszawie

Wacław Święcicki (ur. 26 września 1848 w Warszawie, zm. 26 października 1900 tamże) – polski polityk i działacz socjalistyczny, poeta, autor Warszawianki 1905.

Życiorys

Był synem aptekarza, Hipolita Święcickiego i Julii z Cyzmerów. Od 1867 studiował w Szkole Głównej Warszawskiej, w latach 1872-1875 w petersburskim Instytucie Technologicznym, podobnie jak Ludwik Waryński czy Stanisław Kunicki, wiążąc się z jednym ze studenckich kółek socjalistycznych, należących do nielegalnej Gminy Polskiej. Za udział w demonstracjach ulicznych wydalono go z uczelni. W 1876 powrócił do Warszawy, podjął pracę na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, współpracując z poznanym jeszcze w Petersburgu Waryńskim przy organizacji pierwszych kół rewolucyjnych.

Pod koniec 1877 r. Święcicki uczestniczył w „agitacji socjalistycznej”. Rok później został aresztowany wraz z grupą towarzyszy (Filipina Płaskowicka, Bolesław Mondszajn, Józef Pławiński, Aleksiej Drobysz-Drobyszewski, Maria Hildt, Jan Hłasko i inni) i umieszczony wraz z nimi w Cytadeli Warszawskiej. Prokurator Plewe raportował: „Co do Święcickiego dane [...] wskazują na współdziałanie w sprawie propagandy nie tylko przez prace literackie, lecz i na innej drodze”: mianowicie przez pomaganie skompromitowanemu politycznie rewolucjoniście rosyjskiemu Drobysz-Drobyszewskiemu, uprzedzanie zainteresowanych o zamierzonych aresztowaniach, zawiadamianie o ucieczce Waryńskiego, dysponowanie pieniędzmi przeznaczonymi na cele propagandy socjalistycznej.

Dwa lata przebywał w X Pawilonie, gdzie wraz z Filipiną Płaskowicką redagował odręcznie pisaną nielegalną gazetę Głos Więźnia. Organ więzionych socjalistów polskich”, w której zamieścił kilka swoich wierszy więziennych (Czegoż chcą? Genewa 1882: satyrę Don Pedro[1] oraz wiersze Przed drogą na Sybir[2], Oj, źle, bracia..., Kolęda). Wyrokiem z 14 kwietnia 1880 został skazany na zesłanie na Syberię. Powrócił w 1883, był członkiem I Proletariatu.

Zmarł dotknięty poważną chorobą. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kw.13-4-13/14)[3].

Przypisy

  1. ↑ Józef Kozłowski. O losach robotniczej "Warszawianki" i jej autorze. „Pamiętnik Literacki”. 58/3, s. 173, 1967.
  2. ↑ Józef Kozłowski. O losach robotniczej "Warszawianki" i jej autorze. „Pamiętnik Literacki”. 58/3, s. 175, 1967.
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Wacław Święcicki, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.