Jan Hłasko (ur. 1855; zm. 1881 w Krasnojarsku) – student Akademii Medyko-Chirurgicznej w Petersburgu, działacz socjalistyczny.

Działał przy zakładaniu kółek socjalistycznych i propagowaniu idei socjalistycznych w Warszawie i Petersburgu. Po aresztowaniu przewieziono go do Warszawy i osadzono w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej (od września 1879 do kwietnia 1880)[1] wraz z Filipiną Płaskowicką i Wacławem Święcickim. Podczas oczekiwania na wyrok poślubił współwięzioną lekarkę Aldonę Grużewską i wraz z nią w roku 1880 (oboje otrzymali wyroki zesłania na Syberię) udał się na zesłanie. Już wówczas był śmiertelnie chory, zmarł podczas drogi na zesłanie[2].

Jego śmierć opisał w wierszu Skon Jana Hłaski zdarzenie prawdziwe Bolesław Czerwieński[3]

Przypisy

  1. ↑ Stefan Król, Cytadela Warszawska, Wyd. Książka i Wiedza 1978
  2. ↑ Ruch socjalistyczny w zaborze rosyjskim, Książka i Wiedza, Warszawa 1958
  3. ↑ Bolesław Czerwieński (1851-1888) – autor "Czerwonego Sztandaru"
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.