Inne nazwy |
Badd Blood: In Your House |
---|---|
Promocja | |
Brandy |
Raw (2003-04) |
Pierwsza gala | |
Ostatnia gala | |
Przewodnie typy walk |
Hell in a Cell match |
WWE Bad Blood (oryginalnie Badd Blood) – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w 1997, 2003 i 2004 przez World Wrestling Federation/Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Pierwsza gala z cyklu Bad Blood odbyła się 5 października 1997 pod nazwą „Badd Blood: In Your House” i należała do cyklu In Your House. W 2003 i 2004 cykl powrócił i był własnością brandu Raw. Na wszystkich trzech galach walkami wieczoru był Hell in a Cell match. W 2005 cykl został zastąpiony przez One Night Stand.
Lista gal
Gala brandu Raw |
Gala | Lokalizacja | Arena | Walka wieczoru |
---|---|---|---|
Badd Blood: In Your House 5 października 1997 |
Saint Louis, Missouri | Kiel Center | Shawn Michaels vs. The Undertaker Pierwszy w historii Hell in a Cell match wyłaniającym pretendenta do WWF World Heavyweight Championship |
Bad Blood (2003) 15 czerwca 2003 |
Houston, Teksas | Compaq Center | Triple H (c) vs. Kevin Nash Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship |
Bad Blood (2004) 13 czerwca 2004 |
Columbus, Ohio | Nationwide Arena | Triple H vs. Shawn Michaels Hell in a Cell match |
Wyniki gal
1997
Informacje | ||||
Promocja | ||||
---|---|---|---|---|
Sponsor | ||||
Data |
5 października 1997 | |||
Widownia |
21 151 | |||
Hala | ||||
Miejsce | ||||
Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
In Your House – chronologicznie | ||||
| ||||
Bad Blood – chronologicznie | ||||
|
Badd Blood: In Your House – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 5 października 1997 w Kiel Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to osiemnasta gala w chronologii cyklu In Your House, a także pierwsza z cyklu Bad Blood. Kilka godzin przed emisją gali, w swoim hotelu zmarł Brian Pillman, który miał zmierzyć się z Dude Lovem.
Podczas gali odbyło się siedem walk. Walką wieczoru był pierwszy w historii Hell in a Cell match, w którym Shawn Michaels dzięki pomocy debiutującego Kane’a pokonał The Undertakera i stał się pretendentem do tytułu WWF World Heavyweight Championship na gali Survivor Series. Oprócz tego Owen Hart pokonał Faarooqa w finale turnieju o WWF Intercontinental Championship.
Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
---|---|---|---|
1 | The Nation of Domination (D’Lo Brown, Kama Mustafa i Rocky Maivia) pokonali The Legion of Doom (Animala i Hawka) | Handicap match | 12:16 |
2 | Max Mini i Nova pokonali Mosaica i Tarantulę | Tag team match | 06:44 |
3 | The Godwinns (Henry O. i Phineas I. Godwinn) (z Uncle Cletusem) pokonali The Headbangers (Mosha i Thrashera) (c) | Tag team match o WWF Tag Team Championship | 12:18 |
4 | Owen Hart pokonał Faarooqa | Singles match o zawieszony WWF Intercontinental Championship | 05:51 |
5 | The Disciples of Apocalypse (8-Ball, Chainz, Crush i Skull) pokonali Los Boricuas (Jesúsa Castillo Juniora, Jose Estradę Juniora, Miguela Péreza Juniora i Savio Vegę) | Eight-man tag team match | 08:04 |
6 | The British Bulldog i Bret Hart pokonali The Patriota i Vadera | Flag match | 25:07 |
7 | Shawn Michaels pokonał The Undertakera | Hell in a Cell match wyłaniający pretendenta do tytułu WWF World Heavyweight Championship na gali Survivor Series | 29:55 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką |
- Wyniki turnieju o zawieszony WWF Intercontinental Championship
Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
Brian Pillman | DQ | |||||||||
Dude Love | ||||||||||
Brian Pillman | ||||||||||
Owen Hart | DQ | |||||||||
Owen Hart | DQ | |||||||||
Goldust | ||||||||||
Owen Hart | Pin | |||||||||
Faarooq | ||||||||||
Faarooq | ||||||||||
Ken Shamrock | ||||||||||
Faarooq | DQ | |||||||||
Ahmed Johnson | ||||||||||
Ahmed Johnson | Pin | |||||||||
Rocky Maivia | ||||||||||
- Pin – przypięcie
- DQ – dyskwalifikacja
2003
Motyw muzyczny |
„Headstrong” – Trapt | |||
---|---|---|---|---|
Informacje | ||||
Promocja | ||||
Brandy | ||||
Sponsor | ||||
Data |
15 czerwca 2003 | |||
Widownia |
10 000 | |||
Hala |
Compaq Center | |||
Miejsce | ||||
Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
Bad Blood – chronologicznie | ||||
|
Bad Blood (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 15 czerwca 2003 w Compaq Center w Houston w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Bad Blood. Bad Blood było pierwszą galą pay-per-view, która została poświęcona wyłącznie jednemu z dwóch istniejących brandów federacji.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem, w którym mistrz Triple H zdołał obronić tytuł pokonując Kevina Nasha. Ponadto Ric Flair pokonał Shawna Michaelsa w singlowym starciu, zaś Bill Goldberg zakończył swoją rywalizację z Chrisem Jericho pokonując go w pojedynku. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 285 000 razy.
Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
---|---|---|---|
1H | Ivory (wrestlerka) pokonała Molly Holly | Singles match | 3:18 |
2 | Rodney Mack i Christopher Nowinski (z Theodorem Longiem) pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya Dudleya i D-Vona Dudleya) | Tag team match | 7:07 |
3 | Scott Steiner pokonał Testa | Singles match o usługi menedżerskie Stacy Keibler | 6:23 |
4 | Booker T pokonał Christiana (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 7:53 |
5 | La Résistance (Rene Dupree i Sylvain Grenier) pokonali Roba Van Dama i Kane’a (c) | Tag Team match o World Tag Team Championship | 05:47 |
6 | Goldberg pokonał Chrisa Jericho | Singles match | 10:53 |
7 | Ric Flair pokonał Shawna Michaelsa | Singles match | 14:18 |
8 | Stone Cold Steve Austin pokonał Erica Bischoffa | Redneck Triathlon | – |
9 | Triple H (c) pokonał Kevina Nasha | Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem | 21:01 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat |
2004
Motto gali |
He's Back. Watch Yours. | |||
---|---|---|---|---|
Motyw muzyczny | ||||
Informacje | ||||
Promocja | ||||
Brandy | ||||
Sponsor | ||||
Data |
13 czerwca 2004 | |||
Widownia |
9 000 | |||
Hala | ||||
Miejsce | ||||
Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
Bad Blood – chronologicznie | ||||
|
Bad Blood (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 13 czerwca 2004 w Nationwide Arena w Columbus w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia i ostatnia gala w chronologii cyklu Bad Blood.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Triple H pokonał Shawna Michaelsa w najdłuższym w historii Hell in a Cell matchu. Oprócz tego Chris Benoit obronił World Heavyweight Championship pokonując Kane’a, zaś Trish Stratus zdobyła WWE Women’s Championship pokonując Litę, Gail Kim i byłą mistrzynię Victorię w Fatal 4-Way matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 264 000 razy.
Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
---|---|---|---|
1H | Batista pokonał Mavena | Singles match | 3:44 |
2 | Chris Benoit i Edge pokonali La Résistance (Sylvaina Greniera i Robérta Conwaya) (c) przez dyskwalifikację | Tag team match o World Tag Team Championship | 10:15 |
3 | Chris Jericho pokonał Tysona Tomko (z Trish Stratus) | Singles match | 05:57 |
4 | Randy Orton (c) pokonał Sheltona Benjamina | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 15:02 |
5 | Trish Stratus (z Tysonem Tomko) pokonała Victorię (c), Litę i Gail Kim | Fatal 4-Way match o WWE Women’s Championship | 04:43 |
6 | Eugene pokonał Jonathana Coachmana | Singles match | 07:37 |
7 | Chris Benoit (c) pokonał Kane’a | Singles match o World Heavyweight Championship | 17:49 |
8 | Triple H pokonał Shawna Michaelsa | Hell in a Cell match | 47:26 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat |