Władysław Jan Rymaszewski

podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1891 Nieśwież
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków, USRR, ZSRR
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	35 Dywizja Piechoty (II RP)
Stanowiska	lekarz
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa obrona Lwowa
Odznaczenia

Władysław Jan Rymaszewski (ur. 3 listopada^?/15 listopada 1891 w Nieświeżu^[1], zm. w 1940 roku^[2]) – polski lekarz wojskowy. Doktor medycyny. Ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Władysław Rymaszewski urodził się w 1891 roku i był synem Antoniego Rymaszewskiego. W 1927 został mianowany majorem Wojska Polskiego.

W latach 1935–1938 służył jako komendant Wojskowego Sanatorium im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Zakopanem, a następnie jako komendant 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie.

Służył również jako lekarz w 1 Pułku Ułanów, następnie w Departamencie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz jako szef służby zdrowia Obozu Warownego Wilno. W 1939 szef służby zdrowia 35 Dywizji Piechoty, z którą to walczył w obronie Lwowa. Odznaczony Krzyżem Walecznych.

W 1940 roku zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie^[2].

Był ojcem Stanisława Henryka Rymaszewskiego, powstańca warszawskiego i polskiego architekta^[3].

Przypisy