Władysław Jaroszewicz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Władysław Romuald Jaroszewicz

Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1887
Baku

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1947
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

urzędnik

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Krzyża Orła II Klasy (Estonia)

Władysław Jaroszewicz (ur. 14 kwietnia 1887 w Baku, zm. 5 czerwca 1947 w Nowym Jorku) – urzędnik państwowy II Rzeczypospolitej, długoletni (1926–1939) komisarz rządu RP na miasto stołeczne Warszawę, założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie inżyniera. W 1906 ukończył gimnazjum w Kijowie, studiował następnie górnictwo na Uniwersytecie w Liège, a później do 1912 na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Kijowskiego. W latach 1912–1917 pracował jako przedstawiciel przedsiębiorstw węglowych w Donbasie. W 1917 został dyrektorem zarządu Południowo-Donieckiej Węglowej Spółki Akcyjnej.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę pracował od stycznia do czerwca 1919 w Ministerstwie Skarbu, następnie w Policji Państwowej, gdzie był podinspektorem i inspektorem. W czasie wojny polsko-bolszewickiej był delegatem Ministerstwa Spraw Zagranicznych ds. gospodarczych na Ukrainie, a od lipca 1920 komisarzem cywilnym przy dowództwie Frontu Północno-Wschodniego.

Po przewrocie majowym 12 października 1926 mianowany komisarzem rządu na m. st. Warszawę. Odwołany z tego stanowiska 3 stycznia 1930, przez krótki czas pracował jako naczelnik wydziału w Głównym Urzędzie Statystycznym, 28 sierpnia 1930 powrócił na stanowisko komisarza rządu na m. Warszawę i zajmował je do agresji III Rzeszy na Polskę. Opuścił miasto w pierwszych dniach września[2], co wywołało oburzenie mieszkańców[3][4]. Do eskortowania ewakuujących się władz wycofał z miasta większość policji i niektóre oddziały Warszawskiej Straży Ogniowej[5].

Po agresji ZSRR na Polskę udał się na emigrację. Przebywał początkowo w Wielkiej Brytanii, a od 1944 w Stanach Zjednoczonych.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa].
  2. ↑ Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 33. ISBN 978-83-240-1057-8.
  3. ↑ Marian Marek Drozdowski: Alarm dla Warszawy. Ludność cywilna w obronie stolicy we wrześniu 1939 r. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969, s. 107.
  4. ↑ Janusz Odziemkowski: Warszawa w wojnie obronnej 1939 roku. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 51. ISBN 83-01-07927-4.
  5. ↑ Marian Marek Drozdowski: Alarm dla Warszawy. Ludność cywilna w obronie stolicy we wrześniu 1939 r. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969, s. 108.
  6. ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu administracji państwowej”.
  7. ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
  8. ↑ Eesti tänab 1919–2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 152–155, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).

Bibliografia, literatura

  • Jaroszewicz Władysław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 168.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.